Bu çalışma anlamsal ve yapısal açıdan süsleme sanatını ele almaktadır. Anlam ve yapının birbirinden ayırt edilmesi mümkün değildir. Çünkü bunlar bir birlerini tamamlayan bir ikilemin iki tarafını oluştururlar. Sanat ta bu ikisinden birine indirgenemez. Aksi takdirde kısır, donuk ve nihayetinde ölü hale gelir. Çalışmada bu mesele süsleme sanatının iki türü olan İslami süsleme ve şiirde ifadesini bulan söz süsleme sanatları açısından ele alınmıştır. İslami süslemenin sadece yapısal olup anlamdan soyut olduğunu düşünülür. Oysa makalede de görüleceği üzere durum bunun aksinedir. Keza anlam güzelliğinden soyut yapısal süslemeler içeren söz sanatları da aynı şekildedir.

This study sheds light on embellishment between form and content that can’t be separated from each other otherwise, art would be sterile stagnant then dead, so art can’t be restricted to one of them. The study discusses through the art of embellishment the relationship between form [represented by poetry and the pronunciational manipulation within] and content, also this study focuses on the art of Islamic embellishment that cares about both structure and meaning unlike the poetic embellishment which ignored the meaning and became only an art without content.