Toplumsal Sorunların Çözümüne Katkısı ve Karşılaşılan Engeller Açısından Duyuşsal Alanın Değerlendirilmesi

Toplumsal sorunların çözümüne katkısı ve karşılaşılan engeller açısından duyuşsal alanı değerlendirmek amacıyla yapılan bu çalışma nitel araştırma yaklaşımı çerçevesinde tasarlanmış ve durum çalışması deseni kullanılarak yürütülmüştür. Kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemiyle belirlenen çalışma grubunu 2015-2016 akademik yılı güz döneminde Konya ili merkez ilçelerinde yer alan iki ilkokul ve iki ortaokul düzeyinde görev yapan 44 öğretmen oluşturmaktadır. Yarı yapılandırılmış görüşme formu ile elde edilen veriler NVivo 8.00 nitel veri analizi programı kullanılarak içerik analiziyle çözümlenmiş, ortaya çıkan temalar ve bu temaların arasındaki bağlar, bir model şeklinde geliştirilmiştir. Uzman görüşü, katılımcı teyidi ve ayrıntılı betimlemeyle çalışmanın geçerliği, tutarlık ve teyit incelemesiyle de çalışmanın güvenirliği sağlanmıştır. Çalışmanın sonucunda; başta saygısızlık, bencillik, duyarsızlık, hoşgörüsüzlük, terör, trafik, toplumsal şiddet ve ekonomik sorunlar olmak üzere toplumda çok sayıda sorunun olduğu tespit edilmiştir. Öte yandan, öğretim programlarında toplumsal sorunların üstesinden gelecek birey yetiştirecek kadar duyuşsal alana yer verilmediği sonucuna da ulaşılmıştır. Ayrıca, bir öğretmenin bilişsel alanda yer alan davranışları öğrencilere kazandırmak kadar, duyuşsal alanda da yer alan davranışları da öğrencilere kazandırma sorumluluğu olduğu ortaya çıkmıştır. Ancak duyuşsal alanda yer alan davranışları öğrencilere kazandırma sürecinde öğretmenlerin başta âile ve medya kaynaklı olmak üzere okul ve arkadaş kaynaklı engellerle karşılaştıkları tespit edilmiştir

The goal of the study is to evaluate the affective domain based on its contribution to the solution of social problems and challenges. The study was conducted using the case study design and qualitative research approach. The study group consisted of 44 teachers working at the fall semester of 2015-2016. The study group was formed by convenience sampling method. The data collection tool contains a semi-structured interview form. The data was analyzed using 8:00 NVivo qualitative data analysis program, through the content analysis option. The validity of the study was enhanced through use of expert opinion, participants' confirmation, and detâiled description; while the reliability was fortified through consistency and confirmability analysis. Major problems were cited as: disrespect, selfishness, indifference, intolerance, terrorism, traffic and violence in society, social and economic issues. The findings have established that the amount of instruction in the affective domain prescribed by the curriculum was not sufficient for educating individuals who are able to overcome social problems. Teachers were responsible for providing instruction in the affective domain as well as the cognitive domain. However, during the process of providing instruction in the affective domain teachers have experienced problems caused by families, the media, school and peers

PDF

___

Açıkgöz, K. Ü. (2007). Aktif öğrenme. İzmir: Biliş Özel Eğitim Da- nışmanlık Araştırma Hizmetleri ve Yayın Yazılım.

Akbaş, O. (2008). Özel öğretim yöntemleriyle sosyal bilgiler öğretimi. B. Tay ve A. Öcal, (Eds.), Sosyal bilgilerde değerler ve öğretimi içinde (344-367). Ankara: Pegem Akademi.

Akbulut, Y. (2013). Çocuk ve ergenlerde bilgisayar ve internet kulla- nımının gelişimsel sonuçları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakül- tesi Dergisi, 3(2), 53-68.

