Modernleşme Sürecinde Toplumsal Bilincin Dönüşümü ve Eğitim Yönetimine Yansımaları

Sosyal bilinçle anlam arasındaki ilişkiyi nesnel dünyanın işlevsel bağıntıları ve büyük ölçüde buna bağlı temel sosyal değişkenler çerçevesinde açıklamak önemlidir. Böylece modern süreçte toplumsal ilişkiler ağının aldığı yeni biçimin anlam üzerindeki etkisi açısından baktığımızda üzerinde durmamız gereken asıl konuyu görmüş oluruz. Bu bağlamda modernleşme süreci temelde, bilincin oluşma parametrelerinde köklü bir değişikliği ifade etmektedir. Bir başka ifadeyle modernleşme sürecinde olay ve olgulara ilişkin anlam ve içerik oluşturma sürecindeki bilişsel bağıntıların yeni biçimlenişi buna bağlı olarak insan bilincinin dönüşüm geçirmesine yol açmıştır. Bireysel ve toplumsal beklentilerin dönüşmesi, toplumsallaşma sürecinde ihtiyaçların ve önemsenen olguların değişmesi, doğallık ve yapaylık dikatomisinde yeni dengelerin oluşması, normatif alanda ortaya çıkan revizyonlar, modernleşme sürecinde anlam ve bilinç ilişkisinin dönüşmeye başladığının göstergeleridir. Böylesine köklü ve hatta paradigmal bir değişim toplumsal yapı içerisinde en çok eğitim kurumuyla ilişkilidir. Eğitim sistemi, özellikle de ilk ve orta öğretim sistemi bu hızlı dönüşümün neresindedir? Bu bağlamda yönetim otoritesi, kendini açıklayacak sağlam argümanlardan yoksun kalma riskiyle karşı karşıyadır. Eğitim yönetimi, uygulamada rasyonel ve işlevsel meşruluğunu yitirmiş görünmektedir. Yetersizliğine rağmen otorite kurmaya çalışan bir yönetim imajı oluşmakta, bu dumum sahada okul yöneticisini öğrenciyle üst yönetim arasında bırakmaktadır.

Transformation of Social Consciousness in Modern Process and Its Reflection on Education Management

Meaning occurs as a contact between mind and the existence. It is emerged from one’s position with his outside thing. All matters of understanding create the processing of perception, comprehension and sharing of meaning. These simultaneously create the micro texture of social domain. All events related to meaning arises through the process of the perception, comprehension and sharing of meaning. Modern process basically represents a radical change in the parameters of consciousness. Because the content of knowledge that is to become conscious and the meaning loaded on it is changing. Hence, consciousness changes in both content and meaning. The transformation of individual and societal expectations is an indication of the change of “important” phenomena in the process of socialization, the change of needs and the emergence of new balances in the dichotomies of naturalness and artificiality, and the transformation of meaning and consciousness into modernity. Where is the education system, especially the primary and secondary education system, at this rapidly rotating wheel? In this regard, the management authority is devoid of arguments to explain itself. Administration seems to have lost its rational and functional legitimacy. Despite its inadequacies, there is an administration image that is trying to establish authority. For that reason, the training manager remains between the student and the administration.

PDF

___

Benschoten, E. V. (2000). Technology, democracy, and the creation of community. National Civic Review, 89(3), 185-192.
Brown, K. W. ve Ryan, R. M. (2003). The benefits of being present: Mindfulness and its role in psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 84(4), 822-848.
Brown, K. W., Ryan, R. M. ve Creswell, J. D. (2007). Mindfulness: Theoretical foundations and evidence for its salutary effects. Psychological Inquiry, 18(4), 211-237.
Cockburn, T. (2005). New information communication technologies and the development of a children's community of interest. Community Development Journal, 40(3), 329-342.
Çelik, E. (2016). Modern toplumun başarı miti ve tükenen insan. E. Babaoğlan, E. Kıral ve A. Çilek, (Ed.), Eğitime Dönüş e-kitap içinde (184-190). Ankara: Eyuder Yayınları. http://www.eyuder.org/Download/IcerikDokumanlari/egitimedonus.pdf
Çelik, E. (2017). Toplum anlam ilişkisi açısından anlamın sosyalliği. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 191-215.
Dilthey, W. (2011). Hermeneutik ve tin bilimleri. (D. Özlem, Çev.). İstanbul: Notos Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1900.)
Foucault, M. (2016). Özne ve iktidar. (I. Ergüden ve O. Akınhay, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1982.)
Fukuyama, F. (2000). Büyük çözülme. (Z. Avcı ve A. T. Aydemir, Çev.). İstanbul: Sabah Kitapları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1999.)
Habermas, J. (1975). Legitimationcrisis. (T. McCarthy, Çev.). Boston: Beacon Press. (Orijinal çalışma basım tarihi 1973.)
Habermas, J. (2002). Küreselleşme ve milli devletlerin akıbeti. (M. Beyaztaş, Çev.). İstanbul: Bakış Yayınevi. (Orijinal çalışma basım tarihi 1998.)
Hengstenberg, H. E. (1961). The phenomenology of meaning as approach metaphysics. International Philosophical Quarterly, 1(1), 85-124.
Oelkers, J. ve Lehmann, T. (2003). Eğitime hayır’a hayır. (Z. Uludağ, Çev.) İstanbul: Değişim Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1983.)
Popper, K. R. (2005). Hayat problem çözmektir. (A. Nalbant, Çev.) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1994.)
Reboul, O. (1991). Eğitim felsefesi. (I. Gürbüz, Çev.) İstanbul: Değişim Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1989.)
Russell, B. (1995). Sorgulayan denemeler. (N. Arık, Çev.). Ankara: TÜBİTAK Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1928.)
Wallace, R. A. ve Wolf, A. (2012). Çağdaş sosyoloji kuramları. (L. Elburuz ve M. R. Ayas, Çev.). Ankara: Doğu Batı Yayınları. (Orijinal çalışma basım tarihi 1980.)