Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Politik Okuryazarlık Düzeyleri

Politik okuryazarlık vatandaşlık eğitiminin bir parçasıdır. Öğrenciler, kamusal hayatta kendilerini, ‘politik okuryazarlık’la tanımlanabilecek bilgi, beceri ve değerler aracılığıyla nasıl öğreneceklerini ve kendilerini nasıl geliştireceklerini öğrenirler. Öğretmenler, vatandaşları eğitmek için en etkili kişilerdir. Bu çalışmanın amacı sosyal bilgiler öğretmen adaylarının politik okuryazarlık düzeylerini belirlemektir. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Tarama modeli kullanılmasının sebebi mevcut hali olduğu gibi ortaya koymasından kaynaklanmaktadır. Araştırmada, Faiz (2016) tarafından geliştirilen “Siyaset Okuryazarlık Ölçme Aracı” uygulanmıştır. Çalışmanın örneklemi maksimum örnekleme türüyle belirlenmiştir. Örneklem yedi coğrafi bölgedeki toplamda 1187 sosyal bilgiler öğretmen adayıdır. Veriler analiz edilirken ilişkisiz örneklemler için t Testi, Kruskal Wallis H Testi, Mann-Whitney U testi, tek yönlü varyans analizi ve betimsel istatistik yapılmıştır. Araştırmacıların verilerden elde ettikleri sonuca göre öğretmen adaylarının bilgi, tutum ve becerilerinin orta düzeyde olduğu bulunmuştur. Politik okuryazarlığı oluşturan bileşenler arasındaki ilişki, bilgi ve eğilim arasında pozitif, düşük düzey ve anlamlı bir ilişki olduğu; bilgi ve beceri arasında pozitif yüksek düzey ve anlamlı bir ilişki; tutum ve beceri arasında pozitif, yüksek düzey ve anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur.

Political Literacy Levels of Social Studies Teacher Candidates

Political literacy is a part of citizenship education. Pupils are learning about and how to make themselves effective in public life through knowledge, skills and values what can be defined ‘political literacy’ (Advisory Group on Citizenship, 1998). Teachers are the most efficent person for educating citizens. The survey model was used in the study. It is due to the fact that the use of the screening model makes it appear as it is. In the research, “Political literacy measurement tool” developed by Faiz (2016) was applied Thus, the sample is 1187 social studies pre-service teachers seven geographical regions in Turkey and this sample chosen wia maximum variation sampling. The purpose of this study; is to determine the political literacy levels of pre-service teachers of social studies. In the data analysis, independent t Test, Kruskal Wallis test, Mann-Whitney U test, one way variance analysis and descriptive statistics were used. After collecting the data, researchers found that pre-service teacher’s knowledge, disposition and skills were at a medium level. When the relationship among the components forming the political literacy, it was found that there was a positive, low level and significant relationship between knowledge and disposition; a positive high level and significant relationship between knowledge and skill; a positive, high level and significant relationship between disposition and skill.