Akçay, D. ve Özcebe, H. (2012). Okul öncesi eğitim alan çocukların ve ailelerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarının değerlen- dirilmesi. Çocuk Dergisi, 12(2), 66-71.

Akpınar, B. (2013). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Data Ya- yınları.

Aksaçlıoğlu, A. G. ve Yılmaz, B. (2007). Öğrencilerin televizyon iz- lemeleri ve bilgisayar kullanmalarının okuma alışkanlıkları üze- rine etkisi. Türk Kütüphaneciliği, 21(1), 3-28.

Akşid, F. ve Şahin, C. (2011). Coğrafya öğretiminde aktif öğrenmenin akademik başarı ve tutum üzerine etkisi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(4), 1-26.

Albayrak, M. ve Aydın, Y. (2002, Eylül). 1983'ten 2002'ye ilköğretim matematik dersi programı, V. Ulusal Fen Bilimler ve Matematik Eğitimi Kongresi'nde sunulan bildiri, Ankara. http://old.fedu.metu.edu.tr/ufbmek-5/b_kitabi/PDF/Matematik/B ildiri/t203.pdf

Alsop, S. ve Watts, M. (2000). Facts and feelings: Exploring the af- fective domain in the learning of physics. Physics Education, 35(2), 132-138.

Aquino, L. B. (2011). Study habits and attitudes of freshmen students: Implications for academic intervention programs. Journal of Language Teaching and Research, 2(5), 1116-1121.

Arslan, O., Işıksal-Bostan, M. ve Şahin, E. (2013). Origaminin mate- matik eğitiminde kullanılmasına yönelik inanç ölçeği geliştiril- mesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 44-57.

Aslan, M. Y. (2006). Çocuk suçluluğu hakkında uluslararası ve ulusal hukuk düzenlemeleri. Ankara Barosu Dergisi, 66(4), 88-96.

Atıcı, R. (2014). Sınıf içerisinde öğrenci davranışlarına etki eden et- menler. The Journal of Academic Social Science Studies, 28(2), 413-427.

Avcı, R. ve Güçray, S. S. (2015). Ebeveynler arası çatışma, akran ve medya etkileri ile ergenlerdeki şiddet davranışı arasındaki iliş- kiler: Şiddete yönelik tutumların aracı rolü. Kuram ve Uygula- mada Eğitim Bilimleri, 13(4), 1995-2015.

Aydın, M. Z. ve Akyol Gürler, Ş. (2013). Okulda değerler eğitimi. Ankara: Nobel Yayınları.

Ayvacı, H. Ş., Alev, Ş. ve Yıldız, M. (2015). Öğrenme kazanımlarının tasarlanma sürecine ilişkin lisansüstü öğrencilerinin zihinsel modellerini belirlemeye yönelik bir çalışma. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(3), 1013-1030.

Bacanlı, H. (2005). Duyuşsal davranış eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Bastug, M. (2014). The structural relationship of reading attitude, rea- ding comprehension and academic achievement. International Journal of Social Sciences and Education, 4(4), 931-946.

Başar, T. (2009). 2005 yılı ilköğretim 4. sınıf fen ve teknoloji dersi öğretim programı eğitim hedeflerinin taksonomik analizi. Ya- yımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Kök sorunlar hakkında açıklamalar (2007). http://www.beyaznokta.org.tr/Ezbersiz_egitim/dosyalar/kok-sor un-kaynak-sorun.pdf

Carbonaro, W. (2005). Tracking, students' effort, and academic achi- evement. Sociology of Education, 78(1), 27-49.

Cengiz, C. ve İnce, M. L. (2013). Farklı okul ortamlarındaki çocukların okul sonrası fiziksel aktivitelerde algıladıkları öz-yeterlikleri. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11, 135-147.

Ceylan, Ş. ve Ömeroğlu, E. (2012). Yaratıcı drama eğitimi alan ve almayan 60-72 aylar arasındaki çocukların sosyal-duygusal davranışlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 63-80.

