Aristoteles ve Descartes Bağlamında Akıl ve Zekâ Kavramlarının Farkları

Akıl Nedir? Zekâ Nedir? Bu kavramlar arasındaki ayrım ve ilişki ne olabilir? İnsanın neliğini belirleyen akıl ve zekâ hakkındaki bu evrensel sorular, zihnin tarihsel evrimi bağlamında önemlidir. Bu eksende çalışmanın amacı; akıl ve zekâ kavramlarının mahiyetini özellikle Aristoteles ve Descartes temelinde ele alarak arasındaki farklılıkları, benzerlikleri, kullanım alanları ve bu kullanıma bağlı olarak her iki kavramın da insan etiği açısından doğuracağı muhtemel felsefi sonuçları ortaya koymaktır. İlkçağ felsefesinde önemli bir kavram olan akıl (logos) sözcüğü özellikle Aristoteles tarafından zihin-beden birliği bağlamında bütün boyutlarıyla temellendirilmiştir. Ancak, modern felsefenin ilkelerini ortaya koyan Descartes’in zihin ve bedeni kökten ayırmasıyla, yepyeni bir zekâ anlayışı ortaya çıkmıştır. Kartezyen bilincin, akıl kavramını zekâya indirgenmesi bu anlayışın en önemli doğurgusudur. Aristoteles’ten Descartes’e değin tarihsel ve felsefi gelişmeler düşünüldüğünde, akıl ve zekâ bir üçgenin kenarlarına benzetilebilir. Akıl üçgenin geniş tabanını oluştururken, daralarak sivrilen kısım ise zekâdır. Üçgenin geniş tabanı aklın barındırdığı engin anlamı temsil ederken, sivrilerek yukarı çıkan zekâ ise hem aklın anlamını daraltır hem de onun görevini üstlenircesine yükselir. Yükselmesine bağlı olarak daha keskin, daha sivri ve daha dar bir açı oluşturur. Bu yönüyle düşünüldüğünde insani nitelikleri etraflıca ortaya koyabilmenin ön koşulu Kartezyen zekâ değil, Aristotelesçi akıl kavramıdır.

Anahtar Kelimeler:

Aristoteles, Descartes, Akıl, Zekâ, Logos, Nous

The Differences Between Mind and Intelligence in Aristotle and Descartes

What is Mind? What is intelligence? What are the distinction and relationship between these concepts? These universal questions about the mind and intelligence that determine human wholeness are important in the context of the historical evolution of the mind. Concerning these questions, the aim of this study is to reveal the differences, similarities, domains of use and the possible philosophical consequences of both concepts regarding human ethics especially through perspectives of Aristotle and Descartes. The word mind (logos), which is an important concept in ancient philosophy, had been grounded with all dimensions by Aristotle's mind-body unity. However, a new understanding of intelligence which reveals the principles of modern philosophy has emerged with Descartes. Degrading "mind" into "intelligence" is the most important outcome of Cartesian understanding. From Aristotle to Descartes, when historical and philosophical improvements are considered, mind and intelligence can be compared to the edges of a triangle. Mind constitutes the broad base of the triangle, while the narrowing top part refers to intelligence. While the wide base of the triangle represents the vast meaning of mind, the spiring intelligence both narrows the meaning of mind and rises up to take over the role of mind. Due to its elevation, it creates a sharper, more pointed and narrower angle. Considering this aspect, the prerequisite of revealing human qualities is not the Cartesian intelligence, but the Aristotelian mind.

Keywords:

Aristotle, Descartes, Mind, Intelligence, Logos, Nous,

PDF

___

ARISTOTLE (1893). The Nichomachean Ethics of Aristotle. trans. F. H. Peters, Kegan Paul, Trench, Truebner & Co.
ARİSTOTELES (2014). Nikomakhos’a Etik, çev. F. Akderin , İstanbul: Say Yayınları.
AYGÜN, Ö. (2017). The Middle Included: Logos in Aristotle, Northwestern University Press.
DESCARTES, R. (1994). Metot Üzerine Konuşma, çev. K. Sahir Sel, İstanbul: Sosyal Yayınları.
FURLEY, D. (1997). From Aristotle to Augustine, Routledge.
GIRARD, D. (1965). Cassell’s New French-English Dictionary, London: Cassell & Co. Ltd.
GÖKBERK, M. (1993). Felsefe Tarihi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
KELLY, D. R. (2017). The Descent of Ideas: The History of Intellectual History, New York: Routledge.
KERFERD, G. B. (1967). “Logos”, Encyclopedia o f Philosophy, Volume 5.
LEGG, S. ve HUTTER, M. (2006). A Collection of Definitions of Intelligence https://arxiv.org/abs/0706.3639. Erişim Tarihi: 13.01.2019.
LONG, A. A. (1986). Hellenistic Philosophy Stoics, Epicureans, Sceptics, University of California Press.
ROSS, W. D., Smith J. A., MURE ve diğerleri (1908). The Works of Aristotle, Oxford: The Clarendon Press.
ROSS, W. D. (1995). Aristotle, New York: Routledge.
ROSS. W. D. (2011). Aristoteles, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
STERNBERG, R. J & KAUFMAN S. B. (2011). The Cambridge Handbook of Intelligence, Cambridge University Press.
TOULMIN, S. (1990). The Hidden Agenda of Modernity, The University of Chicago Press.
URIARTE C.; CAÑEQUE, S. T. ve SUNAL, C. B (2010) Diccionario TurcoEspañol, Navalcarnero.
ÜLKÜ, V. (2005) Büyük Almanca- Türkçe Sözlük, İstanbul: İnkılap Yayınevi.
WEBSTER, M. (1986). Webster’s Third New International Dictionary, USA.
WEDIN, M. V. (1988). Mind and Imagination in Aristotle, Yale University Press.