Türkiye’de yerel yönetimlerde idari özerklik

Kamu hizmetleri halka en iyi bir şekilde yerel yönetimler aracılığı ile verilmektedir. Ancak yerel yönetimlerin bu hizmetleri gereği gibi yerine getirebilmelerinin en önemli şartlarından bir tanesi de, bu birimlerin işlerine merkezi yönetimlerin karışmamasını sağlamaktır. Yani yerel yönetimler kendi karar organlarını seçimle kurabilmeli, icrai kararlar alabilmeli, bunları uygulayabilmeli ve işlem ve eylemleri üzerinde sadece hukukilik denetimi yapılabilmelidir. Bu da yerel yönetimlerin idari özerkliği anlamına gelmektedir. Ülkemizde yerel yönetimlerin özerk, güçlü ve etkin birimler olması için çeşitli çalışmalar yapılmıştır. Fakat en önemli düzenlemeler 04.03.2005 tarih ve 5302 sayılı İl Özel İdaresi Kanunu, 03.07.2005 tarih ve 5393 sayılı Belediye Kanunu ve 10.07.2004 tarih ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunlarıdır. Bu kanunların amacı özerk ve güçlü yerel yönetim birimleri oluşturmaktır. Kanunlar genelde Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartına uygun düzenlemeleri içermekle birlikte eksiklikler vardır ve tam olarak merkezin yerel yönetimler üzerindeki idari vesayetini kaldırmış değildir. Demokratik bir yönetime erişebilmemiz için bu eksikliklerin giderilmesi gerekmektedir.

The administrative autonomy of the local governments in the Turkey

Public services are delivered to the people by local authorities in the best way. However, one of the most significant conditions of having these services delivered by the local authorities as necessary is that the central authorities do not interfere with the business of the local ones. İn the other words, the local authorities should be able to establish their decision-making councils by elections, to take executive decisions, to prosecute these and there should be legal inspectiononly on their business and actions. This means the administrative autonomy of the local governments. Various studies have been carried out in our country in order to provide that the local governments become autonomous, powerful and effective units. However, the most important prosecutions are the Special Provincial Administration Law of 04.03.2005 no.5302, the Law of Municipalities of 03.07.2005 no.5393 and the Law of Metropolitan Municipality of 10.07.2004 no.5216. The aims of these laws are to provide autonomous and powerful local management units. Although the laws include arrangements in line with the European Local Governments Autonomy Condition, they stil lack other points and they have not yet eliminated the managerial authority of the center on the local authorities. İn order to reach a democratic administration, it is necessary that these deficiencies are addressed.

___

  • AYKAÇ, Fethi, Belediye Kanunu, Ankara: Seçkin Yayınevi, 6.Baskı, 1998.
  • BODINEAU, Pierre - VERPEAUX, Michel, Histoire de la décentralisation, Paris: Presses Üniversitaire de la France, Que sais-je? 1993.
  • ÇOKER, Ziya, Mülki Yönetim ve Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma, Ankara,: Türk İdareciler Derneği Yayını, 2003.
  • DERDIMAN, Cengiz, Yerel Yönetimler, İstanbul: Aktüel Yayınları, 2005.
  • DEVILER, Jacqueline Morand, Cours de Droit Administratif, Paris: Montchrétien, E.J.A, 8eme édition, 2003.
  • ERYILMAZ, Bilal, Kamu Yönetimi, İstanbul: Erkan Matbaacılık, 1997.
  • ERYILMAZ, Bilal, Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılanması, İstanbul: Birleşik Yayıncılık, 1997.
  • GEORGES, Philippe, Organisation Constitutionnelle et Administrative de la France, Paris: Editions Dalloz,1997.
  • GIRITLI, İsmet- SARMASIK, Jale, Anayasa Hukuku, İstanbul. Der Yayınları, 1998.
  • GÖZÜBÜYÜK, Şeref, Yönetim Hukuku, Ankara: Turhan Kitapevi, 2000.
  • GÖZÜBÜYÜK, Şeref, Anayasa Hukuku, Ankara: Turhan Kitapevi, 1997. Hizmet-İş Sendikası, Yerel Yönetimlerde Yeniden Yapılanma, Ankara: Hizmet-İş Sendikası Eğitim Yayınları, Yayın No: 27,1999.
  • KARAARSLAN, Mehmet, Özerklik ve Denetim Açısından Yerel Yönetimler Reformu, Ankara: Turhan Kitapevi, 2008.
  • MOREAU, Jacques, Administration Régionale Départementale et Municipale, Paris: Editions Dalloz, 2004.
  • NADAROĞLU, Halil, Mahalli İdareler, İstanbul: Beta Yayınları, 6.bası, 1998.
  • OKTAY, Tarkan, “Belediye Kurumunun Tarihsel Gelişimi”, Türkiye’de Yerel Yönetimler, Der.: Recep Bozlağan- Yüksel Demirkaya, Ankara: Nobel Yayınları, 2008.
  • OLIVA, Eric, Droit Constitutionnel Libertés, Paris: Editions Dalloz, 1997.
  • ONAR, Sıdık Sami, İdare Hukukunun Umumi Esasları, İstanbul: İsmail Akgün Matbaası, Cilt II, 3.Bası, 1966
  • ÖKMEN, Mustafa, “Türkiye’de Merkezi Yönetim-Yerel Yönetim İlişkileri ve Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılandırılması”, Türkiye’de Yerel Yönetimler, Der.: Recep Bozlağan- Yüksel Demirkaya, Ankara: Nobel Yayınları, 2008.
  • ÖZBUDUN, Ergun, Türk Anayasa Hukuku, Ankara: Yetkin Yayınları, 3. Baskı, 1993.
  • PARLAK, Bekir- SOBACI, Zahit, Kuram ve Uygulamalarda Kamu Yönetimi Ulusal ve Global Perspektifler, İstanbul: Alfa Aktüel, 2005.
  • TEKELI, İlhan- ORTAYLI, İlber, Türkiye’de Belediyeciliğin Evrimi, Ankara. Ay Yıldız Matbaası, 1978.
  • TORTOP, Nuri, Mahalli İdareler, Ankara: Yargı Yayınları, 5.Baskı, 1994.
  • TURPIN, Dominique, Droit de la Décentralisation Principes-İnstitutions- Compétences, Paris. Gualino éditeur, 1998.
  • ULUSOY, Ahmet- Akdemir, Tekin, Mahalli İdareler Teori- Uygulama- Maliye, Ankara. Sözkesen Matbaacılık, 2007.
  • YAZICIOĞLU, Recep, Demokratik Katılım ve Yeniden Yapılanma, İstanbul. Eramat Matbaacılık, 1995.