Hz. MUHAMMED’İN ATLARI

İnsanoğlu yerleşik hayata geçtikten sonra tarımsal üretimin yanında hayatı kolaylaştırmak adına bazı hayvanları da evcilleştirmiştir. Atlar, evcilleştirilen hayvanlar arasında insanoğlunun hayatında tuttuğu yer ve medeniyetin gelişmesinde üstlendiği rol bakımından ayrı bir öneme sahiptir. Tarih boyunca atın tarım, ulaşım, ticaret, iletişim ve savaşlarda üstlendiği misyon göz önünde bulundurulduğunda değeri daha iyi anlaşılmaktadır. Bu çalışmada Hz. Muhammed’in yaşamında ve tevhid mücadelesinde atın oynadığı mühim rolün, başta Kur’an-ı Kerim ve hadis kaynakları olmak üzere birinci el kaynaklar ile telif ve tetkik eserlerden yararlanılarak ortaya konması amaçlanmıştır.

The Horses of the Prophet Muhammed

After adopting a sedentary life, human beings, in addition to agricultural production, domesticated some animals in order to make their lives easier. Among domesticated animals, horses have special importance in terms of their places in human life and the role they play in the development of civilization. When considering the mission that the horses have undertaken in the fields of agriculture, transportation, trade, communication and wars throughout history, their value will be better understood. In this study, it is aimed to reveal the important role played by the horses in the life of Prophet Muhammad (PBUH) and in the struggle for monotheism, by making use of primary sources, especially the Qur'an and hadith sources, as well as copyright and examination works.

