Yeni Medya Ortamlarında Akıllı Telefonların Zaman Kavramı Bağlamında İncelenmesi

Çalışmada asırlardır süre gelen düşün tarihinin zaman kavramına ilişkin tanımlamaları; fizik ve felsefe camiasındakabul gören bilimsel dayanaklara, güncel araştırmalara ve yorumlara başvurularak, literatür taraması yöntemi ilearaştırılmıştır. Zamana atfedilen bu tanımlar ve tasnifler aracılığıyla da yeni medya ortamlarında iletişimaraçlarından biri olan akıllı telefonlarla değişen zaman algısına ilişkin verimli bir tartışma zemini oluşturulmayaçalışılmıştır. Çalışmada literatür taraması ve betimleyici araştırma yöntemleri kullanılmıştır. Akıllı telefonlar ilezaman kavramı arası ilişkinin mercek altına alındığı bu çalışma özelinde; yükselen teknolojiyle birlikte ceptelefonlarının sahip olduğu yeni karakteristik özelliklerin zaman kavramı üzerindeki etkileri analiz edilmiştir.Tartışma ve bulgular neticesinde de zaman kavramı bağlamında, akıllı telefonların modern dünyada edindiğiayrıcalıklı konumu ve yeni medya ortamlarında değişen zihinsel anlamı değerlendirilmiştir. Çalışmanın temelargümanı; günümüz teknoloji koşullarında akıllı telefonların sahip olduğu yeni özelliklerin, zaman/mekânboyutlarının düşünsel ve toplumsal anlamlarını giderek esnettiği, dönüştürdüğü ve dönüşmeye de devam edeceğigörüşüdür.

Anahtar Kelimeler:

Zaman kavramı, akıllı telefonlar, yeni medya, nesnel zaman, öznel zaman.

Examınatıon Of Smart Phones In The Context Of Tıme Concept In New Medıa Envıronments

In the study, the definitions of the concept of time in the history of thought, which has been going on for centuries;It has been researched with the literature review method by referring to scientific foundations, current researchesand interpretations accepted in the physics and philosophy community. By means of definitions and classificationsattributed to time, a fruitful discussion ground has been tried to be created regarding the changing perception oftime with smart phones, one of the communication tools in new media environments. Literature review anddescriptive creation method were used in the research. In this study, which focuses on the relationship betweensmartphones and the concept of time; With the rising technology, the effects of new features of mobile phones onthe concept of time have been evaluated. As a result of the discussion and findings, in the context of the conceptof time, the privileged position of smartphones in the modern world and its changing mental meaning in new mediaenvironments were evaluated.The main argument of this study; It is the view that the "new" features ofsmartphones in today's technology conditions gradually stretch, transform and will continue to transform themental and social meanings of time/space dimensions.

Keywords:

