İş Gücü Alanı Olarak Sosyal Medyanın Kullanımı ve Girişimci Kadınlar

Sosyal medyanın kullanıcılara sağladığı erişim kolaylığı ve hızı, dijital platformların cazibesini artırmaktadır. Facebook, Instagram ve Twitter gibi sosyal medya uygulamaları bilginin eş zamanlı paylaşımı ve çift yönlü iletişim sayesinde sosyal medyayı iletişim alanının da ötesine taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı hobi sahibi olan ya da yeteneklerini fark eden kadınların, sosyal medya ortamlarını nasıl bir iş gücü alanına dönüştürdüklerini incelemektir. Çalışma kapsamında, küçük çapta kendi döngüsünü kurmuş, el emeği ile üretim sağlayan girişimci kadınların Instagram sayfaları ele alınmaktadır. Girişimci kadınlar, ev hanımı, profesyonel iş hayatını bırakanlar ya da profesyonel iş hayatının yanı sıra yeni iş gücü yaratanlar olarak kategorize edilmektedir. Eğitim düzeyi, geçmiş iş tecrübesi gibi demografik özellikler, girişimci olmasını sağlayan faktörler ve sosyal medyanın etkin kullanılabilirliği irdelenmektedir. Aynı zamanda Everett Roger’sın (2003) üzerinde çalıştığı yeniliklerin yayılımı yaklaşımına göre teknolojideki yeniliklerin nasıl benimsendiği ve uygulandığı, Instagram hesabı olan kadın girişimcilere yöneltilen sorularla araştırılmaktadır. Çalışmadan elde edilen sonuçlar, iş hayatında varlık göstermek isteyen kadın kimliği ve girişimciliği açısından önem taşımaktadır. Geniş hedef kitlelere ulaşmak için hiçbir maliyet gerektirmeyen sosyal medya ortamlarındaki iletişim gücünün, yeni bir boyut kazanarak nasıl yeni iş alanları yarattığı üzerine durulmaktadır. Kadın girişimcilerin kendi takipçileri ile kurdukları iletişimde, beklentilerine ulaşmak için zaman içerisinde geliştirdikleri iletişim çabalarına /stratejilerine yer verilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Sosyal Medya, İletişim ve Halkla İlişkiler, Girişimcilik, Girişimci Kadınlar

The Use of Social Media as a Labor Area and The Women Entrepreneurs

The efficiency and accessibility social media provides to its users increase the attraction of digital platforms. Due to simultaneous information sharing and two-way communication, the applications such as Facebook, Instagram and Twitter moves social media beyond a communication medium. This study examines how women who have hobbies and are aware of their own talents, transform the social media into a working area. Within the scope of this study, the Instagram pages of women entrepreneurs who make handicraft products and own their small scale business are analyzed. The women entrepreneurs are categorized as housewives, those who have left their professional careers and those who are currently employed as professionals and are also creating additional job fields for themselves. The demographic features such as level of education and professional background, the factors that lead the entrepreneurship and the effective use of social media are examined. Meanwhile, based on Everett Roger’s (2003) diffusion of innovations approach, the ways in which technological innovations are adopted and applied have been researched through the questions addressed to women entrepreneurs. The results of the study are significant with respect to entrepreneurship and identity of women who intend to survive in business life. The communication power of social media platforms, as a costless way of reaching out large target audiences, in creating new job fields is emphasized. The study also deals with the communication strategies that women entrepreneurs employ as well as their empirical communication with their followers so as to identify the expectations.

Keywords:

Social Media, Communication and Public Relations, Entrepreneurship, woman entrepreneur,

