İSMAİL KAYA, TARKAN ŞAHİN, Aksu Dilek ELMALI, Yücel ÜNAL

Merada Otlatma ve Meraya İlave Konsantre Yem Verilmesinin Kuzularda Performans ve Rumen Parametrelerine Etkisi

Bu çalışmada, kuzuları merada otlatma ve meraya ilave konsantre yem verilmesinin besi performansı, rumen pH, toplam uçucu yağ asitleri ve amonyak azotu üzerine etkisi araştırılmıştır. Ayrıca, vejetasyon dönemine bağlı olarak meranın besin madde içerikleri de belirlenmiştir. Araştırmada sütten kesilmiş 2-3 aylık yaşta, 18 baş Tuj ırkı erkek kuzu kullanılmıştır. Araştırmada kuzular 6 başlı üç gruba ayrılmıştır. Meraya ilave olarak kuzulara %18.5 HP ve 2.650 kcal/kg ME içeren konsantre yem verilmiştir. Kuzulardan 6 başı yalnız merada otlatılmış (Mera Grubu), 6 tanesine meraya ilave olarak kuzu başına 200 g konsantre yem (Mera + Ek Yem Grubu I) ve 6 baş kuzuya da meraya ek olarak 400 g konsantre yem (Mera + Ek Yem Grubu II) verilmiştir. Kuzular, günde 8 saat süreyle merada otlatılmıştır. Ek yemler merada otlatma sonrası verilmiş ve kuzuların günde iki defa su içmeleri sağlanmıştır. Hayvanlar ayda bir tartılarak canlı ağırlık artışları belirlenmiştir. Araştırma 3 ay sürdürülmüştür. Merada otlatma ve ilave konsantre yem verilmesi, kuzuların canlı ağırlıklarında bir fark oluşturmamıştır (P>0.05). Günlük canlı ağırlık artışı merada otlayan, meraya ilave 200 g ve 400 g konsantre yem verilen kuzularda sırasıyla günde 153, 161 ve 183 g olarak belirlenmiştir. Merada otlatma ve ilave konsantre yem verilmesinin kuzuların rumen sıvısı pH, TUYA ve NH3-N değerlerinde herhangi bir farklılık oluşturmadığı saptanmıştır (P>0.05). Meranın KM ve HS içeriği vejetasyonun ilerlemesiyle atarken (%31.33-74.89, %29.08-34.68), HP içeriği ise %11.01’den %6.25’e inmiştir (P

Anahtar Kelimeler:

rumen, performans özellikleri, meralar, pH, besin maddesi içeriği, canlı ağırlık artışı, kuzu, yemler, besi, otlatma, kuzu beslenmesi, vücut ağırlığı, kuru madde, amonyum azot, yem zenginleştiriciler, uçucu yağ asitleri, koyun

The Effects of Grazing and Concentrate Supplementation at Pasture on Performance and Rumen Parameters in Lambs

In this study, the effect of grazing and concentrate supplementation on fattening performance, rumen pH, total volatile fatty acids and ammonia nitrogen concentration in lambs were investigated. The effect of vegetation period on nutrient content of the pasture were also determined. Eighteen Tushin lambs, 2-3 months age and weaned were used in experiment. Lambs were divided into three groups with their weight and each group consists of 6 lambs. Concentrate with 18.5% CP and 2.650 kcal/kg ME was fed to lambs in addition to pasture. Six lambs were only grazed (Pasture Group). Six lambs were supplemented 200 g concentrate with the pasture (Pasture + Suppl. I Group) and six lambs were supplemented 400 g concentrate with the pasture (Pasture + Suppl. II Group). Lambs were grazing on the pasture 8 h in a day. Supplementated feeds were given after the grazing and water was supplied two times in a day. The lamb body weight gains were determined monthly. The experiment was lasted three month.s There were no significant effect of grazing and supplementation on body weight of lambs (P>0.05). Daily weight gain of grazing and supplementation groups were determined 153, 161, 183 g respectively. There were no significant differences in rumen fluid pH, TVFA and NH3-N between the grazing or supplementation groups (P>0.05). Dry matter and CF contents of pasture were increased with respect to the vegetation period (31.33-74.89%, 29.08-34.68%), but CP was decreased from 11.01% to 6.25% (P<0.05). As a result, supplementation of concentrate feed to grazing lambs on the pasture were no effect on performance and rumen parameters in lambs. On the other hand there were differences nutrient contents of pasture with vegetation.