PDF

___

Advisory Group on Citizenship. (1998, Eylül). Education for citizenship and the teaching of democracy in schools. London: Qualifications and Curriculum Authority. http://dera.ioe.ac.uk/4385/1/crickreport1998.pdf
Akhan, O. (2011). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının politika bilimine yönelik eğilimlerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Ensitüsü.
Arthur, J. ve Cremin, H. (2012). Debates in the citizenship education. Newyork: Routledge.
Atiyas-Tusalp, E. E. (2013). Political literacy and the politics of eloquence: Ottoman scribal community in the seventeenth century. Yayınlanmamış doktora tezi, Harvard University History and Middle Eastern Studies.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, K. E., Akgün, E. Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA.
CCE (Center for Civic Education). (1994). National standards for civics and government. California: Center for Civic Education.
Clarke, S. (2007). The trajectory of political education in English schools: The rise and fall of two initiatives. Citizenship Teaching and Learning, 3(1), 3-16.
Cogan, J. J. (1998). Citizenship education for the 21st century: setting the context. J. J. Cogan ve R. Derricott, (Ed.), Citizenship for the 21st century içinde (1-20). London: Kogan Page.
Cohen, L., Manion, L. ve Morrison, K. (2007). Research methods in education. London New York: Routledge Falmer.
Crick, B. (2000). Essays on citizenship. London: Continuum.
DeHanas, D. N. (2010). Believing citizens: religion and civic engagement among London’s second generation youth. Yayınlanmamış doktora tezi, North Carolina University Sociology Department.
Department for Education (DOE). (2013). National curriculum in England: history programmes of study. London: DoE. https://www.gov.uk/government/publications/national-curriculum-in-england-history-programmes-of-study/national-curriculum-in-england-historyprogrammes-of-study
Dursun, D. (2007). Ortaöğretim gençliğinin demokrasi düşünceleri. (Kurşunlu ve Bayramören örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Dursun, D. (2010). Politik bilimi. İstanbul: Beta.
Eurydice. (2012). Avrupa’da vatandaşlık eğitimi. Brüksel: Eğitim, İşitsel-Görsel Medya ve Kültür Yürütme Ajansı.
Faiz, M. (2016). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının siyaset okuryazarlık durumları. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Faiz, M. ve Dönmez, C. (2016). Öğretmen adaylarının siyaset okuryazarlık düzeylerinin bazı değişkinlere göre incelenmesi. Journal of Human Sciences, 13(2), 3629-3642.
Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2009). How to design and evaluation research in education. New York: McGraw-Hill.
Frazer, E. (2000). Citizenship education anti-political culture and political education in Britain. Political Studies, 48, 88-103.
Gedik, H. (2010). Güncel olayların ilköğretim sosyal bilgiler derslerinde kullanımı ve öğrenci görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 97- 118.
Halstead, J. M. ve Pike, M. A. (2006). Citizenship and moral education values in action. London and Newyork: Routledge Taylor & Francis Group.
Hayes, M. A. (2010). Not so common-sense: Using critical theory to improve strategies to do public education for social change. Department of Integrated Studies in Education McGill University, Montreal.
Kara, H. ve Tangülü, Z. (2017). Sosyal bilgiler öğretim programında hukuk ve politik okuryazarlığı üzerine bir durum incelemesi. Araştırma ve Deneyim Dergisi, 2(1), 1-28.
Karasar, N. (1984). Bilimsel araştırma metodu. Ankara: Hacetepe Taş.
Kuş, Z. (2013). Politik okuryazarlık ve aktif vatandaşlık. E. Gençtürk ve K. Karatekin, (Ed.), Sosyal bilgiler için çoklu okuryazarlık içinde (208-227). Ankara: Pegem.
Kuş, Z. (2014, Temmuz), Political literacy status of pre-service social studies teacher, Global Conference on Contemporary Issues in Education, GLOBEEDU 2014, Las Vegas, USA.
Lister, I. (1994). Conscientization and political literacy a British encounter with Paulo Freire. P. L. McLaren ve C. Lankshear, (Ed.), Politics of liberation patsh from Freire içinde (62-73). London: Routledge.
Marshall, T. H. (1950). Citizenship and social class, and other essays. Cambridge: University.
Pallares, C. (2006). Educational levels and political literacy: the case of adults enrolled in the inea program in el paso. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Faculty of Graduate School of the University of Texas.
Patton, M. (1990). Qualitative evaluation and research methods. Beverly Hills, CA: Sage.
Qualification and Curriculum Authority. (2000). Personel, social and health education at key stages 1 and 2: initial guidance for schools. London: QCA.
Sencer, M. (1989). Toplum bilimlerinde yöntem, İstanbul: Beta.
Stradling, R. (1981). Political education: developments in Britain. D. B. Heater ve J. A. Gillespie, (Ed.), Political education in Flux içinde (81-105). London: Sage.
Tarhan, Ö. (2015). Sosyal bilgiler öğretmeni adaylarının politik okuryazarlığa ilişkin görüşleri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(9), 649-669.
Taylor, G. Active Citizenship, 05.04.2015 tarihinde http://extra.shu.ac.uk/alac/text/Active%20Citizenship%20Article%20.doc adresinden erişilmiştir.
Turgut, F. (1983). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Saydam Matbaacılık.
Westholm, A., Lindquist, A. ve Niemi, R. G. (1990). Education and the making or the informed citizen: political literacy and the outside world. O. Ichilov, (Ed.), Political socialization, citizenship education and democracy içinde (177-205). Newyork: Teachers Collage.
Yarnall, J. (2002, Ocak). Making development policies that work: Discovering the political causalities for state-societal synergy. Rice Undergraduate Research Conference’da sunulmuş bildiri, Houston, Texas. https://pdfs.semanticscholar.org/41ff/e7e01e2745a147c180ef709b0a78f86d 026e.pdf
Yarnall, L.G. (2003). Getting a read on American politics: Strategies for improving 12th graders' political literacy skills. Yayınlanmamış doktora tezi, University of California, Los Angeles.