PDF

___

Akar, E. (2011). Sosyal medya pazarlaması. 2.Baskı, Ankara: Efil Yayınları.
Akbayir, Z. (2015). “Sosyal medyada güven(lik) sorunu: İnanmak ya da inanmamak işte tüm mesele bu!”, Ağdaki Şüphe, Edt: Tolga Kara ve Ebru Özgen, İstanbul: Beta Yayınları, (303-336).
Aziz, A. (2008). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri ve teknikleri. 4.Baskı, Ankara: Nobel Yayınları.
Belen, E. Ve Taylan, Demirkaya (2015). Girişimciliğin altın kuralları. 5.Baskı, İstanbul: Optimist Yayın ve Dağıtım.
Erdoğan, İ. ve Alemdar, K. (2002). Öteki kuram. Ankara: Erk Yayınları.
Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. 2. Baskı, Ankara: Anı Yayınları.
Fuller-Love, N. (2009). Female entrepreneurship. Edt: Miguel-Angel Galindo, Joaquín Guzman, Domingo Ribeiro, Entrepreneurship and Business, Springer, Berlin, 291-308.
Goffee, R. and Scase, R. (1985). Women in Charge: The Experiences of Female Entrepreneurs. Allen & Ulvin. London. United Kingdom.
Inceoğlu, M. (2011). Tutum algı iletişim, 6.Baskı, Ankara: Siyasal Yayınları.
Kahraman, M. (2014). Sosyal medya 101 2.0. 3.Baskı, İstanbul: MediaCat Kitapları.
Kaplan, A.M. ve Haenlein. M. (2010). Users of the world, unite! The challenges and opportunities of Social Media. Business Horizons, 53(1), 59-68.
Küçük, O. (2015). Girişimcilik ve küçük işletme yönetimi. 8.Baskı, Ankara: Seçkin Yayınları.
Kuşay, Y. (2010). Sosyal medyanın gücü ve uygulama örnekleri. İkinci Medya Çağında İnternet, Edt: Filiz Aydoğan ve Ayşen Akyüz, İstanbul: Alfa Yayınları, (61-92).
Kuşay, Y. (2013). Sosyal medya ortamında çekicilik ve bağımlılık, İstanbul: Beta Yayınları.
Kutanis, R.Ö. (2003), Girişimcilikte cinsiyet faktörü: Kadın girişimciler. 11. Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitap (Afyon).
Lerner, D. (1958). The Passing of the Traditional Society, İllinois: Free Press.
McQuail, D.ve Windahl, S. (1997). Kitle İletişim Modelleri, Çev: Konca Yumlu, Ankara: İmge Yayınları.
Mutlu, E. (1998). İletişim sözlüğü, 3.Basım, Ankara: Ark Yayınları.
Rogers, E.M. (2003). Diffusion of innovations. (5th ed.). New York: Free Press.
Rogers, E.M. (1986). Communication technologies. New York: Free Press.
Sayımer, İ. (2008). Sanal ortamda halkla ilişkiler, İstanbul: Beta Yayınları.
Scott, D. (2009). Pazarlamanın ve iletişimin yeni kuralları, İstanbul: MediaCat-digitalage.
Soysal, A. (2010). Türkiye’de kadın girişimciler: Engeller ve fırsatlar bağlamında bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, Cilt: 65 Sayı:1 (83-114).
Tekinalp, Ş. ve Uzun, R. (2006). İletişim araştırma ve kuramları. İstanbul: Beta Yayınları.
Tozlu, N. (2006). Kültür ve İletişim. İnsan İlişkileri ve İletişim, Edt: Adem Solak , Ankara: Hegem yayınları, 331-346.
Varnalı, K. (2013). Digital tutulma. 2. Basım, İstanbul: MediaCat Kitapları.
Wright, D. ve Hinson. M. (2009). An updated look at the impact of social media on public relations practice, Public Relations Journal , 3 (2), Oct.
Wyrwoll. C, (2014). Social media. Doctoral Thesis, Universität Hamburg, Germany, Springer Fachmedien Wiesbaden (eBook) DOI 10.1007/978-3-658-06984-1_2, ISBN 978-3-658-06983-4 ISBN 978-3-658-06984-1.
Yaylagül, L. (2014). Kitle iletişim kuramları, 6.Baskı, Ankara: Dipnot Yayınları.
http://www.kagider.org/docs/default-source/Raporlar-ve-Sunumlar/ankarada-kadin-girisimcilik.pdf?sfvrsn=12, 18.02.2017.
Ankara’da Kadın Girişimciliği: Örnekler ve Yol Haritası (2014). Ankara Kalkınma Ajansı, Araştırma Serisi-2.