Okul Yöneticilerinin Vizyon Belirleme Düzeyleri ve Kriz Yönetimi Becerileri Üzerine Bir Araştırma

Günümüzde okullar kurum içinden olduğu gibi okul dışından kaynaklanan nedenlerden dolayı da kendilerini kriz içinde bulabilmektedirler. Tüm örgütler gibi okullar da kriz süreçlerinden hiç zarar görmeden veya en az zararla çıkmak istemektedirler. Okulların bu istek ve arzuları kendiliğinden gerçekleşmemektedir. Etkin bir kriz yönetiminin olmasıyla gerçekleşmektedir. Kriz yönetmede en temel ve hayati nokta ise yöneticilerin etkin bir vizyon geliştirebilme becerisine sahip olmaları kabul edilmektedir. Yöneticilerin vizyon geliştirebilme becerisi, okulun kriz sürecinden minimum zararla çıkmasında, okul itibarının ve imajının fazla zarar görmeden korunmasında ve personelin motivasyon ve performansında düşme olmaması noktasında önemli katkılar sağlamaktadır. Bu çalışmada Kırşehir il merkezinde faaliyet gösteren 405 öğretmen üzerinde bir alan çalışması gerçekleştirilmiştir. Yüzyüze anket tekniğinin kullanıldığı çalışmada öğretmenlerden yöneticilerinin kriz yönetimi ve vizyon belirleyebilme becerilerini değerlendirmeleri istenmiştir. Veriler kolayda örnekleme yöntemiyle elde edilmiştir. Alan çalışması sonucunda resmi okullarda görev yapan yöneticilerin vizyon belirleme ve kriz yönetimi becerilerinin öğretmenler tarafından “orta düzeyde” görüldüğü belirlenmiş olup yöneticilerin vizyon belirleyebilme düzeylerinin kriz yönetme becerilerini yordadığı tespit edilmiştir.

___

  • Ağca, A. T. (2021). Sosyal medyada kriz yönetimi: Dardanel krizinin durumsal kriz iletişimi modeline göre incelenmesi. Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Araştırma Dergisi, (18), 170-193.
  • Akar, F. (2021). Kriz yönetiminde proaktif ve reaktif yaklaşım: Covid-19 krizi üzerine bir değerlendirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (45), 244-259.
  • Akçakaya, M. (2010). 21.yüzyılda yeni liderlik anlayışı. Ankara: Adalet Yayınevi.
  • Akdağ, M. (2005). Halkla ilişkiler ve kriz yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (14), 1-20.
  • Akdağ, M. ve Taşdemir, E. (2006). Krizden çıkmanın yolları: Etkin bir kriz iletişimi. Selçuk İletişim, 4 (2), 141-157.
  • Aksu, A. (2009). Kriz yönetimi ve vizyoner liderlik. Journal of Yasar University, 4 (15), 2435-2450.
  • Aksu, A. ve Deveci, S. (2009). İlköğretim okulu müdürlerinin kriz yönetimi becerileri. e-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 4 (2), 448-464.
  • Arslan, A. H. (2019). Havacılıkta kriz yönetimi: Southwest Havayolları örneği. Journal of Aviation Research, 1 (1), 42-56.
  • Aslan, Ş. (2009). Karizmatik liderlik ve örgütsel vatandaşlık davranışı ilişkisi: “Kurumda çalışma yılı” ve “ücret” değişkenlerinin rolü. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6 (1), 256-275.
  • Asunakutlu, T. ve Safran, B. (2004). Stratejik yönetim açısından kriz kaynaklarına ilişkin bir değerlendirme. Öneri, 6 (21), 51-58.
  • Asunakutlu, T., Safran, B. ve Tosun, E. (2003). Kriz yönetimi üzerine bir araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (1), 141-163.
  • Atılgan, D. ve Kaplan, T. (2020). Crisis management in sport. Uluslararası Medeniyet Çalışmaları Dergisi, 3 (1), 72-79.
  • Baytekin, P. E. ve Babacan, E. (2007). Olay yönetimi, risk yönetimi ve kriz yönetimi: İlişkili notlar üzerine bir çalışma. Yeni Düşünceler, (2), 185-204.