İnsanı diğer türlerden farklı kılan en önemli hususlardan biri bireyselliğin ötesinde kolektif olarak hayali yahut doğa dışı gerçeklikleri kurgulayabilme yeteneği olmuştur. Kolektif insanın neyi başardığını anlamak için onun doğanın taklidi niteliğindeki kültürel keşiflerin ötesinde, yani doğa dışı bir zihinle ne gibi icatlar yapabildiğine bakmak gerekir. İnsan türünün bilişsel devriminde ilk kurgusal anlatıların çok önemli bir yeri olmuştur. Bunlar genelde doğada bulunmayan insan zihninin ürettiği ilk kurgusal gerçekliğin yansımaları idiler. Bu, doğaya alternatif bir üretim ve evrim süreci olan kültürün zihinsel boyutu olup insan zihninin evrimsel yaratıcılığının bir göstergesidir. İlk zihinsel yetiler kazanmış bu insan, aynı zamanda doğa dışı gerçekliği icat eden mucit insanın da yaratıcısı olmuştur. Yani doğayı evcilleştirme çabasına giren insanın ilk önce kendi zihnini evcilleştirmesi gerekmiştir. Bunu da bugün folklor dediğimiz kolektif bilinci oluşturarak yapmıştır. Muhteşem uygarlıklar, yüksek edebî değere sahip sanatsal yapılar, muazzam büyüklükteki imparatorluklar ve özellikle doğada bulunmayan mitos, din, adalet, eşitlik, hukuk, demokrasi gibi toplumsal kavramları hayal edebilmemizi sağlayanın da bu ilk kolektif akıl olduğu varsayılmaktadır. İnsanın geliştirdiği bu kurgulama yeteneği aynı zamanda geçmişten günümüze folklorun da canlı kalmasını sağlamıştır. Özetle folklorun başından beri ürettiği tüm düşünce ve uygulamalar aslında onun doğayı yeniden şekillendirme çabaları, hatta doğal evrimin bir nevi ıslahı olarak değerlendirilebilir. İnsanın bunu başarmasında ise toplumsal kültürün en önemli eski üreticisi olan ilkel folklorun katkısı büyük olmuştur. Çünkü bugün de olduğu gibi başından beri folkloru üreten kolektif akıl olmuştur, diyebiliriz.

One of the most important things that differentiates human from other species is the ability to construct collectively fictitious or unnatural realities beyond individuality. In order to understand what collective human beings have accomplished, one should look at what inventions can be made that go beyond cultural imitations of imitation of nature, that is, with a non-natural mind. The first fictional narratives have a very important place in the cognitive revolution of the human species. These were the reflections of the first fictional reality produced by the human mind, which is generally not found in nature. This is the mental dimension of culture, an alternative process of production and evolution to nature, and is an indication of the evolutionary creativity of the human mind. This human, who gained his first mental abilities, was also the creator of the inventor human, who invented non-natural reality. In other words, the human who tried to domesticate nature had to tame his own mind first. He did this by creating a collective consciousness which we call folklore. It is assumed that this is the first collective mind, which enables us to imagine social concepts such as great civilizations, high-literary artistic structures, enormous empires and especially mythos, religion, justice, equality, law and democracy. The ability of this editing which was developed by man has also kept the folklore alive from the past to the present. In summary, all the thoughts and practices that folklore has produced since the beginning can be considered as an attempt to reshape nature and even a kind of natural evolution. In achieving this, the contribution of primitive folklore, the most important old producer of social culture, has been great. Because, as it is today, we can say that there has been a collective mind producing folklore from the beginning.