Çakır, Ö. S., Şahin, T. ve Şahin, B. (2000). İlköğretim 6. sınıf fen bilgisi dersine ilişkin bazı değişkenlerin öğrencilerin duyuşsal özellik- lerini açıklama gücü. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19, 43-49.

Çalışkan, M. (2014). Bilişsel giriş davranışları ve duyuşsal giriş özel- liklerinin öğrenme düzeyine etkisi. Kuram ve Uygulamada Eği- tim Bilimleri, 14(5), 1807-1821.

Çankaya, İ. (2011). Sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları istenmeyen öğrenci davranışları ve bu davranışlarla başa çıkma yolları. Tur- kish Studies, 6(2), 307-316.

Çelen, A., Mirzeoğlu, N. ve Mirzeoğlu, A. D. (2010). Çoklu zekâ ku- ramı doğrultusunda işlenen beden eğitimi derslerinin öğrencilerin bilişsel, duyuşsal ve devinişsel erişi düzeylerine etkisi. e-Journal of New World Sciences Academy Sports Sciences, 5(4), 251-267.

Çelik, V. ve Yeşilyurt, E. (2014). Values education on the basis of education administrator, teacher and curricula. Mevlana Interna- tional Journal of Moral and Values Education, 1(1), 1-19.

Çelikkaya, T. ve Filoğlu, S. (2014). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin değere ve değer eğitimine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygula- mada Eğitim Bilimleri, 14(4), 1541-1556.

Çepni, S., Ayvacı, H. Ş., Şenel Çoruhlu, T. ve Yamak, S. (2014). Ortaöğretim 9. sınıf fizik ders kitabının güncellenen 2013 öğre- tim programında yer alan kazanımlara ve kazanımlarda verilen sınırlamalara uygunluğunun araştırılması. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 11(2), 137-160.

Çetin, B. (2013). Sınıfta istenmeyen öğrenci davranışlarıyla ilgili sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 255-269.

Çiftçi, Ö. (2010). İlköğretim Türkçe öğretim programında 5. sınıfa ait okuduğunu anlama kazanımlarının bilişsel beceriler yönünden değerlendirilmesi. Türklük Bilimi Araştırmaları (TÜBAR), 27, 185-200.

Dağlı, A. ve Baysal, N. (2012). İlköğretim öğretmenlerinin sınıfta karşılaştıkları disiplin sorunlarının nedenlerine ilişkin görüşleri. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 259-271.

Danış, M. Z. ve Şahbikan, İ. (2014). Suça sürüklenmiş çocukların ye- niden toplumsallaşma sürecinde ve insan hakları bağlamında sosyal hizmet yaklaşımlarının yeri ve önemi. Tarih Okulu Der- gisi, 25, 627-651.

Demirbaş, M. ve Yağbasan, R. (2006). Fen bilgisi öğretiminde bilimsel tutumların işlevsel önemi ve bilimsel tutum ölçeğinin Türkçeye uyarlanma çalışması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 271-299.

Demirdağ, S. (2015). Öğrencilerin akademik öz-yeterliliklerinin yete- nek, ortam ve eğitim kalitesine göre karşılaştırılması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 315-323.

Demirel, Ö. (2012). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliş- tirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Dolu, O., Büker, H. ve Uludağ, Ş. (2010). Şiddet içerikli video oyun- larının çocuklar ve gençler üzerindeki etkileri: saldırganlık, şid- det ve suça dair bir değerlendirme. Adli Bilimler Dergisi, 9(4),54-75.

Duit, R. ve Treagust, D. (2003). Conceptual change: A powerful fra- mework for improving science teaching and learning. Internati- onal Journal of Science Education, 25(6), 671-688.

Dural, A. B. ve Dural, Ş. (2015). Reklam iletileri çerçevesinde çocuk güvenliği - çocuk hakları ve medya etiği. Elektronik Sosyal Bi- limler Dergisi, 14, 186-197.

