Derya YILDIZ, Tuğba ÖZKARAL, Mustafa YAVUZ

Türkçe – Teknoloji – Sanat - Sosyal Bilgiler (2t2s): Bütünleşik Öğrenme Uygulaması

Bu çalışmanın amacı, 7. sınıf düzeyindeki iletişim öğrenme alanında bütünleşik öğrenme ile tek disipline dayalı öğrenmenin öğrencilerin akademik başarılarına etkisini karşılaştırmaktır. Araştırma, deneme modellerinden ön test-son test kontrol gruplu modele göre desenlenerek gerçekleştirilmiştir. Çalışma, hem nitel yaklaşımı hem de nicel yaklaşımı içeren açıklayıcı karma yöntem kullanılarak yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunda, 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Konya il merkezinde bulunan bir ortaokulun 7.sınıf öğrencileri bulunmaktadır. Araştırmanın kontrol grubunda tek disipline dayalı öğrenme gerçekleştirilirken deney grubunda ise bütünleşik Türkçe, Sosyal Bilgiler, Teknoloji Tasarım ve Sanat (2T2S) öğrenme uygulaması yapılmıştır. Bütünleşik öğrenme, farklı konu alanları arasındaki anlamlı bağlantılarla öğrencilerin etkili öğrenmelere imkân vererek öğrenmenin çok boyutlu olarak gerçekleşmesini sağlar. Çalışmada yapılan uygulama sonucunda “iletişim” öğrenme alanında deney grubunda yapılan bütünleşik 2T2S öğrenmeye göre gerçekleştirilen etkinliklerin kontrol grubunda yapılan tek disipline dayalı öğrenmeye göre daha etkili olduğu sonucu tespit edilmiştir. Her iki gruptaki öğrencilerin başarı testindeki sorulara verdikleri cevaplar karşılaştırıldığında deney grubundaki öğrencilerin kontrol grubundaki öğrencilere kıyasla verdikleri cevaplarında daha açıklayıcı ifadelere yer veren cümleler kurdukları, cevaplarının iletişimle ilgili farklı alanlardan örnekler içerdiği ve öğrencilerin bu alanları birbirleriyle bütünleştirebildikleri tespit edilmiştir. Uygulamanın sonunda görüşleri alınan öğretmenler, bütünleşik öğrenmenin farklı disiplinleri bütünleştirerek hayatın çok yönlü halini sınıf ortamına taşıdığını ve öğrencilerin öğrenmelerinin daha etkili olduğunu ifade etmişlerdir.

Keywords:

bütünleşik öğrenme tek disipline dayalı öğrenme, iletişim, Türkçe eğitimi,

PDF

___

Australian Curriculum Assessment and Reporting Authority (ACARA) (2010). The Australian Curriculum History. Australian.http://www.acara.edu.au/curriculum/learning_areas/learning_are as. (access: 09.12.2013)
Aybek, B. (2001). Disiplinlerarası (bütünleştirilmiş) öğretim yaklaşımı. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 3, 1-7.
Birdwhistell, R. L. (1970). Kinesics and content: essays on body motion communication. Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
Çorlu, M.S., Capraro, R.M. & Capraro, M.M. (2014). Introducing STEM education: implications for educating our teachers for the age of innovation. Education and Science, 39 (171), 74-85.
Duman, B. & Aybek, B. (2003). Süreç-temelli ve disiplinlerarası öğretim yaklaşımları. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1(11), 1-12.
Erdoğan, İ. (2011). Iletişimi anlamak. Ankara: Pozitif Matbaacılık.
Fan, S.C. & Ritz, J.M. (2014). International Views of STEM Education. Proceedings PATT-28 Conference.http://www.iteea.org/Conference/PATT/PATT28/PATT28.Conference. Proceedings.pdf (access: 16.10.2015)
Finnish National Board of Education. (2004). National core curriculum for basic education. http://www.oph.fi/english/page.asppath=44727598 (accessed: 18.12.2013)
Foucolut, M. (1999). Bilginin arkeolojisi. (Translated by; Veli Urhan). İstanbul: Birey Yayıncılık.
]acobs, H.H. (1989). The growing need for interdisciplinary curriculum content. H.H. ]acobs (Ed.), Interdisciplinary eurrieulum: Design and implementation. Alexandria, VA: ASCD.
Kanatlı, F. & Çekici, Y. E. (2013). Türkçe öğretiminde disiplinler arası olanaklar. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 223-234.
Kansızoğlu, H. B. (2014). Türkçe dersi öğretim programındaki ara disiplin alan kazanımlarına ilişkin bir araştırma. Dil ve Edebiyat Dergisi, 9(9), 75-95.
Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler (18th Ed.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Korkmaz, H. & Konukaldı, I. (2015). Ilköğretim Fen ve Teknoloji eğitiminde disiplinler arası tematik öğretim yaklaşımının öğrencilerin öğrenme ürünleri üzerine etkisi. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (39), 1-22.
Leatham, K. R., Lawrence, K. &Mewborn, D. S. (2005). Getting started with open-ended assessment. Teaching Children Mathematics, 11(8), 413-419.
Lucas, T.A. (1981). Social studies as an integrated subject. H.D. Mehlinger (Ed.), UNESCO Handbookfor The Teaching of Social Studies. London: Crolm Helm.
Mason, J. (1996). Qualitative researching. London: Sage Publication.
Mcdonald, J.; Czerniak, C. (1994). Devoloping interdisciplinary units: strategies and examples. School Science and Mathematics, 94(1), 5-10.
MEB (2015). İlköğretim Türkçe Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı.
MEB (2005). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı, 6-7. Sınıflar. http://ttkb.meb.gov.tr/www/ogretimprogramlari/icerik/72 (access: 25.02.2013)
Ministry of Education Ontario (2013). The Ontario Curriculum Social Studies Grades 1 to 6 History and Geography Grades 7 and 8, Ontario. http://www.edu.gov.on.ca/eng/curriculum/elementary/sshg.html (access: 09.12.2013)
Republic of Estonia Minister of Education and Research (2011). National Curriculum for Basic Schools Social Studies, Estonia. https://www.hm.ee/en/national-curricula (access: 11.12.2013)
Tashakkori, A. ve Teddlie, C. (2003). Handbook of mixed methods in social and behavioral research. Thousand oaks, CA: Sage.
Tchudı, S.; Stephan. Lafer, (1993). How dry is the desert? Nurturing interdisciplinary learning, Educational Leadership, 51(1), 1-4.
The Australian Curriculum, Assesment and Reporting Authority. (2011). The Australian Curriculum: English (Version 2). Melbourne. (http://www.australiancurriculum.edu.au/).
The California Center for College And Career (2010). Designing Multidisciplinary Integrated Curriculum Units. http://www.connectedcalifornia.org/curriculum/integrated_units (access: 19.02.2016)
The Curriculum Development Council Hong Kong (2011). Personal, Social & Humanities Education Key Learning Area Geography Curriculum Guide (Secondary 1-3), Hong Kong. http://www.edb.gov.hk/en/curriculum-development/kla/pshe/curriculumdocuments (access: 11.10.2014)
The Ontario Ministry of Education. (2006). The Ontario Curriculum Grades 1-8: Language. Ontario, Canada. (http://www.edu.gov.on.ca/eng/secondary.html).
Tuna, Y. (2012). Iletişim kavramı ve iletişim süreci. İzlem Vural (Ed.), in “İletişim” (2-23). Ankara: Pegem Akademi.
Yavuz, M. (2015). Yeni nesil okulda öğrenme. Türkiye Özel Okullar Birliği Dergisi, 8(32), 32-34.
Yıldırım, A. (1996). Disiplinlerarası öğretim kavramı ve programlar açısından doğurduğu sonuçlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(12), 89-94.
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8 Baskı). Ankara: Seçkin Yayınevi.

ISSN: 2146-8249
Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2012
Yayıncı: Nesibe Aydın Eğitim Kurumları

Arşiv