AMAÇ: Yașlı ayrımcılığı, belli kișilere genellikle sadece yașlılıkları nedeniyle gösterilen değișik önyargı, hareket, eylem ve kurumsal düzenlemelerdir. Bu çalıșmada, geriatri merkezinde çalıșan sağlık ve idari personelin yașlı ayrımcılığına ilișkin tutum ve davranıșlarının irdelenmesi amaçlanmıștır. YÖNTEM: Kesitsel tipteki bu çalıșma, 2011 Ocak-Șubat aylarında Kayseri Eğitim ve Araștırma Hastanesi Geriatri Merkezinde çalıșan, 49 (%76.6) sağlık ve idari personel üzerinde yapılmıștır. Veri toplama aracı olarak, kișisel ve mesleki bilgi formu ile Yașlı Ayrımcılığı Tutum Ölçeği (YATÖ) kullanılmıștır. İstatistiksel analizlerde, t testi, Tek Yönlü Varyans Analizi ve Tukey Çoklu Karșılaștırma Testi, Mann Whitney U testi, Pearson ve Spearman korelasyon analizi yapılmıștır. BULGULAR: Katılımcıların %75.5’i kadın, %79.6’sı evli, olup yaș ortalamaları 37.6±9.3/yıl idi. Çalıșanların % 87.8’i çekirdek aile tipine sahip olup, % 57.1’i yașamının herhangi bir döneminde aile içinde yașlı ile birlikte yașamıștır. Çalıșanların YATÖ toplam puan ortalaması 68.4±9.1 olup, yașlı ve yașlı ayrımcılığına ilișkin tutumları olumlu idi. Yașamının herhangi bir döneminde aile içinde yașlı ile birlikte yașayan çalıșanların yașlıya yönelik olumlu ayrımcılık puan ortalamaları yașamayanlara göre anlamlı düzeyde yüksek bulunmuștur (p < 0.05). Geriatri merkezinde çalıșmaktan memnun olmak yașlıya yönelik olumlu tutum skorlarını belirgin olarak etkilemedi (p < 0.05). SONUÇ: Yașlılık dönemi; hizmet veren personel bazında da özel bilinçlilik düzeyini ve donanımı gerektirdiği için, gerek personelin alımı sürecinde gerekse daha sonraki hizmetiçi eğitimlerle bu bilinçliliğin sağlanması gereklidir

AIM: This study aims to examine the attitude and behaviour of the health and administrative workers of a geriatric care centre towards elderly. METHODS: This cross-sectional study was carried out on 49 health and administrative workers of the Geriatric Care Centre of Kayseri Training and Research Hospital between January and February, 2011. As the data collection tool, a personal and vocational information form, and Ageism Attitude Scale (ASS) were employed. Student t test, analysis of variance and Tukey Table test, Man Whitney U-test, and Pearson and Spearman Correlation Analysis were used for apropriate statistical anlaysis. RESULTS: Of the participants, 75.5% were women, 79.6% were married and the average age was 37.6±9.3. The 87.8% of the workers had nuclear families and 57.1% had lived together with an elderly person in their family before. The mean ASS score was 68.4±9.1 and the participants had positive thoughts about positive discrimination on senility and agesim. The participants that had previously lived with an elderly in their family had significantly higher mean scores of positive discrimination on elderly in comparison with the ones who had never lived with an elderly (p < 0.05). Contentedness of working in a geriatric centre did not significantly effect the positive discrimination scores on elderly. The total ASS scores were also not significantly affected (p < 0.05). CONCLUSION: As the care of senile people requires a special level of awareness and skills, it is necessary to endow the workers with this awareness during both recruitment and in-service training periods