Keywords:

rumen, performance traits, pastures, pH, nutrient content, liveweight gain, lambs, feeds, finishing, grazing, lamb feeding, body weight, dry matter, ammonium nitrogen, feed supplements, volatile fatty acids, sheep,

PDF

___

Ensminger ME, Oldfield JE, Heinemann WW: Pasture and Range Forages, In, Feeds and Nutrition. 2nd ed., pp.266-276, The Ensminger Publishing Company, California, 1990.
Holmes W: Grass Its Production and Utilization. p. 89. The British Grassland Society by Blackwell Scientific Publications. London. 1994.
Marshall SA, Campbell CP, Buchanan-Smith JG: Seasonal changes in quality and botanical composition of a rotationally grazed grass-legume pasture in southern Ontario. Can J Anim Sci, 78, 205-210, 1998.
Kaya I, Öncüer A, Ünal Y, Yıldız S: Nutritive value of pastures in Kars district I. botanical and nutrient composition at different stages of maturity. Turk J Vet Anim Sci, 28, 275-280, 2004.
Karslı MA, Deniz S, Nursoy H, Denek N, Akdeniz H: Vejetasyon döneminin mera kalitesi ve hayvan performansı üzerine etkilerinin belirlenmesi. Turk J Vet Anim Sci, 27, 117-124, 2003.
Işık S, Kaya I: Vejetasyon döneminin mera kalitesi ile merada otlayan Tuj ırkı koyun ve kuzuların besi performansı üzerine etkisi. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 17 (1): 7-11, 2011.
Scott GE: Nutrition in Sheep Production Handbook. Rev/Rngbnd ed., pp. 5-6, Sheep Industry, 1988.
Kaya I, Saatci M, Ünal Y, Öncüer A, Kırmızıbayrak T: Yeşil dönemde merada otlatma ve konsantre yem ilavesinin mera kalitesi ile Morkaraman ve Tuj kuzularda büyüme, rumen pH, toplam uçucu yağ asitleri, amonyak azotuna etkisi. Lalahan Hay Araşt Enst Derg, 44 (1): 33 -39, 2004.
Macit M, Şahin S, Esenbuğa N, Karaoğlu M: Growth and carcass characteristics or three fat-tailed pure breeds under grazing with concentrate supplemantation. Turk J Anim Sci, 27, 331-337, 2003.
Kolver ES, De Veth MJ: Prediction of ruminal pH from pasture-based diets. J Dairy Sci, 85, 1255-1266, 2002.
Anonymus: Kars İlinin Arazi Varlığı ve Arazi Yapısı. www.karstarim.gov.tr/taryapi.asp#arazi, Erişim tarihi: 14.07.2011.
Markham R: A Steam distilation apparatus suitable for Micro-Kjeldahl Analysis. Biochem J, 36, 790, 1942.
AOAC: Official Methods of Analysis of the Association of Official Analytical Chemists. 14th ed., Arlington, Virginia, USA, 1990.
Muruz H, Baytok E, Aksu T, Terzioğlu Ö: Erçiş-Altındere Tarım işletmesi doğal merasının kalitesi. YYÜ Vet Fak Derg, 11, 66-70, 2000.
Eliçin, A, Geliyi, C, İlaslan M, Ertuğrul M, Cengiz F: Tuj kuzularının değişik miktarlarda kesif yem ile desteklenen merada besi gücü ve karkas özellikleri. Ankara Üniv Ziraat Fak Yıllığı, Ankara, 1989.
Aksoy AR, Saatci M, Özbey M, Dalcı MT: Tuj ırkı koyunların verim özellikler. I. Döl verimi ve büyüme. Selçuk Üniv Vet Bil Derg, 17 (1): 73-77, 2001.
Eliçin A, Geliyi C, Ertuğrul M, Cengiz F, İlaslan M, Aşkın Y: Farklı yöntemlerle beslenen tuj koyunlarının besi gücü ve karkas özellikleri. Ankara Üniv Ziraat Fak Yıllığı, 39, 323-333, 1988.
Eliçin A, İlaslan M, Munzur M, Cangir S, Karabulut A: Nadas alanlarına ekilen fiğ + arpa karışımlarında otların sütten kesilmiş kuzuların besi gücü ve karkas özellikleri üzerinde araştırmalar. Büyük ve Küçükbaş Hayvancılık Ülkesel Araştırma Projeleri Raporu. Çayır-Mera ve Zootekni Araştırma Enst, 136-140, 1982.
Dehority BA, Tirabasso PA: Effect of feeding frequency on bacterial and fungal concentrations. ph and other parameters in the rumen. J Anim Sci, 79, 2908-2912, 2001.
Ørskov ER, Fraser C: The effect of processing of barley-based supplements on rumen pH rate of digestion and voluntary intake of dried grass in sheep. Br J Nutr, 34, 493-500, 1975.
Dziuk HE: Digestion in the Ruminant Stomach. In, Swenson MJ (Ed.): Dukes’ Physiology of Domestic Animals. p. 320-350. London, Cornell Univ Press, 1984.
Satter LD, Roffler RE: Influence of nitrojen and carbohydrate inputs on rumen fermentation. In, Haresign W, Cole DJA (Eds.): Recent Developments in Ruminant Nutrition. London, Butterworths, p. 115-139, 1981.
Mc Donald IW: The absorbtion of ammonia from the rumen of sheep. Biochemist J, 42, 584-587, 1954.