Martin Heidegger, Varlık ve Zaman adlı magnum opusunun “Varlığın Anlamına İlişkin Serimlenmesi” adlı “Giriş” kısmında, unutulmuş olarak tarif ettiği “varlık sorusunun anlamı” üzerine bir soruşturmaya girişir. Eser boyunca, sözü edilen soruşturmanın yöntem ve planını fenomenolojik ve hermeneutik bir tarzda fundamental ontoloji ekseninde geliştirir. Heidegger’e göre varlık sorusunun anlamı ya da varlığın anlamının kavranışının olanaklı ufku, Dasein’ın zamansallık olarak yorumlanmasıyla, eş deyişle zamanın açığa çıkarılmasıyla mümkündür. Dasein’ın zamansallığı ve varlığın anlamı sorusu, Dasein’n ölüm fenomeni ekseninde birlik haline getirilir; zira ölüm fenomeniyle birlikte Dasein kendini-önceleme imkânına en zati, irtibatsız ve atlatılamaz bir olanak olarak sahip olur ve Dasein’ın olanak ufkunu hep geleceğe yöneltmesine zemin hazırlar. Bu çalışmada, Heidegger’in Varlık ve Zaman’da geliştirmiş olduğu fundamental ontolojik analizin “Dasein ve Zamansallık” başlıklı İkinci Ayrımının “Dasein’in Olası Bütün-Oluşu ve Ölüme Doğru Varlık” bölümünde eksistensiyal ölüm fenomeninin birbirine zıt olan noksanlık, bitiş, bütünlük, kesinlik, belirsizlik, beklenti, talep, ölüme doğru varlık ve öne-koşmaklık fenomenleri nasıl birlik halinde tutabildiğini ya da birleştirebildiğini incelemeyi planlıyoruz. Bu doğrultuda Dasein’ın sonluluğunun, varoluşun imkânsızlığını açımlaması bakımından açığa çıkardığı imkânı kökensellik düzleminde tartışmayı hedefliyoruz. Sonuç olarak, ölüm fenomenoniyle açığa çıkan gelecek ya da kendini-önceleme fenomenlerinin birlik halinde tutma kapasitesini serimleyeceğiz.

Martin Heidegger’s masterpiece Being and Time’s “Introduction” section called “The Exposing of the Question of the Meaning of Being” is embarked on an investigation into the “meaning of the question of existence”, which he describes as forgotten. Throughout the work, he develops the method and plan of the aforementioned investigation in a phenomenological and hermeneutic way, on the axis of fundamental ontology. According to Heidegger, the meaning of the question of being or the possible horizon of understanding the meaning of being is possible by interpreting Dasein as temporality, that is, by revealing time. Dasein’s temporality and the question of the meaning of being are united in the axis of Dasein’s death phenomenon. Because, with the phenomenon of death, Dasein acquires the possibility of self-priority as an essential, unconnected and insurmountable possibility, and paves the way for Dasein to always direct its horizon of possibility to the future. In this study, in the “The Possible Being-A-Whole of Dasein and Being-Towards-Death” section of the “Division Two” titled “Dasein and Temporality” of fundamental ontological analysis developed by Heidegger in Being and Time, we plan to examine how the existential death phenomenon can unite or combine the opposite phenomena of outstanding, ending, totality, certainty, indefinity, expectation, demand, being-towards-death and anticipatoriness. In this direction, we aim to discuss the possibility that Dasein’s finitude reveals in terms of explicating the impossibility of existence on the plane of origin. In conclusion, we will unveil the capacity to unite the phenomena of the future or being-ahead-of-itself revealed by the phenomenon of death.

