Brave: Anne ve Kız Çocuğu Kendi Tarihlerini Yazıyor

Sinema tarihi, büyük oranda eril kültürün öykülerine odaklanmaktadır. Sophokles’in Kral Oedipus ve Elektra oyunlarından günümüze dek; popüler kültür ürünlerinde ve dolayısıyla filmlerde baba kız ilişkisi ya da anne oŞul ilişkisi genellikle Freud’un psikanalitik yaklaşımı çerçevesinde ele alınmaktadır. 2012 yılı yapımı olan Brave (Cesur, Brenda Chapman, Mark Andrews) adlı film ise eril egemen söylemi kırmaya çalışarak anne kız ilişkisini merkezine aldıŞı için çalışmanın konusu olarak seçilmiştir. Brave, ataerkil söylemin sözcülüŞünü üstlenerek, kızını söz konusu söyleme uygun yetiştirme konusunda ısrarlı Elinor ve ona isyan eden Merida’yı konu edinmektedir. Filmde, kural koyucu olan baba Fregus karikatür düzeyinde görünmez kılınırken; kültürün birbirine düşman konumladıŞı Elinor ve Merida, doŞada birbirlerini koruyup kollar ve nihayet tarihlerini yeniden yazarlar. Çalışma kapsamında Brave filminde annelik, anne kız ilişkisi ve Merida’nın cinsiyet sisteminin normlarına karşı gelmesi; Simone de Beauvoir, Judith Butler ve Luce Irigaray’ın kuramsal yaklaşımları temel alınarak analiz edilecektir.

Brave: Mother and Daughter Writing Their Own History

History of cinema is mostlybased on stories of the masculine culture. From Sophocles’ plays Oedipus Rex and Electra up to the present, the relationship between father and daughter or mother and son in products of popular culture -hence in cinemafilms- has been addressed with in the framework of psychoanalytic theory of Freud. The film Brave (Cesur; Brenda Chapmanand Mark Andrews) which was released in 2012 has been selected as the subject of the study due to the fact that it dissents from the dominant discourse by putting mother/daughterbond in the center of the story. Brave tells the story of Elinor who embodies the patriarchal discourse and insists on raising her daughter in conformity with patriarchy and Merida whorevolt sagainst her mother. Throughout the film; Fergus the father, who is the rule-maker, is renderedinvisible as a caricature, where as Elinor and Merida, whom the culture positioned as enemies, protect each other in the nature and write their own history in the end. Within thescope of the study, motherhood, mother/daughterbond and Merida’s standing up against the norms of gender system in Brave will be analysed according to theoretical approaches of Simone de Beauvoir, Judith Butler and Luce Irigaray.

PDF

___

Wilde, Sarah (2014). “Advertising in Repackagingthe Disney Princess: A PostFeminist Reading of Modern Day Fairy Tales.” Journal of Promotional Communications. 2 (1): 132-153.
Tutal, Nilgün (2010). “Cadılar Sevimli Olabilir.” Kadın ve Bedeni . Yasemin İnceoğlu ve Kan (der.) içinde. İstanbul: Ayrıntı. 95-129.
Stone, Alison (2016). Feminist Felsefeye Giriş . Çev., Yonca Cingöz ve Bilge Tanrısever. İstanbul: Otonom.
Sezer, Melek Özlem (2015). Masallar ve Toplumsal Cinsiyet . İstanbul: Evrensel.
Saladino, Caitlin J. (2014). “Long May She Reign: A Rhetorical Analysis of Gender Expectations in Disney's Tangledand Disney/Pixar'sBrave.” http://digitalscholarship.unlv.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=3138&context=th esesdissertations. Erişim tarihi: 15.05.2016.
Postl, Gertrude (2009). “Tekrar Etme, Alıntılama, Altüst Etme: Irigaray'ın Taklit Kavramının Politikası.” Çev., Şeyda Öztürk. Cogito . YKY: İstanbul. (58):146159.
Morrison, Danielle (tarih belirtilmemiş). “Brave: A Feminist Perspective on the Disney Princess Movie.” http://digitalcommons.calpoly.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1178&context=c omssp. Erişim tarihi: 15.05.2016.
Lloyd, Genevieve (1993). Erkek Akıl . Çev., Muttalip Özcan. şstanbul: Ayrıntı. Mason, Jessica (2012). “Feminism, Beyond and Within: A Review of Brave.” http://www.gender-focus.com/2012/07/02/feminist-review-of-brave/. Erişim tarihi: 15.05.2016.
Johnson, Rachael Michelle (2015). “TheEvolution of Disney Princesses and their Effect on Body Image GenderRoles and the Portrayal of Love.” http://commons.lib.jmu.edu/cgi/viewcontent.cgi article=1003&context=edspec 201019. Erişim tarihi: 15.05.2016.
Irigaray, Luce (2006). Ben Sen Biz . Çev., Sabri Büyükdüvenci ve Nilgün Tutal. Ankara: İmge.
Hirsch, Marianne (1981). “Mothers and Daughters.” Signs 7 (1): 200-222. Irigaray, Luce (1980). “When Our Lips Speak Together.” Women; Sex and Sexuality. Part- II 6 (1): 69-79.
Grosz, Elizabeth (2011). “Deneysel Arzu: Queer Öznelliğini Yeniden Düşünmek.” Çev., Erkal Ünal. Cogito . YKY: İstanbul. (65-66): 7-36.
“EveryPixar Movie, RankedfromWorstto Best.” Slant Magazine http://www.slantmagazine.com/house/article/ranking-the-pixarmovies-from-worst-to-best/P2. Erişim tarihi: 15.05.2016.
Durudoğan, Hülya (2010). “İkinci Dalga Fransız Feminizmine Kısa Bir Bakış.” Türkiye’de Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları . Hülya Durudoğan, Fatoş Gökşen, Bertil Emrah Oder ve Deniz Yükseker (der.) içinde.İstanbul: Koç Üniversitesi. 67-97.
Donovan, Josephine (2014). Feminist Teori . Çev., Aksu Bora, Meltem Ağduk Gevrek, Fevziye Sayılan. İstanbul: İ letişim.
Direk, Zeynep (2010). “Simone de Beauvoir Abjeksiyon ve Eros Etiği.” Hülya Durudoğan Gökşen, F, Oder B.E ve Yükseker, D. (der) Türkiye’de Toplumsal Cinsiyet Çalışmaları içinde, İstanbul: Koç Üniversitesi. 35-67.
Butler, Judith (2014). Cinsiyet Belası . Çev., Başak Ertür. İstanbul: Metis.
Bourdieu, Pierre (2014). Eril Tahakküm . Çev., Bediz Yılmaz. İstanbul: Bağlam.
Bolton, Lucy (2011). Film And Female Consciousness . Palgrave Macmillan.
Beauvoir, Simone De (1993). Kadın şkinci Cins Genç Kızlık ÇaŞı . Çev., Bertan Onaran. şstanbul: Payel.
Beauvoir, Simone De (2010). Kadın şkinci Cins Evlilik ÇaŞı . Çev., Bertan Onaran. şstanbul: Payel.
Bainbridge, Caroline (2008). A Feminine Cinematics Luce Irigaray, Womenand Film . Palgrave Macmillan.