Erdem, A. R. (2010). Sınıf öğretmenlerinin karşılaştığı toplumsal so- runlar ve toplumsal sorunların performansına etkisi konusundaki görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 147-163.

Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.

Erdoğan, M. (2007). Yeni geliştirilen dördüncü ve beşinci sınıf fen ve teknoloji dersi öğretim programının analizi; nitel bir çalışma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 221-254.

Erdoğan, T. ve Gök, B. (2011). Türkiye, Finlandiya ve İrlanda ana dili öğretim programlarının karşılaştırılması. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 1-19.

Erdoğdu, M. Y. (2010, Kasım). Öğrencilerin saldırganlık eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmeleri. International Confe- rence on New Trends in Education and Their Implications, An- talya. http://www.iconte.org/File Upload/ks 59689/File/184.pdf

Ereş, F. (2009). Toplumsal bir sorun: suçlu çocuklar ve ailenin önemi. Aile ve Toplum, 11(5), 88-96.

Erişti, B. ve Tunca, N. (2012). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin öğ- rencilere duyuşsal yeterlikler kazandırma sürecinde yaşadıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 2(3), 87-102.

Gazel, A. A. ve Erol, H. (2012). İlköğretim 7. sınıf sosyal bilgiler ders programındaki kazanımların taksonomik açıdan değerlendiril- mesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 5(2), 202-222.

Genç, S. Z., Tutkun, T. ve Çoruk, A. (2015). Değer ve eğitimi sorun- salı: sınıf öğretmenlerinin görüşlerine göre durum tespit. Eği- timde Kuram ve Uygulama, 11(2), 374-397.

Gömleksiz, M. N. ve Kan, A. Ü. (2012). Eğitimde duyuşsal boyut ve duyuşsal öğrenme. Turkish Studies, 7(1), 1159-1177.

Gömleksiz, M. N. (2003). İngilizce duyuşsal alana ilişkin bir tutum ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bi- limler Dergisi, 13(1), 215-226.

Güllü, M., Arslan, C., Uğraş, S. ve Görgüt, İ. (2011). Yeni ortaöğretim beden eğitimi ders programı kazanımlarının değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi Özel Sayısı, 122-133. http://efdergi.yyu.edu.tr/makaleler/beden/mehmet.pdf

Gürdoğan-Bayır, Ö., Göz, N. L. ve Bozkurt, M. (2014). Sınıf öğretmeni adaylarına göre sosyal bilgiler dersinde küresel vatandaşlık. Eği- tim Bilimleri Araştırtmaların Dergisi, 4(2), 145-159.

Güven, İ. (2004). Etkili bir öğretim için öğretmenden beklenenler. Milli Eğitim Dergisi, 164, 127-142. http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/ 164/guven.htm

Habacı, İ., Tanrıkulu, F. Z., Atıcı, R., Ürker, A. ve Adıgüzelli, F. (2013). Sınıf içi disiplin kurallarının benimsetilmesinde öğret- men rolleri. Turkish Studies, 8(8), 1953-1971.

Huberty, T. (2009). Test and performance anxiety. Principle Leaders- hip, 10(1), 12-16.

Kandır, A. ve Alpan, Y. (2008). Okul öncesi dönemde sosyal-duygusal gelişime anne-baba davranışlarının etkisi. Aile ve Toplum, 4, 33-38.

Karagülle, A. E. ve Çaycı, B. (2014). Ağ toplumunda sosyalleşme ve yabancılaşma. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, 4(1), 1-9.

Karataş, A. (2013). İlköğretim öğretmen adayları için meslek etiğinin önemi. Marmara Coğrafya Dergisi, 28, 304-318.

Kaya, K. ve Tuna, M. (2008). İlköğretim çağındaki çocukların sosyal- leşmesinde televizyonun etkisi. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 159-182.

