Ortaöğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Ders Planı Bilgilerindeki Değişimin Analizi

Bu araştırmada, ortaöğretim matematik öğretmen adaylarının “Özel öğretim yöntemleri” dersinde matematik ders planı bilgilerini nasıl geliştirdiklerini incelemek amaçlanmıştır. Bu nitel araştırma Türkiye’deki bir devlet üniversitesinin beş yıllık matematik öğretmenliği programına devam etmekte olan sekiz öğretmen adayı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri katılımcıların eğitimlerinin sekizinci döneminde aldıkları “Özel öğretim yöntemleri” dersinde toplanmıştır. Dersin başlangıcında toplam 60 öğretmen adayına matematik dersini planlama ile ilgili sorular yöneltilmiştir. Araştırmacılar katılımcıları belirlemek için öğretmen adaylarının cevaplarını analiz etmişlerdir. Belirlenen sekiz öğretmen adayıyla bireysel görüşmeler yapılmıştır. Bu ders boyunca öğretmen adayları ikişerli gruplar halinde, dersin yürütücüsünün belirlediği ve öğretim programında yer alan kazanımlar doğrultusunda ders planları hazırlamışlardır. Öğretim yöntemleri dersinin sonunda ders planlarını ikişerli hazırlayan öğretmen adayları ile görüşmeler yapılmıştır. Elde edilen bulgular ışığında dersin başında, bazı öğretmen adaylarının matematik ders planı ile öğretim programı arasındaki farkları ayırt edemedikleri görülmüştür. Dersin başında öğretmen adaylarının ders planı bileşenleri bilgisi ile öğrencilerin anlamaları ve motivasyonları bilgisine sahip oldukları belirlenmiştir. Dersin bitiminde ise öğretmenin kendini değerlendirme bilgisi yeni bir kategori olarak ortaya çıkmıştır. Öğretmen adaylarının ders planı bilgilerinin yapısal düzeyden öğretimsel düzeye dönüştüğü görülmüştür. Özel öğretim yöntemleri dersinin başında öğretmen adaylarının bir ders planın bölümleri, öğretim sürecinin elemanları ve sınıf ortamından bahsettikleri belirlenmiştir. Dersin sonunda ise öğrencilerin anlamaları ve motivasyonlarını göz önünde bulundurarak öğretimsel süreci nasıl organize edeceklerine dair detaylı açıklamalarda bulunmuşlardır. Öğretmen adayları ayrıca kazanımları, ders planının merkezine yerleştirmişlerdir. Öğretim yöntemleri dersini almadan önce matematiksel içerikten bahsetmemişlerdir.  Ancak bu dersle birlikte ders planı tasarlarken, kendi matematiksel içerik bilgilerinin önemini fark etmişlerdir.

___

  • Akyuz, D., Dixon J. K., & Stephan, M. (2013). Improving the quality of mathematics teaching with effective planning practices, Teacher Development, 17(1), 92–106.
  • An, S., Kulm, G., & Wu, Z. (2004). The pedagogical content knowledge of middle school, mathematics teachers in China and the U.S., Journal of Mathematics Teacher Education, 7, 145–172.
  • Auerbach, C. F., & Silverstein, L. B. (2003). Qualitative data: An introduction to coding and analysis. New York: New York University Press.
  • Ball, D. L., Hill, H. C., & Bass, H. (2005). Knowing mathematics for teaching. American Educator, Fall, 14–17, 20–22, 43–46.
  • Barkatsas, A. T., & Malone, J. (2005). A typology of mathematics teachers’ beliefs about teaching and learning mathematics and instructional practices. Mathematics Education Research Journal, 17(2), 69–90.
  • Baumert, J, Kunter, M, Blum, W, Brunner, M, Voss, T, Jordan, A, et al. (2010). Teachers’ mathematical knowledge, cognitive activation in the classroom, and student progress. American Educational Research Journal, 47(1), 133–180
  • Chick, H. L., & Pierce, R. U. (2008). Teaching statistics at the primary school level: beliefs, affordances, and pedagogical content knowledge. In C. Batanero, G. Burrill, C. Reading, & A. Rossman (Eds.), Joint ICMI/IASE Study: Teaching Statistics in School Mathematics.
  • Challenges for Teaching and Teacher Education. Proceedings of the ICMI Study 18 and 2008 IASE Round Table Conference. Monterrey: ICMI & IASE.
  • Gall, M., & Acheson, K. (2011). Clinical supervision and teacher development. New York, NY: John Wiley.
  • Hill, H. C., Ball, D. L., & Schilling, S. G. (2008). Unpacking pedagogical content knowledge: conceptualizing and measuring teachers’ topic-specific knowledge of students. Journal for Research in Mathematics Education, 39(4), 372–400.
  • Ministry of National Education (MoNE). (2013). Ortaöğretim (9–12) Matematik dersi öğretim programı. [Educational programme for Mathematics subject (grade 9–12) at secondary schools] Ankara: Ministry of National Education.
  • National Council of Teachers of Mathematics (NCTM). (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston, VA: Author.
  • Ozogul, G., & Sullivan, H. (2009). Student performance and attitudes under formative evaluation by teacher, self and peer evaluators. Educational Technology Research and Development, 57, 393–410.
  • Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. Newbury Park: Sage Publication.
  • Prescott, A., Bausch, I., & Bruder, R. (2013). TELPS: A method for analyzing mathematics pre-service teachers’ pedagogical content knowledge. Teaching and Teacher Education, 35, 43–50.
  • Rusznyak, L., & Walton, E. (2011). Lesson planning guidelines for student teachers: A scaffold for the development of pedagogical content knowledge. Education as Change, 15(2), 271–285.
  • Shalaway, L. (1997). Learning to teach…not just for beginners. New York: Scholastic.
  • Shulman, L. S. (1986). Those who understand: Knowledge growth in teaching. Educational Researcher, 15, 4–14.
  • Shulman, L. S. (1987). Knowledge and teaching: Foundations of the new reform. Harvard Educational Review, 57, 1–22.
  • Tatto, M. T., Schwille, J., Senk, S., Ingvarson, L., Peck, R., & Rowley, G. (2008). Teacher education and development study in mathematics (TEDS-M). East Lansing, MI: Teacher Education and Development International Study Center, College of Education, Michigan State University.