"> [PDF] Fundamental Ontolojide Dasein’ın Olası Bütün-Oluşu ve Ölüme Doğru Varlık Fenomeni Üzerine Bir İnceleme | [PDF] An Examination on The Possible Being-a-Whole of Dasein in Fundamental Ontology and The Phenomena of Being-Towards-Death Martin Heidegger, Varlık ve Zaman adlı magnum opusunun “Varlığın Anlamına İlişkin Serimlenmesi” adlı “Giriş” kısmında, unutulmuş olarak tarif ettiği “varlık sorusunun anlamı” üzerine bir soruşturmaya girişir. Eser boyunca, sözü edilen soruşturmanın yöntem ve planını fenomenolojik ve hermeneutik bir tarzda fundamental ontoloji ekseninde geliştirir. Heidegger’e göre varlık sorusunun anlamı ya da varlığın anlamının kavranışının olanaklı ufku, Dasein’ın zamansallık olarak yorumlanmasıyla, eş deyişle zamanın açığa çıkarılmasıyla mümkündür. Dasein’ın zamansallığı ve varlığın anlamı sorusu, Dasein’n ölüm fenomeni ekseninde birlik haline getirilir; zira ölüm fenomeniyle birlikte Dasein kendini-önceleme imkânına en zati, irtibatsız ve atlatılamaz bir olanak olarak sahip olur ve Dasein’ın olanak ufkunu hep geleceğe yöneltmesine zemin hazırlar. Bu çalışmada, Heidegger’in Varlık ve Zaman’da geliştirmiş olduğu fundamental ontolojik analizin “Dasein ve Zamansallık” başlıklı İkinci Ayrımının “Dasein’in Olası Bütün-Oluşu ve Ölüme Doğru Varlık” bölümünde eksistensiyal ölüm fenomeninin birbirine zıt olan noksanlık, bitiş, bütünlük, kesinlik, belirsizlik, beklenti, talep, ölüme doğru varlık ve öne-koşmaklık fenomenleri nasıl birlik halinde tutabildiğini ya da birleştirebildiğini incelemeyi planlıyoruz. Bu doğrultuda Dasein’ın sonluluğunun, varoluşun imkânsızlığını açımlaması bakımından açığa çıkardığı imkânı kökensellik düzleminde tartışmayı hedefliyoruz. Sonuç olarak, ölüm fenomenoniyle açığa çıkan gelecek ya da kendini-önceleme fenomenlerinin birlik halinde tutma kapasitesini serimleyeceğiz.

"> Martin Heidegger, Varlık ve Zaman adlı magnum opusunun “Varlığın Anlamına İlişkin Serimlenmesi” adlı “Giriş” kısmında, unutulmuş olarak tarif ettiği “varlık sorusunun anlamı” üzerine bir soruşturmaya girişir. Eser boyunca, sözü edilen soruşturmanın yöntem ve planını fenomenolojik ve hermeneutik bir tarzda fundamental ontoloji ekseninde geliştirir. Heidegger’e göre varlık sorusunun anlamı ya da varlığın anlamının kavranışının olanaklı ufku, Dasein’ın zamansallık olarak yorumlanmasıyla, eş deyişle zamanın açığa çıkarılmasıyla mümkündür. Dasein’ın zamansallığı ve varlığın anlamı sorusu, Dasein’n ölüm fenomeni ekseninde birlik haline getirilir; zira ölüm fenomeniyle birlikte Dasein kendini-önceleme imkânına en zati, irtibatsız ve atlatılamaz bir olanak olarak sahip olur ve Dasein’ın olanak ufkunu hep geleceğe yöneltmesine zemin hazırlar. Bu çalışmada, Heidegger’in Varlık ve Zaman’da geliştirmiş olduğu fundamental ontolojik analizin “Dasein ve Zamansallık” başlıklı İkinci Ayrımının “Dasein’in Olası Bütün-Oluşu ve Ölüme Doğru Varlık” bölümünde eksistensiyal ölüm fenomeninin birbirine zıt olan noksanlık, bitiş, bütünlük, kesinlik, belirsizlik, beklenti, talep, ölüme doğru varlık ve öne-koşmaklık fenomenleri nasıl birlik halinde tutabildiğini ya da birleştirebildiğini incelemeyi planlıyoruz. Bu doğrultuda Dasein’ın sonluluğunun, varoluşun imkânsızlığını açımlaması bakımından açığa çıkardığı imkânı kökensellik düzleminde tartışmayı hedefliyoruz. Sonuç olarak, ölüm fenomenoniyle açığa çıkan gelecek ya da kendini-önceleme fenomenlerinin birlik halinde tutma kapasitesini serimleyeceğiz.

