Türkiye’de Talep Edilen Ticari Kredilerin Geçişkenliği ve Talep Tahmini

Bu çalúmann amac Türkiye’deki kamu, özel ve yabanc sermayeli bankalardan talep edilen ticari kredilerin kullanm oranlarn ve geçiúkenlik olaslklarn tespit etmek ve gelecekte ticari kredi türlerinin tahmini kullanm oranlar için bir öngörüde bulunmaktr. Araútrmadan elde edilen bulgulara göre iúyeri ve taút kredisinde en fazla geçiúin özel sermayeli bankalara; ihtiyaç kredisinde ise kamu sermayeli bankalara do÷ru oldu÷u tespit edilmiútir. Gelece÷e yönelik talep tahminlerinin sonuçlarna göre ise iúyeri kredisinin en fazla özel sermayeli bankalardan talep edilece÷i; taút kredisinde kamu, özel ve yabanc sermayeli bankalarn oldukça yakn oranlarda talep edilecekleri; ihtiyaç kredisinde ise üstünlü÷ün özel sermayeli bankalardan kamu sermayeli bankalara geçece÷i öngörülmüútür.

The Transmission and Demand Forecasting ofCommercial Credits in Turke

The aim of the study is to determine the utilization rates of the commercial credits requested from the public, private, and foreign-capital banks in Turkey and the transition probabilities, and to make predictions on the prospective utilization rates of different types of commercial credits. According to the research findings, while the transition for workplace and vehicle credits is towards the private banks; the transition for consumer credits is towards the public banks. Prospective estimations suggest that workplace credits will be requested mostly from private banks; vehicle credits will be requested from the public, private, and foreign-capital banks approximately at the same rate; and as for the consumer credits, the dominance will pass on to public banks from the private banks.

