Laffer eğrisi, vergi oranları ve vergi gelirleri ile tahmini olarak vergilendirilebilir gelirler arasındaki ilişkiyi göstermektedir. Laffer eğrisi, yüksek vergi oranlarının vergi gelirlerinde kesin olarak bir azaltıcı etki oluşturacağını en iyi şekilde göstermektedir. Fakat eğri üzerinde çok daha aşağılarda yer alan vergi oranları ise bu kez vergiye tabi gelirleri değiştirerek vergi gelirlerinde bir azalışa neden olabilmektedir. Politikacılar Laffer eğrisinin bu her iki yönünü fazlaca abartmaktadırlar. Bazı zamanlar Cumhuriyetçiler, “yapılan vergi indirimleri sonucunda oluşan maliyetlerinin kendi ceplerinden çıkacağını” Laffer eğrisinin bir anlamı olarak ifade ederler. Bunun aksine bazı demokratlar ise, vergi politikalarının ekonomik performans üzerinde hiçbir etkisinin olmayacağını ifade eder. Bu çalışma, gerçek hayattan bazı örnekler kullanılarak vergi indirimlerinin ekonomik performans üzerindeki pozitif etkilerini ortaya koymakla beraber arz yönlü vergi indirimlerinin devlete çok az maliyetler yüklemesinin yanında vergi gelirlerinde artırıcı etkiler oluşturacağını ortaya koymaktadır. Ayrıca değişen vergi politikalarının ve vergi reformlarının vergisel gelirler ve ekonomik büyüme üzerinde ne gibi etkileri olabileceği açıklanmaktadır. Şu an ki geçerli sistem, vergi oranlarının vergiye tabi gelirler üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığını varsaymaktadır. Çünkü kongrenin uygulamış olduğu bütçe kuralları vergi indirimlerinin yerine vergi artışlarının yapılmasını öngörmektedir. Bu çalışmada,statik puanlamanın dinamik puanlama sistemi ile yer değiştirmesi gerekliliği açıklanmıştır.

The Laffer curve shows the relationship between tax rates and tax revenues, with the insight that taxable income is not predetermined. The Laffer curve is best known for demonstrating that, at a certain point, higher tax rates fail to produce more revenue, but the key insight is the much more modest point that changes in tax rates cause changes in taxable income, which leads to some level of revenue feedback. Politicians on both sides often exaggerate, with Republicans sometimes arguing that the Laffer curve means that "all tax cuts pay for themselves." Some Democrats, by contrast, argue that tax policy has no impact on economic performance. This paper uses real world evidence to demonstrate that certain tax cuts can have a positive impact on economic performance and that “supply-side” tax cuts therefore do not "cost" the government much in terms of foregone tax revenue. This paper further explains how the Joint Committee on Taxation's revenue-estimating process is based on the untenable theory that changes in tax policy - even dramatic reforms such as a flat tax - do not effect economic growth. In other words, the current system assumes the tax rates have no impact on taxable income. Because of congressional budget rules, this leads to a bias for tax increases and against tax cuts. This paper explains that "static scoring" should be replaced with "dynamic scoring."