Kayhan, C. ve Tokcan, H. (2013). İlköğretim sosyal bilgiler 4. ve 5. sınıf ünite kazanımları ile ders kitapları hazırlık ve değerlendirme sorularının bilişsel, duyuşsal ve psikomotor hedefler açısından karşılaştırılması. The Journal of Academic Social Science Stu- dies, 6(3), 685-700.

Kefi, S., Çeliköz, N. ve Erişen, Y. (2013). Okulöncesi eğitim öğret- menlerinin temel bilimsel süreç becerilerini kullanım düzeyleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 300-319.

Keleş, Z. (2010). İlköğretim okulları birinci kademe sınıf öğretmenle- rinin sınıf yönetiminde karşılaştıkları istenmeyen öğrenci dav- ranışları ve bu davranışlarla baş etme yöntemleri. Yayımlan- mamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal bilimler Enstitüsü.

Kır, İ. (2011). Toplumsal bir kurum olarak ailenin işlevleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 381-404.

LaBillois, J. ve Lagace-Seguin, D. G. (2009). Does a good fit matter? Exploring teaching styles, emotion regulation, and child anxiety in the classroom. Early Child Development and Care, 179(3), 303-315.

Li, L. K. Y. (2012). A study of the attitude, self-efficacy, effort and academic achievement of cityU students towards research met- hods and statistics. SS Student E-Journal, 1, 154-183.

Mayring, P. (2000). Nitel sosyal araştırmaya giriş. (A. Gümüş ve M. S. Durgun, Çev.). Adana: Baki Kitabevi. (Orijinal çalışma basım tarihi 1996).

MEB. (2015). Millî eğitim temel kanunu. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/temkanun0/temel kanun_0.html

Mil, H. İ. ve Şanlı, S. (2015). Sporda şiddet ve medya etkisi: Bir maçın analizi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14, 231-247.

Morgil, İ., Güngör-Seyhan, H. ve Seçken, N. (2009). Proje destekli kimya laboratuvarı uygulamalarının bazı bilişsel ve duyuşsal alan bileşenlerine etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6(1), 89-107.

Mubeen, S., Saeed, S. ve Arif, M. H. (2013). Attitude towards mat- hematics and academic achievement in mathematics among se- condary level boys and girls. Journal of Humanities and Social Science, 6(4), 38-41.

Okoro, C. C. ve Uwah, C. S. (2013). Teacher gender and attitude of primary school pupils to schooling in Uyo Metropolis, Akwa Ibom State, Nigeria. Universal Journal of Psychology, 1(2), 53-58.

Otluoğlu, R. (2002). İlköğretim okulu izlencesinde (programında) duyuşsal alan ve duygu eğitimi. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 15, 163-172.

Önder, M. (2013). Sevgi, din dili ve hikâyelerin çocukların din eğiti- mindeki yeri ve önemi. The Journal of Academic Social Science Studies, 6(3), 1285-1298.

Özakar, S. ve Koçak, C. (2012). Kitle iletişim araçlarından televizyo- nun 3-6 yaş grubundaki çocukların davranışları üzerine etkisi. New/Yeni Symposium Journal, 50(1), 31-40.

Özdemir, M. Ç. (2007). Toplumsal değişme karşısında aile ve okul. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 185-198.

Özdemir, M., Altıok, S. ve Baki, N. (2015). Bloom'un yenilenmiş taksonomisine göre sosyal bilgiler öğretim programı kazanımla- rının incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 363-375.

Özen, Y. (2011). Etik mi? Ahlak mı? Modernite mi? Medeniyet mi? Değerler eğitimine sosyal psikolojik bir yaklaşım. Dicle Üniver- sitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(5), 63-87.

Özer, B. ve Gelen, İ. (2008). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerine sahip olma düzeyleri hakkında öğretmen adayları ve öğretmen- lerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 39-55.

