Transmitting Values From Past To Future: A Strategic Program Inquiry For Ankara Victory Square (Zafer Meydanı)

Visioning the future of a significant urban space should be done via a thorough inquiry process, a process of decoding the values and meanings that make that urban space unique. Differences between the present/ongoing program and the specific past uses in these spaces display the socio-cultural changes of societies as they also facilitate the sound base for future scenarios. The present study focuses on The Victory Square (Zafer Meydanı), a meaningful urban space located in the city center of Ankara since 1925. Architectural programming is considered as a potential for promoting the values of spaces including urban areas. Accordingly, the present study proposes a 3-step programming model; focusing firstly on the past uses of the square (history), secondly the current conditions of the space (on-site analyses), and finally the value list to which a possible program should be referring (the strategic program). The study proposes a vision statement and considers public use, culture, greenery, flexibility, comfort, ecology, references, and integration as the main values that transmit past uses to future projections for the specific urban space. Recommendations for functional programming, which is one step further, have also been addressed. The 3-step model (historic inquiry, on-site analyses and strategic programming) presented in the study gathers the inquiry process around values, therefore the proposed model consists the originality of the study. Besides, Victory Square has been subject to limited number of research in the field of history up to now, therefore this study was devoted to diagnosing and transmitting the values that this unique space had in history to visionary scenarios and designs.

Değerlerin Geçmişten Geleceğe Aktarımı:Ankara Zafer Meydanı için Stratejik Program Araştırması

Ayrıcalıklı kentsel mekanlar için uygun gelecek senaryolarının belirlenmesi, bu mekanları özgün yapan geçmiş zaman değerlerinin çözümlenmesi ile yakından ilişkilidir. Geçmiş kullanımlar ile şimdiki program arasındaki farklılıklar, toplumların sosyokültürel değişimlerinin izlenebilmesinin yanı sıra fiziksel çevreler için gelecek senaryolarını da olanaklı kılmaktadır. Bu çalışma, 1920’li yıllardan bu yana Ankara kent merkezinde önemli bir rolü olan Zafer Meydanı’na odaklanmıştır. Mimari programlama, kentsel çevreler de dahil olmak üzere, mekânsal değerlerin gelişti-rilmesi disiplinidir, dolayısıyla çalışma üç adımlı bir programlama modeli sunar: meydanın geçmiş kullanımlarına odaklanır (tarih çalışması), mekânın şimdiki durumunu irdeler (yerinde analiz) ve olası bir programın referans olarak kullanacağı değerleri belirler (stratejik programlama). Çalışma, meydan için bir vizyon önermesi sunar ve kamusallık, kültür, yeşil, esneklik, rahatlık, ekoloji, referanslar ve bütünleşme değerlerini kentsel mekânın geçmişini geleceğine bağlayacak temel değerler olarak önerir. Bir sonraki aşama olan işlevsel programlama için de öneriler sunar. Bu çalışmada sunulan üç adımlı programlama modeli (tarih araştırması, yerinde analizler ve programlama), tüm araştırmayı değerlere yön-lendirir, bu da öneri modelin özgünlüğünü oluşturur. Zafer Meydanı’nın şimdiye kadar sınırlı sayıda tarih çalışmasının konusu olması nedeniyle bu çalışma, söz konusu kentsel değerin tarihteki özgün değerlerini teşhis etmeye ve bu değerlerin gelecek senaryolarına ve gelecek tasarımlara aktarılmasına adanmıştır.

PDF

___

Ankara Yoğunluk Haritası (2020) https://ankara.yogunlukharitasi. com/ (Acess: 21.07.2020).

Bancı, S. (2006) “Şeker Şirketi ve Ankara Şeker Fabrikası Yerleşkesi”, Dosya 03, TMMOB Mimarlar Odası Ankara Şubesi, Ankara, p. 36-41.

Batuman, B. (2002) “Mekân, Kimlik ve Sosyal Çatışma: Cumhuriyet’in Kamusal Mekânı olarak Kızılay Meydanı”, Ed.: Sargın, G. A. (Editor) Ankara’nın Kamusal Yüzleri, Başkent Üzerine Mekân- Politik Tezler, İletişim Yayınları, İstanbul, p. 40-76.

Blyth A., Worthington J. (2010.a) “Articulating the Briefing Process”, Managing the Brief for Better Design, Routledge, p. 13-25.

Blyth A., Worthington J. (2010.b) “Identifying Needs”, Managing the Brief for Better Design, Routledge, p. 25-41.

Bradley, S. (2010) “Strategic Brief”, Ed.: Blyth A. and Worthington J. (Editors), Managing the Brief for Better Design Routledge, p. 213-223.

Cengizkan, A. (2002.a) 1924-25 Lörcher Planı: Ankara’nın İlk Planı, Arkadaş Yayınları, Ankara.

Cengizkan, A. (2002.b) Modernin Saati, Ankara: Mimarlar Derneği.

Cengizkan, A. (2002.c.) “Ankara 1924-25, Lörcher Planı: Bir Başkenti Tasarlamak ve Sonrası”, Arredamento Dekorasyon, 10, p. 116-132.

Dinç, P. (2002) “Problem Araştırmasından Mimari Değerlere Geçişte Bina Programlama” (Building Programming: From Problem Seeking to Architectural Values), Gazi Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi, 17 (3), GÜMMF, Ankara, p. 101-119.

