Bu çalışmada, fıkıh ilminde nahvin önemi, İmam Ebu Hanife’nin kişiliği, fıkıh ilminde izlediği metodu ve bilimsel durumu ele alınmıştır. Ayrıca Ebu Hanife’nin fıkhî eserlerinde dille ilgili açıklamalarda bulunduğu belirtilmiştir. Araştırma, İmam Ebu Hanife’nin fıkhı konu alan eserlerinde dilsel çıkarımları önemsediğini izah etmektedir. Çalışmada hem dil ve gramerle ilgili, hem fıkıh alanında görüşlerini ortaya koyan bazı fakihlerin delilleri de mevcuttur. Çalışma, bazı araştırmalar ve doğrudan fıkıh ve usulü ile ilgisi olan nahiv konuları hakkındaki teorik görüşleri de ele almaktadır. Bundan dolayı çalışma İmam Ebu Hanife’nin tercih ettiği nahvî delalete yönelik bazı kelimelere yoğunlaşmıştır

In this study, the importance of nakhiv in the science of fiqh, the personality of Imam Abu Hanifa, his method followed in the science of fiqh and its scientific status are discussed. In addition, it is stated that Abu Hanifa made some statements about the language in his fiqh works. The study explains that Imam Abu Hanifa attaches importance to linguistic implications in his works on fiqh. In the study, there is also some evidence of some of the jurists who put forward their views both in language and grammar and in the field of fiqh. The study also deals with some research and theoretical perspectives on nakhiv issues directly related to fiqh and its method. Therefore, the study focuses on some words regarding the nahvî signification that Imam Abu Hanifa prefers