Özerkmen, N. (2012). Toplumsal bir olgu olarak şiddet. Akademik Bakış Dergisi, 28, 1-19. http://www.akademikbakis.org/eskisite/28/25.pdf.

Özgan, H., Arslan, M. C. ve Kara, M. (2014). Popüler kültürün öğrenci davranışları üzerinde algılanan etkileri. EKEV Akademi Dergisi, 18, 469-484.

Özmen, F. (1999). Etkili eğitimin gerçekleşmesinde duyuşsal alanın önemi-sevgi eğitimi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 193-198.

Saygılı, G. ve Gürşimşek, I. (2008). Sınıfta istenmeyen davranışlara ilişkin öğrenci görüşleri. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 152-159.

Secçer, Z., Sari, H. ve Olcay, O. (2006). Anne tutumlarına göre oku- löncesi dönemdeki çocukların ahlaki ve sosyal kural bilgilerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 539-557.

Semerci, N. ve Özer, B. (2004, Temmuz). Duyuşsal davranışların ka- zandırılmasında tarih derslerinin öğretiminin önemi. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Malatya.

Senemoğlu, N. (2013). Gelişim, öğrenme ve öğretim: Kuramdan uy- gulamaya. Ankara: Yargı Yayınevi.

Smith, A. (2009). Teaching students in inclusive settings. Toronto: Pearson Publishing.

Sönmez, V. (2007). Program geliştirmede öğretmen elkitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.

Sözer, E. (2003). Öğretimde planlama ve değerlendirme. M. Gültekin, (Ed.), Öğretimde amaçlar ve düzenlenmesi içinde (31-44). Es- kişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Sünbül, A. M. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Konya: Eğitim Ya- yınevi.

Şahin, A. (2011). Öğretmen algılarına göre etkili öğretmen davranış- ları. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 239-259.

Şahin, İ. (2007). Yeni ilköğretim 1. kademe Türkçe programının de- ğerlendirilmesi. İlköğretim Online, 6(2), 284-304.

Şengün, M. (2007). Ahlak gelişimin psiko-sosyal dinamikleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 23, 201-221.

Şimsek, A. S. (2012). Bilişsel ve duyuşsal özelliklerin yükseköğretim- deki akademik başarıyı yordama gücü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Tahaoğlu, A. (2014). Ortaöğretim Türk edebiyatı dersi öğretim prog- ramı kazanımlarının bilişsel açıdan incelenmesi. Yayımlanma- mış Yüksek Lisans Tezi, Bilkent Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Taşkın, N. (2011). Çocukların gelişiminde katkıları unutulanlar: Ba- balar. Eğitime Bakış, 7, 43-47.

Taşpınar, M. (2012). Kuramdan uygulamaya öğretim yöntemleri. An- kara: Elhan Kitap Yayın Dağıtım.

Taylan, H. H. (2011). Televizyon programlarındaki şiddetin yetiştirme etkisi: Konya lise öğrencileri üzerine bir araştırma. http://acikerisim.selcuk.edu.tr:8080/xmlui/handle/123456789/22 28.

Thompson, T. L. ve Mintzes, J. J. (2002). Cognitive structure and the affective domain: On knowing and feeling in biology. Interna- tional Journal of Science Education, 24(6), 645-660.

Tılfarlıoğlu, F. Y. ve Delbesoğlugil, A. B. Ö. (2014). Questioning academic success through self-regulation, self-esteem and atti- tude in foreign language learning (a case study). Theory and Practice in Language Studies, 4(11), 2223-2230.

Turan, İ. (2013). Gençlik döneminde görülen ahlaki sorunlar karşısında din kültürü ve ahlak bilgisi dersinin yeri. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 40, 271-293.

Türnüklü, A. (2004). Okullarda sosyal ve duygusal öğrenme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 37, 136-152.

Uzun, R. (2014). Çocukların medyadan ve medyada korunması: Ço- cuklara yönelik etik davranış kurallarının incelenmesi. Akdeniz