Martin Heidegger’s masterpiece Being and Time’s “Introduction” section called “The Exposing of the Question of the Meaning of Being” is embarked on an investigation into the “meaning of the question of existence”, which he describes as forgotten. Throughout the work, he develops the method and plan of the aforementioned investigation in a phenomenological and hermeneutic way, on the axis of fundamental ontology. According to Heidegger, the meaning of the question of being or the possible horizon of understanding the meaning of being is possible by interpreting Dasein as temporality, that is, by revealing time. Dasein’s temporality and the question of the meaning of being are united in the axis of Dasein’s death phenomenon. Because, with the phenomenon of death, Dasein acquires the possibility of self-priority as an essential, unconnected and insurmountable possibility, and paves the way for Dasein to always direct its horizon of possibility to the future. In this study, in the “The Possible Being-A-Whole of Dasein and Being-Towards-Death” section of the “Division Two” titled “Dasein and Temporality” of fundamental ontological analysis developed by Heidegger in Being and Time, we plan to examine how the existential death phenomenon can unite or combine the opposite phenomena of outstanding, ending, totality, certainty, indefinity, expectation, demand, being-towards-death and anticipatoriness. In this direction, we aim to discuss the possibility that Dasein’s finitude reveals in terms of explicating the impossibility of existence on the plane of origin. In conclusion, we will unveil the capacity to unite the phenomena of the future or being-ahead-of-itself revealed by the phenomenon of death.

">

Fundamental Ontolojide Dasein’ın Olası Bütün-Oluşu ve Ölüme Doğru Varlık Fenomeni Üzerine Bir İnceleme

Martin Heidegger, Varlık ve Zaman adlı magnum opusunun “Varlığın Anlamına İlişkin Serimlenmesi” adlı “Giriş” kısmında, unutulmuş olarak tarif ettiği “varlık sorusunun anlamı” üzerine bir soruşturmaya girişir. Eser boyunca, sözü edilen soruşturmanın yöntem ve planını fenomenolojik ve hermeneutik bir tarzda fundamental ontoloji ekseninde geliştirir. Heidegger’e göre varlık sorusunun anlamı ya da varlığın anlamının kavranışının olanaklı ufku, Dasein’ın zamansallık olarak yorumlanmasıyla, eş deyişle zamanın açığa çıkarılmasıyla mümkündür. Dasein’ın zamansallığı ve varlığın anlamı sorusu, Dasein’n ölüm fenomeni ekseninde birlik haline getirilir; zira ölüm fenomeniyle birlikte Dasein kendini-önceleme imkânına en zati, irtibatsız ve atlatılamaz bir olanak olarak sahip olur ve Dasein’ın olanak ufkunu hep geleceğe yöneltmesine zemin hazırlar. Bu çalışmada, Heidegger’in Varlık ve Zaman’da geliştirmiş olduğu fundamental ontolojik analizin “Dasein ve Zamansallık” başlıklı İkinci Ayrımının “Dasein’in Olası Bütün-Oluşu ve Ölüme Doğru Varlık” bölümünde eksistensiyal ölüm fenomeninin birbirine zıt olan noksanlık, bitiş, bütünlük, kesinlik, belirsizlik, beklenti, talep, ölüme doğru varlık ve öne-koşmaklık fenomenleri nasıl birlik halinde tutabildiğini ya da birleştirebildiğini incelemeyi planlıyoruz. Bu doğrultuda Dasein’ın sonluluğunun, varoluşun imkânsızlığını açımlaması bakımından açığa çıkardığı imkânı kökensellik düzleminde tartışmayı hedefliyoruz. Sonuç olarak, ölüm fenomenoniyle açığa çıkan gelecek ya da kendini-önceleme fenomenlerinin birlik halinde tutma kapasitesini serimleyeceğiz.

