Arabuluculuk faaliyeti, yargı dışı bir uyuşmazlık çözüm yöntemidir. Bununla birlikte, yargılama ile çok sıkı bağlantısı bulunmaktadır. Zorunlu arabuluculuğun kabulünden sonra bu bağlantı daha da kuvvetlenmiş, bununla birlikte sorunlar da artmıştır. Bunlardan biri de,zorunlu arabuluculukta geçici hukukî korumaların durumudur. Zira, geçici hukukî korumalara ancak bir mahkeme tarafından karar verilebilir. Aynı anda hem geçici hukukî korumaya başvurulması hem de arabulucuya başvurmak zorunda kalınması halinde, bir çelişki doğacaktır. 6325 sayılı HUAK m. 18A/16’da,zorunlu arabuluculukta geçici hukukî korumalarla ilgili sınırlı bir düzenleme yapılmışsa da, bu çok yetersiz bir düzenlemedir. Bu çalışmada, bu konuyla ilgilisorunlar ve çözüm önerileri ortaya konulacaktır.

Mediation is an extrajudicial dispute resolution process. However, it is very closely linked to the trial procedure. After the adoption of compulsory mediation, this connection was further strengthened, but the problems increased. One of them is the situation of temporary legal protections in compulsory mediation. A court can only decide the temporary legal protections. At the same time, there will be a contradiction if both the temporary legal protection is applied and the mediator is forced to apply. HUAK Art. 18A/16, although there is a limited regulation on temporary legal protections in compulsory mediation, this is very inadequate. In this study, problems related to this issue and solutions will be put forward.