Öğrenme stillerinin duygusal zekâ üzerine etkisinin incelenmesi

Problem durumu: Bu çalışmanın amacı İlköğretim öğrencilerinin duygusal zekȃ düzeylerinin öğrenme stillerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını ortaya koymaktır. Yöntem: Çalışmada betimsel yöntemin tarama modeli kullanılmıştır. Çalışmanın evrenini İstanbul İli İlköğretim öğrencileri, örneklemini ise İstanbulda ilköğretime devam eden ve random olarak belirlenen 147, 7. ve 8. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Çalışmada Aşkar ve Akkoyunlu (1993) tarafından Türkçeye uyarlanan KOLBun öğrenme stili envanteri ve Köksal ( 2005) tarafından Türkçeye uyarlanan Bar-On Duygusal Zekȃ Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi için ANOVA , Scheffe ve Pearson Çarpım Moment Korelasyon testleri kullanılmıştır. Bulgular: Yapılan analizler sonucunda, toplam duygusal zekȃ puanlarının öğrenme stillerine göre anlamlı bir şekilde farklılaştığı, özümseyen öğrenme stiline sahip öğrencilerin toplam duygusal zekȃ puanlarının, değiştiren öğrenme stiline sahip öğrencilerin puanlarından daha yüksek olduğu görülmektedir. Alt boyutlar açısından bakıldığında ise, duygusal zekȃ birey içi ve olumlu etki alt boyut puanları öğrenme stillerine göre farklılaşmazken ; bireyler arası, stres yönetimi, uyum ve genel ruh alt boyut puanları öğrenme stillerine göre anlamlı olarak farklılaşmaktadır. Sonuç ve Öneriler: Elde edilen bulgular ışığında, eğitim ortamında öğrencilerin öğrenme stilleri ve duygusal zekȃya ilişkin durumları gözetilerek, ders etkinlikleri ve ders dışı çalışmaları bu özelliklerine göre düzenlenebileceği söylenebilir.

Examining the students emotional intelligence level according to learning styles

Problem: The aim of this study is to examine the differences of emotional intelligence points according to their learning styles. Method:In this study descriptive method is used. The sample consists of the randomly choosen 147, 7 and 8th grade students. Kolb s learning Style Inventory and Bar-on Emotional Intelligence Scale are used as instruments. Kolb s Learning Style Inventory is adapted into Turkish by Aşkar and Akkoyunlu (1993) and Bar-on Emotional Intelligence Scale is adapted into Turkish by Köksal (2005). The findings of the research are analyzed by Anova, Scheffe and Pearson Moment Corelation. Findings: It is seen as a result of the study that emotional intelligence points differs according to learning styles in total. Assimilators have higher points than divergers. In other dimensions , it isn t found any difference between intrapersonal and positive impression .However there are differences between interpersonal, stress management, adaptabilty and general mood. Conclusion: Students emotional intelligence according to their learning styles can be used when preparing students activities and projects in educational settings.

PDF

___

Aşkar P.& Akkoyunlu B (1993). Kolb Öğrenme Stili Envanteri . Eğitim ve Bilim, sayı 87. s.37-47.
Bar-On, R. (1997). Bar-On Emotional Quotient Inventory: Technical Manual. Toronto: Multi-Health Systems.
Dunn, R., & Dunn, K. (1993). Teaching elementary students through their individual learning styles: Practical approaches for grades 7-12. Boston: Allyn & Bacon.
Goleman, D. (1998). Working with emotional intelligences. New York: Bantam Books.
Honigsfeld, A., & Dunn, R. (2006). Learning-style characteristics of adult learners. Delta Kappa Gamma Buletin, 72(2), 14-19.
Jaeger , A (2001). Emotional Intelligence, Learning Style and Academic Performance of Graduate Students in Professional Schools of Public Administration. Doctor of Philosopy in the school of Eduction, New York University.
Johnson, K.,D. (2008) Learner Styles and Emotional Intelligence of the Adult Learner. A dissertation of Auburn University , Alabama.
Monetle, D.R., T.]. Sullivan, c.R. De Jong (1990). Applied Social Research. New York: Harcourt Broce Jovanovich, Inc.
Salovey, P.; Mayer, J. (1990). Emotional Intelligence Imagination, Cognition andCPersonality, 9, 185-211.
Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi- Kavramlar,İlkeler,Teknikler. Ankara: Nobel Yayın
Kolb, S. M., & Hanley-Maxwell, C. (2003). Critical social skills for adolescents with high incidence disabilities: Parental perspectives. Exceptional Children, 69(2), 163-179.
Köksal (2007). Üstün Zekȃlı Çocuklarda Duygusal Zekȃyı Geliştirmeye Dönük Program Geliştirme Çlaşması.Doktora Tezi.Eğitimde Psikolojik Hizmetler Anabilim Dalı,İstanbul.
Mayer, J.; DiPaolo, M.T.; Salovey, P. (1990). Perceiving Affective Content in Ambiguous Visual Stimuli: A Component of Emotional Intelligence Journal of Personality Assesment, 54, 772-781.
Mayer , J. D., P. Salovey ve D. R. Caruso (2000a), Emotional Intelligence as Zeitgeist, as Personality, and as a Mental Ability, Editörler: Bar-On R. ve J. D. A. Parker, The
Handbook of Emotional Intelligence, Jossey-Bass Company, San Fransisco, s.107. Vural , B. (2005) Ögrenci Merkezli Egitim ve Çoklu Zekȃ. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
White, B. A., & Bridwell, C. (2004). Distance learning techniques. In Michael W. Galbraith (Ed.), Adult Learning Methods: A Guide for Effective Instruction (pp. 273-288). Florida: Krieger.
Yahr. S. W. (2005). An investigation of the relationship between expertise and learning style. Dissertation Abstracts International, 66 (04), 1248A. (UMI No. 3172865).