‘ABBÂSÎ İMÂME’ TERİMİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Sözcükler, yalnız başlarına sahip oldukları anlamların ötesinde bir arada kullanıldıkları sözcüklerle, cümle içerisindeki konumları veya vurgularıyla yeni anlam değerlerine sahip olabilirler. Zira bu durum, sözcük veya terimlerin bilinen anlamlarının yanı sıra bağlam aracılığıyla bilinmeyen anlamlarının da ortaya çıkarılmasına yardımcı olabilir. “Abbâsî İmâme” ifadesi de gerçek anlamının yanında bağlam içinde farklı anlamlar yüklenen terimlerden birisidir. Sözcüklerin tek tek anlamları bilinirken terim olarak anlaşılması daha derin bir çalışmayı gerekli kılmıştır. Bu doğrultuda söz konusu terimin sahip olduğu anlam katmanları bağlamı dikkate alınarak kültürel ve tarihsel açıdan incelenmiş ve örneklerle anlatılanlar desteklenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Abbâsi İmâme, terim, bağlam, Klasik Türk Şiiri, anlam

PDF

___

- Çavuşoğlu, Mehmet- Tanyeri, M. Ali (1981). Hayretî Dîvan, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, İstanbul.
- F. Steingass (2005). Persian-English Dictionary, İstanbul.
- http://tarihiturkiyeturkcesi.blogspot.com.tr/2007/09/yazi-tarihi.html
- Hüseyin Remzi (1305). Lügat-i Remzi, İstanbul.
- Kavruk, Hasan (2001). Şeyhülislâm Yahyâ Divanı, MEB, Ankara.
-Ahmet Atilla Şentürk (2015). Osmanlı Şiiri Kılavuzu, 1. Cilt, OSEDAM, İstanbul, s.41-42.
-Bozkurt, Nebi(2009). “Sarık” Maddesi, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi 36.Cilt, s. 153, İstanbul.
-Bozkurt, Nebi, “Kıyafet” Maddesi, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi (2005).25.Cilt, s. 509, İstanbul.
-Doğan, Muhammed Nur (2008). Leylâ vü Mecnûn, Yelkenli Kitabevi, İstanbul.
-Erol, Erdoğan (1994). Sükkeri (Hayatı, Edebi Kişiliği ve Divanı), Atatürk Kültür Merkezi Yayınları, Ankara.
-Gürbüz, Mehmet (2012). Safiyesultanzade Mehmed Rezmi Divan, Grafiker Yayınları, Ankara, s.353.
-Kartal, Ahmet (2000). Şeyh Baba Yûsuf Sivrihisârî, Mevhûb-ı Mahbûb (İnceleme-Metin-Sözlük-İndeks). Eskişehir: Yunus Emre Kültür, Sanat ve Turizm Vakfı Yay.
-Kılıç, Filiz (2010). Âşık Çelebi Meşâirü’ş-Şuârâ, II. Cilt, İstanbul Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul. s.740.
-Kılıç, Filiz (2010). Âşık Çelebi Meşâirü’ş-Şuârâ, III. Cilt, İstanbul Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul. s.1180.
-Koloğlu, Orhan (1978). İslamda Başlık, Türk Tarik Kurumu Basımevi, Ankara.
-Köksal, M. Fatih (2003). Yenipazarlı Vâlî Hüsn ü Dil (İnceleme-Tenkitli Metin), Kitabevi Yayınları, İstanbul.
-Kumbaracılar, İzzet. Serpuşlar, Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu Yayını, İstanbul.
-Kurtoğlu, Orhan (2004). Lebîb Dîvânı, Hacettepe Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü (Doktora Tezi), Ankara.
-Özaydın, Abdülkerim, “Nizâmiye Medresesi” Maddesi, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi (2007).33.Cilt, s. 189, İstanbul.
-Özönder, Hasan (2003). Ansiklopedik Hat ve Tezhip Sanatları Deyimleri, Terimleri Sözlüğü, Konya.
Sarıcık, Murat (2003). Osmanlı İmparatorluğunda Nâkibü’l-Eşrâflık Müessesesi, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
-Tarlan, Ali Nihat (1992). Necati Beg Divanı, Akçağ Yayınları, Ankara.
-Ünal, Saadettin (2001). “Kâbe” Maddesi, Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi 24 .Cilt, s.18, İstanbul.
-Yekbaş, Hakan (2010). Sehî Bey Divânı, Kitabevi Yayınları, İstanbul.
-Yılmaz, Metin (2008). Emevî ve Abbasî Dönemi Resmi Kıyafetleri, Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, s.237-250.
-Zülfe, Ömer (2011). Şiirin İzinde Sözün Gölgesinde (Osmanlı Şiirinde, Kelimeler, Kavramlar, Deyimler), Bilge Kültür Sanat Yayınları, İstanbul.