PDF

___

Ahmed b. Hanbel, (2001). Müsned (1.bs). Beyrut: Müessesetu’r-Risale.
Akıncı, İ. A. (2017). Osmanlı atları (T. M. Türkmenoğlu, Çev.; 1. bs). İstanbul: Milenyum Yayınları.
Atıyye, A. (2013). El-haylü fî’ş-şi’ri’l-câhilî. Keferbu es-sekâfiye, (22).
Borden, S. (1906). The Arab horse. New York: Doubleday Page.
Buhârî, (2001). Sahîhu’l-Buhârî (C. 1-9). Beyrut: Dâru Tûki’n-Necât.
Çınar, A. A. (1993). Türklerde at ve atçılık. ankara: Feryal Matbaası.
Ebû Alefe, R. b. S. (2007). Şerhu Sünen’in nesâî (2. bs, C. 1-2). Ürdün: Beytü’l efkâri’l Düveliyye.
Ebû Dâvûd, S. b. E. b. İ. es-Sicistânî. (t.y.). Sünen (C. 1-4). Beyrut: Mektebetü’l- Asriyye.
el-Aynî, E. M. (t.y.). ʿUmdetü’l-karî fî şerhi sahîhi’l-Buhârî (C. 1-25). Beyrut: Daru İhyai’t Turasi’l Arabi.
el-Cevziyye, İ. K. (1994). Zâdü’l-meʿâd (C. 1-5). Beyrut: Müessesetu’r-Risale.
el-Kayrevânî, İ. R. (1981). El-’umde fî mehâsini’ş-şi’ri ve âdâbihi (5. bs, C. 1-2). (byy): Dâru’l-Cîl.
el-Kelbi, E. M. &Hişam b. Muhammed. (2003). Ensabu’l hayli fi’l Cahiliyeti ve’l İslam ve ahbarihe (1. bs). Şam: Daru’l Beşair.
en-Neccâr, M. et-Tayyib. (t.y.). El-kavlü’l mübin fi sireti Seyyidi’l-Murselin. Dâru’n Nedve.
en-Nevevî, E. Z. Y. b. Ş. b. M. (2009). el-Minhâc fî şerhi Sahîhi Müslim b. Haccâc (17. bs, C. 1-19). Beyrut: Daru’l Marife.
es-Seyrûn, A. (2014). Müttefekun aleyh hadîsler Buhârî ve Müslim’in ittifak ettiği hadîsler (H. Akın, Çev.; C. 1-3). İstanbul: Çelik Yayınevi.
es-Subhi, M. b. A. Ğ. (2011). Hz. Peygamberin atlarının isimleri ve sıfatları. Mecelletü Sünen, 3, 102-159.
et-Teymî, E. U. M. b. el-Müsennâ. (1939). Kitâbü’l-Hayl (1. bs). Haydarabad: Dairetü’l Maarif fi’l Osmaniyye.
Furi, A. el-Mübarek. (2011). Tuhfetu’l ahvezî bi şerhi Camiît Tirmizi (1. bs). Şam: Daru’l Feyha.
İbn Hişâm, E. M. A. (1955). es-Sîretü’n-nebeviyye (2. bs, C. 1-2). Mısır: Matbatu Mustafa’l Babi.
İbn Kesîr, E.-F. İ. İ. b. Ş. Ö. (1999). Tefsîrü’l-Ḳurʾâni’l-ʿazîm (2. bs, C. 1-8). Riyad: Dâru Taybe.
İbn Mace, E. A. M. b. Y. (2005). Sünen (C. 1-3). Kahire: Daru’l Hadis.
İbn Manzur, M. b. M. b. A. (t.y.). Lisanu’l-Arab (C. 1-6). Kahire: Dâru’l Me’ârif.
İbn Nâsırüddin, ed-D. (2010). Câmiʿu’l-âsâr fî mevlidi’l-muhtâr (1. bs). Katar: Daru’l Felah.
İbn Sa‘d, E. A. M. (2001). et-Tabakâtu’l-kübrâ (1. bs, C. 1-11). Kahire: Mektebetu’l Hanci.
İbn Seyyidünnâs, E.-F. F. M. b. M. b. M. (1993). Uyûnü’l-eser (C. 1-2). Beyrut: Daru’l-Kalem.
İbnü’l-Esîr, İ. A. b. M. b. M. eş-Şeybânî el-Cezerî. (1997). el-Kâmil fî’t-târîh (1. bs, C. 1-10). Beyrut: Daru’l-Kitabi’l-Arabî.
İbnü’l Esir, M. (1979). En-Nihâye fî garîbi’l-hadîs ve’l-esser (C. 1-5). Beyrut: el- Mektebetü’l İlmiyye. Kâsım b. Sellâm, E. U. (2016). Kitâbü’l-emvâl ilk dönem ekonomi yönetimi (C. Saylık, Çev.). Ankara Okulu Yayınları.
Koca, F. (2013). İslam ibadet esasları. TDV Yayınları.
Köseman, A. (2005). Arap atlarında yarış performansının kalıtım derecesinin hesaplanması ve ana yaşının yarış performansına etkisi [Doktora]. Ankara Üniversitesi.
Lâşîn, M. Ş. (2002). Fethü’l-mün‘im şerhu Sahihi Müslim (1. bs, C. 1-10). Kahire: Daru’ş Şurûk.
Mâlik b. Enes, E. A. M. b. E. b. M. b. E. Â. (2004). El-Muvatta’ (1. bs, C. 1-8). Abu Dabi: Müessesetü Zayid b. Sultan.
Makrîzî, E. M. (Ebü’l-A. T. A. b. A. b. A. b. M. (1999). İmtâʿu’l-esmâʿ (C. 1-15). Darü’l Kutubi’l İlmiyye.
Mardînî, E. B. (t.y.). Evsâfü’l-hayli’l-Arabiyyeti’l-asliyye ve ensâbuhâ.
Müslim, E.-H. M. b. el-Haccâc. (t.y.). Sahihu’l-Müslim (C. 1-5). Beyrut: Dârü İhyai’t-Turasî Arabi.
Nesâî, E. A. A. b. Ş. b. A. (1986). Es-Sünen (2. bs). Halep: Mektebetü’l Matbûâti’l İslamiyye.
Numanî, Ş. (1975). Bütün yönleriyle Hz. Ömer ve devlet idaresi (T. Y. Alp, Çev.; C. 1-2). Hikmet-Dâva-Çağ Yayınları.
Numânî, M. Ş. (2014). Son Peygamber Hz. Muhamed Sîretü’n-Nebî (6. bs). İstanbul: İz Yayıncılık.
Safedî, E.-S. (Ebû S. S. H. b. İ. A. b. A. (2000). El-Vâfî bi’l-vefeyât (C. 1-29). Beyrut: Daru İhyai’t Turas.
Şevkânî, E. A. M. b. A. b. M. (1993). Neylü’l-evtâr (1. bs, C. 1-8). Mısır: Daru’l- Hadis.
Şeybânî, D. (2014). el-Haylü fî’ş-Şi’ri’l-Câhilî [Yüksek Lisans]. Cezayir: Camiatü’l Arabi b. Müheydî-Ümmü’l-Bevâki.
Şinkıtî, M. el-E. b. M. el-M. b. A. (1995). Edvâʾü’l-beyân fî îżâhi’l-Kurʾân bi’l- Kurʾân. Beyrut: Daru’l Fikir.
Taberî, E. C. M. b. C. b. Y. (1986). Târîhu’l-ümem ve’l-mülûk (1. bs, C. 1-5). Beyrut: Daru’l Kutubi’l İlmiyye.
Taberî, E. C. M. b. C. b. Y. (2000). Câmiʿu’l-beyân ʿan teʾvîli âyi’l-Kurʾân (1. bs, C. 1-24). Beyrut: Müessesetü’l-risale.
Tirmizî, E. Î. M. b. Î. b. S. (1996). Câmiʿ (1. bs, C. 1-6). Beyrut: Dâru’l-ğarbi’lİslâmî.
Vâkıdî, E. A. M. b. Ö. (1989). Meğazî (1. bs, C. 1-3). Beyrut: Dâru’l Alemi.
Zebîdî, M. (t.y.). Tacü’l-arûs min cevâhiri’l kâmûs (C. 1-40). Kuveyt: Darü’l- Hidâye.
Zuznî, H. b. A. b. H. E. A. (2002). Şerhu’l-muallakati’s-seb’ (1. bs). Beyrut: Daru İhyai’t Turasi’l Arabi.