Türk edebiyatında roman, tiyatro gibi Batı kaynaklı edebî türler Tanzimat devrinde tanınmaya başlamıştır.Modern anlamda hikâye de bu devirde çeviri yoluyla edebiyatımıza kazandırılmış bir türdür ve kendinehas özellikleriyle bizim eski hikâye anlayışımızdan oldukça farklıdır.Nitelikli bir hikâyede, okura iletilecekmesaj veyahut da okur üzerinde bırakılacak çarpıcı etki gücü belirleyici bir kriterdir. Ayrıca hikâye romanagöre daha az hacimli oluşu yönüyle de günümüz okurları açısından kısa sürede okunabilme özelliğinesahiptir. İnsanı ve insanın hayatla olan macerasını anlatılabilmede hikâyenin kendine özgü daha pek çoközelliğinden söz etmek mümkündür. Bu gerçeklerden hareket ile sosyal gerçekçi bir yazar olan Füruzan’ınhikâyelerini inceleyerek onun hikâyeci kimliğini tespit etmek ve Türk edebiyatı içerisindeki yerini belirlemekbu çalışmanın amacıdır. Çalışmamızı edebî metni edebiyat araştırmalarının merkezine alan biranlayışla kaleme almış bulunuyoruz. İncelemiş olduğumuz hikâyelerde çoğunlukla hızlı kentleşmeye bağlıoluşan şehir yaşamının sorunları, anlatılmıştır. Hayata tutunma mücadelesi veren yoksul insanlarla onlarınçocukları arasındaki hayatı algılayış biçimi kuşak çatışmasına sebep olmuştur. Hikâye kişilerinden en çokdikkati çekenler okuyamamış kenar mahalle kızlarıdır. Bu kızların hayattan beklentileri ve hayata tutunmamücadeleleri sosyal çevreleriyle birlikte değerlendirilmiştir.