Elif YILMAZ, Kezban TEPELİ, Gülçin GÜVEN

48-72 Aylık Çocuklara Yönelik Denham Duygu Anlama Testinin Geçerlik Güvenirlik Çalışması

Araştırmanın amacı, 48-72 aylık çocuklar için Denham Duygu Anlama Testinin geçerlik ve güvenirlik çalışmalarının yapılmasıdır. Bu araştırma, nicel araştırma deseninde genel tarama modelinde tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu 2016-2017 eğitim öğretim yılında İstanbul Anadolu yakasındaki okul öncesi eğitim kurumları arasından tesadüfî küme örnekleme yöntemi ile seçilen bağımsız anaokulları ve ilköğretime bağlı anasınıflarında eğitim gören 48-72 aylık 260 çocuktan oluşmaktadır. Araştırma verilerinin toplanması amacıyla Denham Duygu Anlama Testi, Duygu Tanıma Testi ve araştırmacılar tarafından geliştirilen Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Testin geçerlik çalışmaları için içerik geçerliği (uzman görüşü ve madde analizi) ve yapı geçerliği (açımlayıcı faktör analizi ve ilgili test/ölçek ile dış testler arasındaki korelasyon katsayısının hesaplanması yöntemi); güvenirlik çalışmaları için ise iç tutarlılık (Cronbach Alfa) ve testin aralıklı tekrarı (Pearson Korelasyon Katsayısı) ölçütlerine göre testin güvenirliği incelenmiştir. Yapılan analizlerin ardından Denham Duygu Anlama Testinin geçerli ve güvenilir bir test olduğu saptanmıştır

The Validity-Reliability Study of The Denham’s Affect Knowledge Test for Children Aged 48-72 Months

The study aims to analyze the validity and reliability of the Denham’s Affect Knowledge Test for children aged 48-72 months. It is a research that designed as a general survey model in the quantitative research design. The study group is consisted of 260 children aged 48-72 months who are attending independent pre-school education institutions and pre-school classes of primary school institutions in Asian side of Istanbul in 2016-2017 academic year selected by random cluster sampling method. The Denham’s Affect Knowledge Test, the Emotion Recognition Test and the Personal Information Form developed by the researchers were used to collect the research data. Validity of the test is investigated according to the content validity (expert opinion and item analysis) and the construct validity (exploratory factor analysis and method of calculation of correlation coefficient between relevant test/scale and external tests); and reliability of the test is investigated according to the internal consistency (Cronbach’s Alpha) and testing and re-testing intermittently (Pearson Correlation Coefficient). After the analysis, it was found that Denham’s Affect Knowledge Test is a valid and reliable test for children aged 48-72 months.