Duerk, D. (1993) Architectural Programming, Van Nostrand Reinhold Company, New York, USA.

Ercoşkun, Ö.Y. (2013) “Successes and Failiures in Urban Development of Ankara”, ICONARP International Journal of Architecture and Urban Planning, 1(2); p. 12-31.

Googlemaps (2020) https://www.google.com.tr/maps/ @39.9033766,32.7627648,11z (Access:21.07.2020).

Hamilton, D.K., Watkins, D.H. (2009) “What is Evidence-Based Design”, Ed.: Hamilton, D.K., Watkins, D.H. (Editors), Evidence- Based Design for Multiple Building Types, John Wiley & Sons, p. 9-18.

Hershberger, R. (1985) “Values: A Theoretical Foundation for Architectural Programming”, Ed. Preiser, W.F.E. (Editor), Programming the Built Environment, Van Nostrand Reinhold Company, New York, USA, p. 7-13.

Hill, S.M., Preiser, W.F.E. & Watson, C. (2012) “Introduction to Building Performance Evaluation: Milestones in Evolution”, Ed.: Hill, S.M., Preiser, W.F.E. & Watson, C. (Editors), Enhancing Building Performance, Wiley-Blackwell, p. 3-18.

Horn, G. (2010) “Functional Brief”, Ed.: Blyth A. and Worthington J. (Editors) Managing the Brief for Better Design, Routledge, p. 223-229.

ICOMOS (1964) International Charter for Conservation and Restoration of Monuments and Sites (The Venice Charter 1964), https://www.icomos.org/charters/venice_e.pdf, (Access: 03.01.2019).

İlkay Y. (2009) Politics of Public Space, Political Struggle on and at Kızılay Square with Respect to Perceived, Conceived and Lived Public Space Before and After 1980, Phd Seminar, TU Delft.

Katsikakis, D. (2010) “Strategic Briefing for a Global Organisation”, Ed.: Blyth A. and Worthington J. (Editors) Managing the Brief for Better Design, Routledge, p. 187-197.

Kılınç, K. (2002) “Zafer Anıtı, Zafer Meydanı ve Ankara’da Kamusallığın Kısa Sürmüş Zaferi Üzerine”, Arredamento Dekorasyon, 11, p. 55-58.

Memlük, Y. (2009) Cumhuriyet Devrimi’nin yolu: Atatürk Bulvarı, Ankara: Koleksiyoncular Derneği. Municipality of Culture and Tourism (2012) Zafer Meydanı ve Zafer Parkı, http://www.envanter.gov.tr/sit/index/detay/38102, (Access: 06.03.2019).

Mülkiyeliler Birliği Vakfı, 1988, Zaferpark Dosyası, Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayınları 6, Ankara.

Önder, D. (2013) Changing Geography of Urban Leisure: The Case of Ankara, unpublished PhD Thesis, Urban and Regional Planning, METU, Ankara.

Pena W., Parshall, S. & Kelly, K. (1987) Problem Seeking: an Architectural Programming Primer, AIA Press, Washington.

Preiser, W.F.E. (1985) “Introduction”, Ed.: Preiser, W.F.E. (Editor) Programming the Built Environment, Van Nostrand Reinhold Company, New York, USA, p. 1-7.

Preiser, W.F.E., Aaron, T.D., Salama, A.M. & Hardy, A. (2015) “Introduction”, Ed.: Preiser, W.F.E., Aaron, T.D., Salama, A.M. & Hardy, A. (Editors) Architecture Beyond Criticism, Expert Judgment and Performance Evaluation, Routledge, p. 3-21.

Preiser, W.F.E, Vischer, J. (2005) “The Evolution of Building Performance Evaluation: An Introduction”, Ed.: Preiser W.F.E & Vischer J. (Editors), Assessing Building Performance, Elsevier, p. 3-13.

Sarıkulak, S. (2013) “Changing Identity of Public Places: Güvenpark in Ankara”, Unpublished Master’s Thesis, METU.

Sitte, C. (1945) The Art of Building Cities, City Building According to Its Artistic Fundementals, Reinhold Publishing Corporation, NewYork.

Şenyapılı, T. (1985) Ankara Kentinde Gecekondu Gelişimi (1923- 1960), Batıkent Konut Üretim Yapı Kooperatifleri Birliği, Ankara.

Türkiye Rehberi (2020) http://www.turkiyerehberi.gen.tr/sehirler/ book/export/html/34, (Access:21.07.2020).

Türkyılmaz M. (2015) “Ankara’da Havuzbaşları: 1923-1950”, Ankara Araştırmaları Dergisi, p. 105-136.

Ünal, S.G. (2015) “Kentsel Kamusal Mekânların Dönüşümü: Ankara Atatürk Bulvarı”, IV. Türkiye Lisansüstü Çalışmaları Kongresi, Bildiriler Kitabı I, p. 284-305.

Voordt, T.J.M., Wegen, H.B.R (2005) “Programme of Requirements”, Architecture in Use, Elsevier, p. 71-107.

Weather and Climate, 2020 https://weather-and-climate.com/ average-monthly-Rainfall-Temperature-Sunshine, Ankara, Turkey (Acess: 21.07.2020).