Time concept, smartphones, new media, objective time, subjective time.,

PDF

___

Referans1 Akarsu, B. (1998). Felsefe terimleri sözlüğü. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
Referans2 Aşkın, Z. (2003). Heidegger’in ekstatik zaman yorumu. Felsefe Logos, (20), 145-155.
Referans3 Augustinus, (1999). İtiraflar (D. Pamir,Çev.). İstanbul: Kaknüs Yayınevi.
Referans4 Bardon, A. (2018). Zaman felsefesinin kısa tarihi (Ö.Yalçın,Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Referans5 Bauman, Z. ve Lyon, D. (2013). Liquid Surveillance: A Conversation. UK:Polity Press.
Referans6 Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurulu (2017). Türkiye elektronik haberleşme sektörü 3 aylık pazar verileri raporu. Erişim Adresi: https://www.btk.gov.tr/uploads/pressconferences/2017-yilinin-ucuncu-ceyregine-iliskin-turkiye-elektronik-haberlesme-sektoru-3-aylik-pazar-verileri-raporu.pdf
Referans7 Binark, M. (2015) Yeni medya çalışmaları özel sayısı hakkında: neden? Folklor/Edebiyat, 21 (83), 9-18.
Referans8 Blackman, C. (1998). Convergence between telecommunications and other media: how should regulation adapt? Telecommunications Policy 22 (3),163-170.
Referans9 Ceyhan, F. Ç. (2015). İki zaman düşüncesi: öznel ve nesnel zaman (Doktora Tezi). Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çorum.
Referans10 Çüçen, K. (1996). Ortaçağ felsefesinde zaman kavramı. Felsefe Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, (20), 73-79.
Referans11 Çüçen, K. (2003). Heidegger’ de varlık ve zaman, Bursa: Asa Kitapevi.
Referans12 Elias, N. (2000). Zaman üzerine (V. Atayman, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Referans13 Fuchs, C. (2011). New media, web 2.0 and surveillance. Sociology Compass, 5 (2), 134–147.
Referans14 Fuchs, C. (2014). Social media: A critical ıntroduction. London: Sage.
Referans15 Gülnar, B. ve Balcı Ş. (2011). Yeni medya ve kültürleşen toplum. Konya: Literatürk Yayınları.
Referans16 Güngör, M., Kibar, Y. Ş., Yılmaz R. ve Tekin M. A., (2009). Yakınsama: telekomünikasyon ve medya sektörleri açısından düzenlemelere etkileri, Ankara: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu Sektörel Araştırma ve Stratejiler Dairesi Başkanlığı.
Referans17 Hawking S. (1988). A brief history of time. New York: Bantam Books.
Referans18 Hegel, George W. F. (1986). Tinin görüngübilimi (A. Yardımlı, Çev.). İstanbul: İdea Yayınevi.
Referans19 Heidegger, M. (2011). Varlık ve zaman (K. H. Ökten, Çev.). İstanbul: Agora Kitaplığı.
Referans20 Isaacson, W. (2013). Einstein bir dâhinin yaşamı (M.B. Albayrak, Çev.). İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.
Referans21 Jenkins, H. (2006). Convergence culture: where old and new media collide. US: New York University Press.
Referans22 Kırık, A. M. (2013). Yeni medya çağı çerçevesinde Türkiye’de televizyondan internete dönüşüm ve sosyal paylaşım ağlarında gençlerin konumu (Doktora Tezi) Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Referans23 Köroğlu, O. (2011). Mobil iletişimin yayıncılık ve pazarlama iletişimine etkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (31), 375–376.
Referans24 Madikova, A. (2018). Teknolojinin toplumsal inşası yaklaşımı bağlamında cep telefonunun toplumsal anlamı (Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
Referans25 Manovich, L. (2001). The language of new media. Cambridge: The MIT Press.
Referans26 McStay, A. (2011). Profiling phorm: an autopoietic approach to the audience-as-commodity. Surveillance & Society 8(3), 310-322.
Referans27 Neslioğlu, F. (2014). Kant felsefesinde çoklu ben’in birleştiricisi olarak zaman. Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi,17 (1), 171-185.
Referans28 Özdemir, Y. (2014). Yeni medya ortamlarında akıllı telefonlar üzerine düşünmek. Conference: XIX. Türkiye'de Internet Konferansı’nda sunulan tam metin bildiri, Ankara Üniversitesi: Ankara.
Referans29 Sağır, A. ve Eraslan H. (2019). Akıllı telefonların gençlerin gündelik hayatlarına etkisi: türkiye’de üniversite gençliği örneği. Opus– Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 10(17), s.48-78. doı:10.26466/Opus.515339.
Referans30 Sherover, C.M. (1997). Zaman ve etik ahlak nasıl mümkündür? (D. Şahiner, Çev.). Cogito Üç Aylık Düşünce Dergisi, Zaman:12’ye 1 var, 2(11),165-180.
Referans31 Şişman, B. (2012). Sayısal kültür, toplum ve medya: msn örneği. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi. (3),89-101.
Referans32 Taslaman, C. (2008). Modern bilim felsefe ve tanrı. İstanbul: İstanbul Yayınevi.
Referans33 Timisi, N. (2003). Yeni iletişim teknolojileri ve demokrasi. Ankara: Dost Yayınları.
Referans34 Topakkaya, A. (2007). I. Kant’ın ‘akli ve algısal dünyanın formları ve temelleri üzerine’ adlı eserinde zaman kavramı’ nın analizi. Kaygı, Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, (8).35-40.
Referans35 Törenli, N. (2011). Küreselleşmenin yol haritaları, Tekno-Siyasal Paradigmalar. İstanbul: Ütopya Yayınevi.
Referans36 Turetzky, P. (1999). Mutlak ve ideal zaman (N. Yılmaz, Çev.). Teori ve Politika Dergisi, Bahar, (14). Ankara.
Referans37 Üstün, C. (2019). Yeni medya ve aktifleşen seyircinin sinema ve televizyon içeriğine etkisi. (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.
Referans38 Van, D. J. (2016). Ağ toplumu (Ö. Sakin, Çev.). İstanbul: Kafka Yayınları.
Referans39 Yengin, D., (2012). Yeni medya ve dokunmatik toplum. İstanbul: Derin Yayınları.
Referans40 Yetmen, A. (2014). Zamanın felsefi temelleri üzerine bir inceleme (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.