PDF

___

Alio÷ullar, Z.H., Baúkaya, Y.S., Bulut, Y.E. ve Klnç, M. (2015). Türkiye’de Tüketici ve Ticari Kredilerin Cari Açkla øliúkisi. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankas Ekonomi Notlar, 19(27), 1-12.
Atalar, M. (2013). Bankalarda Ticari Kredi Risk Haritas ve Muhasebe Kökenli Risk Kaynaklarnn Araútrlmas, Yaymlanmamú Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
Bankaclk Düzenleme ve Denetleme Kurumu-BDDK (2020), Türk Bankaclk Sektörü Genel Göstergeleri.
Bhole, L.M. (1984), “Behaviour of Trade Credit: Its Relevance for Monetary Policy”, Economic and Political Weekly, 19, 380-389.
Bora, A. (2003), Bankaclk Kesiminde Dú Denetimin Kullandrlan Ticari Krediler Açsndan øncelenmesi: Kurumlar ve Araçlar, Yaymlanmamú Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, østanbul.
Bora, A. ve Arslan, E. (2017), Türk Kamu Bankalarnn Karúlaútrmal Analizi: 2003-2015 Dönemi, Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi øktisadi ve ødari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(1), 27-47.
Burkart, M. ve Ellingsen, T. (2004), “In-kind Finance: A Theory of Trade Credit”, American Economic Review, 94(3), 569-590.
Burkart, M., Ellingsen, T. ve Giannetti, M. (2005), “What You Sell is What You Lend?: Explaining Trade Credit Contracts”, Centre for Economic Policy Research.
Büyükçelebi, B. ve Çoúkun, M. (2015), “Ticari Kredi Taleplerinin De÷erlendirilmesi Açsndan Mevduat Bankalar ile Katlm Bankalarnn Karúlaútrlmas”, Adyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(21), 1004-1024.
Chen, M.Y., Lin, Y, Xiong, H, Zhijun, L, Weiwei, W ve Mian-yun, C. (2009), “Improved Grey-Markov Chain Algorithm for Forecasting”, Kybernetes, 38(3/4), 329-338.
Ching, W.K., Huang, X., Ng, M.K. ve Siu, T.K. (2013), Markov Chains: Models, Algorithms and Applications. Second Ed., 189, New York: Springer.
Demir, M. ve Arslan, Ö. (2015), “Banka Ticari Kredi Yetkililerinin Bakú Açlaryla Finansal Tablo Manipülasyonlar: Sivas ølinde Bir Araútrma”, BDDK Bankaclk ve Finansal Piyasalar, 9(1), 47-81.
Elliehausen, G.E. ve Wolken, J.D. (1993), “The Demand for Trade Credit: An Investigation of Motives for Trade Credit Use by Small Businesses”, Fed. Res. Bull., 79, 929-930.
Erpolat, S. (2011), “Ticari Firma Kredi Taleplerinin De÷erlendirilmesinde AHY ile Farkl Bulank Sralama Yöntemlerinin Denendi÷i BAHY’nin øncelenmesi”, Öneri Dergisi, 9(36), 213-235.
Genç, E. ve ùaúmaz, M.Ü. (2016), “Takipteki Banka Kredilerinin Makroekonomik Belirleyicileri: Ticari Krediler Örne÷i”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 36, 119-129.
Girginer, N. (2008), “Ticari Kredi Taleplerinin De÷erlendirmesine Çok Kriterli Yaklaúm: Özel ve Devlet Bankas Karúlaútrmas”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, (37), 132-142.
Guan, D., Li, H., Inohae, T., Su, W. Nagaie, T. ve Hokao, K. (2011), “Modeling Urban Land Use Change by the Integration of Cellular Automaton and Markov Model”, Ecological Modelling, (222), 3761-3772.
Gündo÷du, E. (2009), Bankaclkta Kaynak Maliyeti ve Ticari Kredi Fiyatlandrma Üzerine Etkileri, Yaymlanmamú Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, østanbul. Haley, C.W. ve Higgins, R.C. (1973), “Inventory Policy and Trade Credit Financing”, Management Science, 20(4), 464-471.
ølter, O.C. (2006), Analitik A÷ Süreç ile Ticari Kredi Taleplerinin De÷erlendirilmesi, Yaymlanmamú Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Karada÷, M.M. ve Selimler, H. (2014), “Kredi De÷erlendirme Sürecinde Asimetrik Bilgiyi Azaltmaya Yönelik Uygulamalar, Tespit ve Öneriler”, Maliye ve Finans Yazlar, 1(101), 87-124. Karakú, E. ve Göktolga, Z.G. (2017), “Bankalarn Ticari Kredi Verme Davranúlarnn Bulank AHP ve Bulank TOPSIS ile øncelenmesi, CÜ øktisadi ve ødari Bilimler Dergisi, 18(2), 75-98.
Kna, ø. (2018), Türk Bankaclk Sektöründe Sermaye Yeterlili÷i Düzenlemeleri ve Mevduat Bankalarn Sermaye Yeterliliklerinin Analizi, Baslmamú Yüksek Lisans Tezi. Baúkent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Lee, C.H. ve Rhee, B.D. (2011), “Trade Credit for Supply Chain Coordination”, European Journal of Operational Research, 214, 136-146.
Levin, R.I., Kirkpatrick, C.A. ve Rubin S.D. (1982), Quantitave Approaches to Management, Fifth Edition, Tokyo: McGraw-Hill.
Love, I., Preve, L.A. ve Allende, V.S. (2005), “Trade Credit and Bank Credit: Evidence from Recent Financial Crises”, The World Bank Policy Research Working Paper, 1-33.
Öker, A. (2007), Ticari Bankalarda Kredi ve Kredi Riski Yönetimi-Bir Uygulama. Yaymlanmamú Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, østanbul.
Pekkaya, M. ve Zilifli, V. (2016), “Bankalarn Ticari Kredi De÷erlendirme Aúamasnda Dikkate Aldklar Kriterlerin Önem Derecelerinin Belirlenmesi”, Uluslararas Yönetim øktisat ve øúletme Dergisi, (Özel Say), 201-210.
Summers, B. ve Wilson, N. (2000), “Trade Credit Management and the Decision to Use Factoring: An Empirical Study”, Journal of Business Finance & Accounting, 27(1Ǧ2), 37-68.
Thangam, A. ve Uthayakumar, R. (2009), “Two-echelon Trade Credit Financing for Perishable Items in a Supply Chain When Demand Depends on Both Selling Price and Credit Period, Computers & Industrial Engineering, 57(3), 773-786.
Ünal, O. ve Yüceda÷, N. (2013), “Kredi Talebinin De÷erlendirilmesi ve Kredi Talebinin De÷erlendirilmesinde Finansal Bilginin Önemi”, Gazi øktisadi ve ødari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 98-122.
Wilson, N. ve Summers, B. (2002), “Trade Credit Terms Offered by Small Firms: Survey Evidence and Empirical Analysis”, Journal of Business Finance & Accounting, 29(3Ǧ4), 317-351.