20. yüzyılın başlarında Türkiye, Mısır ve İran gibi Müslüman devletlerce uygulanan sekülerleşme politikaları devlet ve din arasında ciddi çatışmaları da beraberinde getirmiştir. Bu çatışmaların üstesinden gelebilmek için devlet ve dinsel kurumların her biri tarafından ayrı ayrı girişimlerde bulunmak ve sırasıyla hem devlet hem de dinsel kurumlar bazında kesin düzenlemeler yapmak icap etmiştir. Bununla birlikte kritik ve sorunlu meseleler halen devam etmekte ve bu konuda çözüm yolları beklenmektedir. Bu kısa makalede, Türkiye Cumhuriyeti nezdinde sözü edilen çatışmanın temel öğeleri, olayların sosyolojik anlatılarına felsefi bir analiz de eklenerek özetlenmeye çalışılacaktır.