BT Entegrasyonu Eğitim için Sihirli Bir Değnek mi? Singapur ve Türkiye Karşılaştırmalı Tarihsel Analizi

Gelişmekte olan ülkelerin eğitim sistemlerinde Bilişim Teknolojileri (BT) entegrasyonu gittikçe önemli bir hale gelmektedir. Bununla birlikte, çocukların teknolojik cihazlara doğrudan erişimlerinin onların üretim becerileri ve öğrenmeleri üzerinde olumlu bir etkisi olduğuna yönelik bir kavram yanılgısı bulunmaktadır. Türkiye’de 1984’ten buyana çeşitli BT entegrasyonu projeleri yürütülmektedir. Bu bağlamda eğitimde BT entegrasyonunun gerekliliği ve BT entegrasyonu planlaması ve uygulamasında dikkat edilmesi gereken durumlar, hatalar ve çözümleri üzerine çalışma yapılması gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı, Singapur ve Türkiye’nin eğitim alanında uluslararası değerlendirme sonuçlarını sunmak ve iki ülkenin eğitimde BT entegrasyonu geçmişini karşılaştırarak incelemektir. Iki ülkenin BT entegrasyonu geçmişlerini karşılaştırabilmek için karşılaştırmalı tarihsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Singapur, Küresel BT Raporu 2015’e göre BT endeksinde ilk sırada yer alırken Türkiye 48. sırada yer almaktadır. Eğitim kalitesi, fen ve matematik eğitimi, okullarda internet erişimi gibi diğer indeksler de incelenmiştir. Singapur ve Türkiye, teknolojik gelişmelere paralel olarak BT entegrasyonu çalışmalarına benzer tarihlerde başlamışlardır. Karşılaştırmalar sonucunda ülkeler arasında çeşitli benzerlikler ve farklılıklar görülmüştür. Bulgular, BT entegrasyonun gerekli olduğunu fakat öğrenme ve öğretme sürecini destekleyecek şekilde çağın gereksinimlerine uygun olarak uygulanması halinde etkili ve yararlı olabileceğini göstermiştir. Ayrıca, BT entegrasyon süreci planlanırken sadece teknolojik cihazların kullanım becerisine odaklanılması yerine BT’in öğrenme ve öğretme sürecinde tüm konu alanlarında kullanımı üzerine odaklanılmasının önemli olduğu görülmüştür. Sonuç kısmında karşılaştırmalar ve bulgular ışığında çeşitli öneriler sunulmuştur.

Keywords:

bilgi ve iletişim teknolojileri, BT entegrasyonu, eğitimde BT Türkiye, Singapur,

PDF

___

Akkoyunlu, B., & İmer, D. G. (1998). Türkiye’de eğitim teknolojisinin görünümü. Çağdaş Eğitimde Yeni Teknolojiler, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, 160-168.
Altın, H. M. & Kalelioğlu, F. (2015). Fatih projesi ile ilgili öğrenci ve öğretmen görüşleri. Başkent University Journal of Education, 2(1), 89-105.
Ateş, E. (2013). Türkiye’de Eğitim Teknolojileri Entegrasyon projeleri: Fatih Projesi ve Düşündürdükleri. Retrieved from http://www.egitimdeteknoloji.com/turkiyede-egitim-teknolojileri-entegrasyon-projeleri-fatih-projesi-ve-dusundurdukleri/
Babbie, E. (2013). The basics of social research (14th ed.). Belmont, CA: Wadsworth Cengage Learning Inc.
Babbie, E. (2015). The practice of social research (6th ed.). Belmont, CA: Wadsworth Cengage Learning Inc.
Behar, A., & Mishra, P. (2015). ICTs in schools: Why focusing policy and resources on educators, not children, will improve educational outcomes. In S. Dutta, T. Geiger, & B. Lanvin (Eds.), Global Information Technology Report 2015 (pp. 73-78). World Economic Forum. Retrieved from http://www3.weforum.org/docs/ WEF_Global_IT_Report_2015.pdf
Cristia, J. (2013). One laptop per child in Peru: Findings and the road forward. IDB Blogs, February 28. Retrieved from http://blogs.iadb.org/education/2013/02/28/one-laptop-per-child-in-peru-findingsand-the-road-forward/
Cullen, J. B. & Parboteeah, K. P. (2008). Multinational management: A strategic approach (4th ed.). Mason, OH: Thomson Higher Education.
EBA (2015). Eğitim Bilişim Ağı (Education Communication Network). Retrieved from http://www.eba.gov.tr
Elena, R. D. (2010). Cultural differences in project management. Annales Universitatis Apulensis Series Oeconomica, 12(2), 657-662.
Engin, A. O., Tösten, R., & Kaya, M. D. (2010). Bilgisayar destekli eğitim.Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 1(5).
Faber, B., Sanchis-Guarner, R., & Weinhardt, F. (2015). ICT and education: Evidence from student home addresses. National Bureau of Economic Research Working Paper No:21306. doi:10.3386/w21306.
Fu, J. S. (2013). ICT in education: A critical literature review and its implications. International Journal of Education and Development Using Information and Communication Technology, 9(1), 112.
Global Competitiveness Report (2015). World Economic Forum. Retrieved from http://reports.weforum.org/global-competitiveness-report-2015-2016/
Global Information Technology Report (2015). World Economic Forum. Retrieved from http://www3.weforum.org/docs/WEF_Global_IT_Report_2015.pdf
Goktas, Y., Gedik, N., & Baydas, O. (2013). Enablers and barriers to the use of ICT in primary schools in Turkey: A comparative study of 2005-2011. Computers & Education, 68, 211-222.
ICT Connection (2015). Ministry of Education, Singapore. Retrieved from http://ictconnection.moe.edu.sg/
James, J. (2011). Low-cost computers for education in developing countries. Social Indicators Research, 103(3), 399-408.
James, J. (2014). Macroeconomic consequences of the one laptop per child project. Journal of International Development, 27(1), 144-146.
Keser, H. (2011). Türkiye'de Bilgisayar Eğitiminde İlk Adım: Orta Öğretimde Bilgisayar Eğitimi İhtisas Komisyonu Raporu. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 1(2), 83-94.
Law, N. (2008). Summary and Reflections In Law, N., Pelgrum, W. J. & Plomp, T. (Eds.). Pedagogy and ICT Use in Schools around the World: Findings from the IEA SITES 2006 Study. Hong Kong: Comparative Education Research Centre.
Mahoney, J., & Rueschemeyer, D. (2003). Comparative historical analysis in the social sciences. United Kingdom: Cambridge University Press.
MEB, (2007). Temel Eğitim Projesi II. Fazı: Bt Entegrasyonu Temel Araştırması. Ankara: Bilgitek Eğitim Danışmanlık ve Taahhüt A.Ş. Retrieved from http://ocw.metu.edu.tr/pluginfile.php/3298/course/section/1180/BT%20Entegrasyonu.pdf
OECD (2015). Programme for International Student Assessment (PISA). Retrieved from https://www.oecd.org/pisa/
Özdemir, S. & Kılıç, E. (2007). Integrating information and communication technologies in the Turkish primary school system. British Journal of Educational Technology 38(5), 907-916.
Özdemir, S. (2009). The e-learning puzzle in Turkey: Deja vu? In Olaniran, B. (Ed.). Cases on Successful E-Learning Practices in the Developed and Developing World: Methods for the Global Information Economy. USA: IGI Global Publishing. ISBN: 978-1-60566-942-7.
Özdemir, S. (2010). ‘To err is human, but to persist is diabolical’: Loss of organizational memory and e-learning projects. Computers & Education, 55(1), 101-108.
Parr, C. (2013). “Mooc Completion Rates ‘below 7%’.” The Times Higher Education, May 9. Retrieved from https://www.timeshighereducation.com/news/mooc-completion-rates-below-7/2003710.article
Seng, T. K. & Choo, S. L. (2008). Digital Skills and Education: Singapore’s ICT Master Planning for the School Sector. In Toward A Better Future (Eds. Kong, S.L. & Boon, C. G.). Washington: The World Bank.
Tay, L. Y., Lim, C. P. & Lim, S. K. (2015). Differences in ICT usage across subject areas: A case of an elementary school in Singapore. Journal of Educational Computing Research 53(1), 75-94.
TIMSS (2015). Trends in International Mathematics and Science Study. Retrieved from http://timssandpirls.bc.edu/
Uşun, S. (2004). Bilgisayar Destekli Öğretimin Temelleri (2.Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.

ISSN: 2146-8249
Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2012
Yayıncı: Nesibe Aydın Eğitim Kurumları

Arşiv