Son yıllarda ilahiyat alanında ilmî disiplinlerin birbirleriyle ilişkisinin yansıtıldığı akademik çalışmaların sayısı artmaktadır. İslâmî ilimlerin oluşum döneminde kelam, usul-i fıkıh ve dil ilimleri arasındaki sıkı ilişkiler dikkate alındığında günümüz çalışmalarının da bu perspektiften yapılması vakıanın doğru anlaşılması adına olumlu bir adım olarak okunabilir. Kelam ile usul-i fıkhı buluşturan meseleler zannedildiğinden daha çoktur ve bu konuların köken itibarıyla her iki ilmi disipline katkılarının ve oluşturdukları değişimin belirlenmesi önemlidir. Bu yazıda incelenecek olan eser de bu tarz bir perspektife sahiptir. Doktora çalışması olarak 2018 yılında tamamlanan Hanbelî Fıkıh Geleneğinde İbâha-i Asliyye Prensibi adlı tez, kitaplaşma aşamasında isim değişikliğine gidilerek muhtevayı daha iyi yansıtacak şekilde (s. 11) Şer’i Hükmün Tanımı ve Aslî İbâha Prensibi (Hanbelî Fıkhı Özelinde) adıyla yayınlamıştır.