Turizm Ekseninde Somut Kültürel Mirasın Sürdürülebilirliğinin İncelenmesi
Somut kültürel miras unsurlarının turizm faaliyetleri kapsamında bilinçsiz bir şekilde tüketilmesi, bölgelerin ya da destinasyonların taşıma kapasitelerinin zorlanması, fiziki tahribatlar ve bölgesel gelişim konusunda denetimin yeterli düzeyde gerçekleşmemesi gibi nedenlerden dolayı somut kültürel mirasın korunması ve sürdürülebilir bir yaklaşımın izlenmesi önem taşımaktadır. Bu çalışmanın amacı, somut kültürel miras değerlerinin turizm kapsamında sürdürülebilirliğine ilişkin müze müdürlerinin, turizm akademisyenlerinin ve profesyonel turist rehberlerinin görüşlerini almak ve öneriler sunmaktır. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden fenomenoloji deseni ile yürütülmüştür. Çalışma grubu, amaçlı örneklem yöntemlerinden biri olan ölçüt örneklem yolu ile belirlenmiştir. Veriler, nitel veri toplama araçlarından biri olan görüşme tekniği ile elde edilmiştir. Verilerin analizi için betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Çalışmada altı kategori ve 39 kod elde edilmiştir. Araştırmanın bulguları katılımcıların somut kültürel miras değerlerinin yeterli düzeyde korunmadığını, toplumun ve yerel halkın bu değerlere ilişkin yeterli bilince sahip olmadığını, konuyla ilgili verilen eğitimlerin ve mevzuattaki düzenlemelerin yetersiz görüldüğünü, somut kültürel değerleri koruma çalışmaları için yeterli bütçenin ayırılmadığını ve turizm paydaşlarıyla iş birliğinin yeterli düzeyde gerçekleşmediğini düşündüklerini göstermektedir. Elde edilen veriler neticesinde somut kültürel mirasın korunması ve sürdürülebilirliğinin sağlanması için; paydaşlarla iş birliğinin yapılması, mevzuatın güncellenmesi, uzman kişilerle çalışmaların yürütülmesi, bu konuda gerekli kaynakların sağlanması, eğitimlerin verilmesi ve yerel halk ile turistlerin bilinçlendirilmesi gerektiği görülmektedir.
___
- Akgül, O. (2003). Turistik Ürün Çeşitlendirmesi Kapsamında Kültür Turizmi, Aphrodisias-Geyre Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Akoğlan Kozak, M. ve Bahçe, S. (2009). Özel İlgi Turizmi. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Alaeddinoğlu, F. ve Yıldız, M. Z. (2007). Türkiye’de Kültür Turizmi ve Algılanışı, Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi, 10-15 Eylül 2007, Ankara, Türkiye.
- Alkan Erdoğan, C. (2015). Sürdürülebilir Turizm Kapsamında Doğal ve Sosyo-Kültürel Varlıkların Değerlendirilmesi ve Korunması: Alaçatı Örneği. (Doktora Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Bahar, O. (2003). Kitle Turizminin Çevre Üzerindeki Olası Etkileri: Bodrum Örneği, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(2), 150-158.
- Baltacı, A. (2018). Nitel Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri ve Örnek Hacmi Sorunsalı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme, BEÜ SBE Dergisi, 7(1), 231-274.
- ÇEKÜL Vakfı. (2015). ÇEKÜL’ün Kültürel Miras Anlayışı. https://www.cekulvakfi.org.tr/proje/cekulun-kulturel-miras-anlayisi Erişim Tarihi: 06.05.2021.
- Çengelci, T. (2012). Sosyal Bilgiler Öğretim Programında Somut Olmayan Kültürel Mirasın Yeri, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 185-203.
- Çiçek, D. (2013). Kültür Turizmi, S. Bahçe içinde, Alternatif Turizm (s. 100-127), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
- Coşkun, R. ve Okuyucu, A. (2022). Kültürel Mirasın Korunması ve Turizmle İlişkisine Yönelik Yerel Halkın Algı ve Tutumları: Odunpazarı Örneği, Coğrafi Bilimler Dergisi, 20(1), 246-281.