PDF

___

Alpar, R. (2014). Spor, sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle uygulamalı istatistik ve geçerlik-güvenirlik (3. baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
Arslan, Ü. (2012). Okul öncesi eğitimde temel becerilerin ve sosyal davranışların kazandırılması. G. Haktanır, (Ed.), Okul öncesi eğitime giriş (6. baskı) içinde (201-226). Ankara: Anı Yayıncılık.
Bak, M. (2011). Çocuk gelişimi. İstanbul: Cinius Yayınları.
Barth, J. M. ve Archibald, A. (2003). The relation between emotion production behavior and preschool social behavior: In the eye of the beholder. Social Development, 12(1), 67-90.
Bayhan, P. ve Artan, İ. (2007). Çocuk gelişimi ve eğitimi. İstanbul: Morpa Yayınları.
Berk, L. E. (2013). Çocuk gelişimi. (B. Onur ve A. Dönmez, Çev.). Ankara: İmge Kitabevi. (Orjinal çalışma basım tarihi 2009.)
Bohnert, A. M., Crnic, K. A. ve Lim, K. G. (2003). Emotional competence and aggressive behavior in school age children-1. Journal of Abnormal Child Psychology, 31(1), 79-91.
Bruce, V., Campbell, R. N., Doherty-Sneddon, G., Langton, S., McAuley, S. ve Wright, R. (2000). Testing face processing skills in children. British Journal of Developmental Psychology, 18(3), 319-333.
Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (20. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Colwell, M. J. ve Hart, S. (2006). Emotion framing: Does it relate to children’s emotion knowledge and social behavior? Early Child Development and Care, 176(6), 591-603.
Craig-Unkefer, L. A. ve Kaiser, A. P. (2002). Improving the social communication skills of at-risk preschool children in a play context. Topics in Early Childhood Special Education, 22, 3-13.
Creswell, J. W. (2016). Araştırma deseni, nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları (2. baskı). (S. B. Demir, Çev. Ed.). Ankara: Eğiten Kitap. (Orjinal çalışma basım tarihi 2013.)
Crick, N. R. ve Dodge, K. A. (1994). A review and reformulation of social information processing mechanisms in children’s social adjustment. Psychological Bulletin, 33, 74-101.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Dede, Y. ve Yaman, S. (2008). Fen öğrenmeye yönelik motivasyon ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2(1), 19-37.
Denham, S. A. (1986). Social cognition, prosocial behavior, and emotion in preschoolers: Contextual validation. Child Development, 57, 194-201.
Denham, S. A. ve Couchoud, E. A. (1991). Social-emotional predictors of preschoolers’ responses to adult negative emotion. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 32(4), 595-608.
Denham, S. A., Caverly, S., Schmidt, M., Blair, K., DeMulder, E., Caal, S., Hamada, H. ve Mason, T. (2002). Preschool understanding of emotions: Contributions to classroom anger and aggression. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 43(7), 901-916.
Denham, S. A., Bassett-Hamada, H ve Wyatt, T. M. (2007). The socialization of emotional competence. J. E. Grusec ve P. D. Hastings, (Ed.), Handbook of socialization: theory and research içinde (614-637). New York, NY: Guilford Press.
Denham, S. A., Bassett-Hamada, H. ve Wyatt, T. M. (2010). Gender differences in the socialization of preschoolers’ emotional competence. New Directions for Child and Adolescent Development, 128, 29-49.
Denham, S. A., Ji, P. ve Hamre, B. (2010). Compendium of Preschool through Elementary School Social-Emotional Learning and Associated Assessment Measures. Chicago, IL: Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning and Social and Emotional Learning Research Group, University of Illinois at Chicago. http://www.casel.org/library/2013/11/4/compendium-of-preschool-throughelementary-school-socialemotional-learning-and-associated-assessment-measures
Denham, S. A., Bassett-Hamada, H., Way, E., Mincic M., Zinsser, K. ve Graling, K. (2012). Preschoolers’ emotion knowledge: Self-regulatory foundations, and predictions of early school success. Cognition and Emotion, 26(4), 667-679.
Downs, A. ve Strand, P. (2008). Effectiveness of emotion recognition training for young children with developmental delays. Journal of Early and Intensive Behavior Intervention, 5(1), 75-89.
Elksnin, L. K. ve Elksnin, N. (2004). The social-emotional side of learning disabilities. Learning Disability Quarterly, 27, 3-8.
Ergin, H. (2004). Okul öncesi dönem çocukları için iletişim becerileri ölçeklerinin geçerlik, güvenirlik ve norm çalışması. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 181-199.
Erkuş, A. (2014). Psikolojide ölçme ve ölçek geliştirme-1: Temel kavramlar ve işlemler (2. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Gander, M. J. ve Gandiner H. W. (2010). Çocuk ve ergen gelişimi (7. baskı). (A. Dönmez, H. N. Çelen ve B. Onur, Çev.). İmge Kitabevi: Ankara. (Orjinal çalışma basım tarihi 2004.)
Gardner, H. (2010). Zihin çerçeveleri çoklu zekâ kuramı (2. baskı). (E. Kılıç, Çev.). İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım. (Orjinal çalışma basım tarihi 1983.)
Goleman, D. (2012). Duygusal zekâ (35. baskı). (B. S. Yüksel, Çev.). İstanbul: Varlık Yayınları. (Orjinal çalışma basım tarihi 1995.)
Gözüm, S. ve Aksayan, S. (2003). Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber II: Psikometrik özellikler ve kültürlerarası karşılaştırma. Hemşirelik Araştırma ve Geliştirme Dergisi, 1, 3-14.
Havighurst, S. S., Wilson, K. R., Harley, A. E., Prior, M. R. ve Kehoe, C. (2010). Tuning in to kids: Improving emotion socialization practices in parents of preschool children-findings from a community trial. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 51(12), 1342-1350.
Izard, C., Fine, S., Schultz, D., Mostow, A., Ackerman, B. ve Youngstrom, E. (2001). Emotion knowledge as a predictor of social behavior and academic competence in children at risk. Psychological Science, 12, 18-23.
Kalaycı, Ş. (2006). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (2. baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Morgan, J. K., Izard, C. E. ve King, K. A. (2010). Construct validity of the Emotion Matching Task: Preliminary evidence for convergent and criterion validity of a new emotion knowledge measure for young children. Social Development, 19(1), 52-70.
Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi (9. baskı). Eskişehir: Nisan Kitabevi.
Rhoades, B. L., Warren, H. K., Domitrovich, C. E. ve Greenberg, M. T. (2011). Examining the link between preschool social-emotional competence and first grade academic achievement: The role of attention skills. Early Childhood Research Quarterly, 26(2), 182-191.
Salovey, P., Detweiler, B. J., Steward, W. T. ve Bedell, B. T. (2001). Affect and health-relevant cognition. Handbook of affect and social cognition. London: Lawrance Earlbaum.
Santrock, J. W. (2015). Yaşam boyu gelişim. (G. Yüksel, Çev. Ed.). Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık. (Orjinal çalışma basım tarihi 2011.)
Soylu, A. (2007). Fırat üniversitesi öğrencilerinin sosyal ve duygusal öğrenme becerileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Şeker, H. ve Gençdoğan, B. (2014). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme (2. baskı). Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
Tarpey, E. L. (2009). Preschoolers’ knowledge of specific emotions. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, George Mason University Virginia Polytechnic Institute.
Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve spss ile veri analizi. Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
Trentacosta, C. J., Izard, C. E., Mostow, A. J. ve Fine, S. E. (2006). Children's emotional competence and attentional competence in early elementary school. School Psychology Quarterly, 21(2), 148-170.
Veneziano, L. ve Hooper, J. (1997). A method for quantifying content validity of health related questionnaires. American Journal of Health Behavior, 21, 67-70.
Yılmaz, E. (2012). 60-72 aylık çocukların duyguları anlama becerilerinin sosyal problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yurdugül, H. (2005, Eylül). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Denizli.