An Examination on The Possible Being-a-Whole of Dasein in Fundamental Ontology and The Phenomena of Being-Towards-Death

Martin Heidegger’s masterpiece Being and Time’s “Introduction” section called “The Exposing of the Question of the Meaning of Being” is embarked on an investigation into the “meaning of the question of existence”, which he describes as forgotten. Throughout the work, he develops the method and plan of the aforementioned investigation in a phenomenological and hermeneutic way, on the axis of fundamental ontology. According to Heidegger, the meaning of the question of being or the possible horizon of understanding the meaning of being is possible by interpreting Dasein as temporality, that is, by revealing time. Dasein’s temporality and the question of the meaning of being are united in the axis of Dasein’s death phenomenon. Because, with the phenomenon of death, Dasein acquires the possibility of self-priority as an essential, unconnected and insurmountable possibility, and paves the way for Dasein to always direct its horizon of possibility to the future. In this study, in the “The Possible Being-A-Whole of Dasein and Being-Towards-Death” section of the “Division Two” titled “Dasein and Temporality” of fundamental ontological analysis developed by Heidegger in Being and Time, we plan to examine how the existential death phenomenon can unite or combine the opposite phenomena of outstanding, ending, totality, certainty, indefinity, expectation, demand, being-towards-death and anticipatoriness. In this direction, we aim to discuss the possibility that Dasein’s finitude reveals in terms of explicating the impossibility of existence on the plane of origin. In conclusion, we will unveil the capacity to unite the phenomena of the future or being-ahead-of-itself revealed by the phenomenon of death.

___

Çüçen, A. Kadir; Heidegger’de Varlık ve Zaman, Bursa: Asa Yay., 2003.
Heidegger, Martin; Metafizik Nedir?, çev. Yusuf Örnek, Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yay., 2009.
        ; Varlık ve Zaman, çev. Kaan H. Ökten, İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım Yay., 2018.
        ; Being and Time, çev. Joan Stambaugh, New York: State University of New York Press, 1996.
        ; Sein und Seit, Tübingen: Max Niemeyer Verlag Tübingen, 1967.
Inwood, Michael; Heidegger, çev. Nursu Örge, Ankara: Dost Kitabevi Yay., 2014.
Kant, Immanuel; Critique of the Power of Judgment, Çev. Paul Guyer ve Eric Matthews, Cambridge: Cambridge University Press, 2002.
        ; Critique of Pure Reason, çev. Paul Guyer ve Allen W. Wood, Cambridge: Cambridge University Press, 2000.
Mulhall, Stephen; Heidegger ve ‘Varlık ve Zaman’, çev. Kaan H. Ökten, İstanbul: Sarmal Yay., 1998.
        ; The Routledge Guidebook to: Heidegger’s Being and Time, Londra ve New York, Routledge Taylor & Francis Group, 2013.
Ökten, Kaan H.; Varlık ve Zaman Bir Okuma Rehberi, İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım Yay., 2019.
Peters, Francis E.; Antik Yunan Terimleri Sözlüğü, çev. Hakkı Hünler, Ankara: Paradigma Yay., 2014.
Salman, Selda; “Heidegger’in Kant Okuması: Hayalgücü, Zaman ve Sonluluk”, Felsefi Düşün - Heidegger, Ed. Kaan H. Ökten, Sayı 8, Nisan 2017.
Solomon, Robert C.; Akılcılıktan Varoluşçuluğa Varoluşçular ve 19. Yüzyıldaki Kökleri, çev. Reha Kuldaşlı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yay, 2020.
Spiegelberg, Herbert; Fenomenolojik Hareket Tarihsel Bir Giriş, çev. Seçim Bayazit, İstanbul: Pinhan Yay., 2021.
Thomson, Iain; “Death and Demise in Being and Time”, The Cambridge Companion to Heidegger’s Being and Time, Ed. Mark A. Wrathall, Cambridge ve New York, Cambridge of University Press, 2013.
Vaysse, Jean-Marie; “Heidegger ve Alman İdealizmi”, Varoluşçuluk, Fenomenoloji, Ontoloji – Çağdaş Felsefenin Macerası 1, çev. Metin Bal, Ed. Güçlü Ateşoğlu, İstanbul: Belge Yay., 2016.
Yılmaz, Erdal; Varlık ve Zaman’ı Anlamak, İstanbul: Küre Yay., 2020.