Terör Örgütlerinin İstihbarat Yöntemleri: El Kaide, IRA/PIRA Örnek Olay İncelemesi

Terörizm ve istihbarat kavramlarının bir arada ele alındığı akademik çalışmalarda, çoğunlukla terörizmle mücadelede istihbaratın devletler tarafından bir araç olarak kullanılması konusunun ele alındığı ancak terör örgütlerinin istihbarat kullanımına ilişkin araştırmaların sayısının da oldukça az olması dikkat çekmektedir. Türkçe literatürde, terör örgütlerinin istihbaratı bir araç olarak kullanımı kapsamında hazırlanmış akademik bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Söz konusu eksiklikten yola çıkarak hazırlanan bu çalışma, bu eksikliğin bir bölümünü gidermeyi hedeflemektedir. Araştırmanın temel problem cümlesi istihbaratın terör örgütlerinin hayatta kalmasını sağlayan bir araç olup olmadığıdır. Bu çalışmada amaç; terör örgütleri açısından istihbaratın önemini ve örgütler için hayatta kalabilmenin en önemli araçlarından birisi olduğunu ortaya koyabilmektir. Çalışmada örnek olay incelemesi yöntemi kullanılmış, El Kaide ve IRA/PIRA örnek olayları incelenerek, terör örgütleri açısından istihbaratın öneminin daha iyi anlaşılması hedeflenmiştir. Çalışma sonucunda, istihbaratın terör örgütleri için, hayatta kalma ve eylem düzenleme amacıyla varoluşsal bir gereksinim olduğuna yönelik bulgular elde edilmiştir. Bununla birlikte, terör örgütlerinin açık kaynak istihbaratı, sızma, milis birimlerin kullanımı gibi tekniklerle bu gereksinimlerini karşılayabildikleri de tespit edilmiştir. El Kaide ve IRA/PIRA terör örgütleri özelinde söz konusu bulgu ve tespitlerin somutlukları ve örnekleri ortaya konulmuştur. Çalışma sonucunda istihbaratın bir araç olarak terör örgütlerinin hayatta kalmasını sağlayan faktörlerden birisi olduğu değerlendirilmiş, gelecekte yapılacak araştırmalara yönelik tavsiyelerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Terörizm, Terör Örgütleri, İstihbarat, Terör Örgütlerinin İstihbarat Yöntemleri, Hayatta Kalma.

Intelligence Methods of Terrorist Organizations: Al Qaeda, IRA/PIRA Case Study

The subject of the use of intelligence as a tool by states in counterterrorism is mostly discussed in academic studies. However, the number of studies on the use of intelligence by terrorist organizations is quite low. In Turkish literature, there is no academic study prepared within the scope of the use of intelligence as a tool by terrorist organizations. This study, which was prepared based on this deficiency in the literature, aims to eliminate a part of the said deficiency. The main problem statement of the research is whether intelligence is a tool that ensures the survival of terrorist organizations. The aim of this study is to reveal the importance of intelligence for terrorist organizations and that it is one of the most important tools for organizations to survive. The case study method was used in the study. By examining the case studies of Al Qaeda and the IRA/PIRA, it was aimed at better understanding the importance of intelligence for terrorist organizations. As a result of the study, it has been determined that intelligence as a tool is one of the factors that ensure the survival of terrorist organizations, and recommendations are made for future research.

Keywords:

Terrorism, Terrorist Organizations, Intelligence, Intelligence Methods of Terrorist Organizations, Survival. ,

PDF

___

Acosta, B. (2014). Live to win another day: Why many militant organizations survive yet few succeed. Studies in Conflict & Terrorism, 37(2), 135-161.

Bamford, B.W.C. (2005). The role and effectiveness of intelligence in Northern Ireland. Intelligence and National Security, 20(4), 581–607. doi:10.1080/02684520500425273

Bell, J.B. (1994). The armed struggle and underground intelligence: An overview, Studies in Conflict & Terrorism, 17:2, 115-150, DOI: 10.1080/10576109408435949

Bell, J.B. (2000). The ıra 1968-2000: Analysis of a secret army. Frank Cass Publishers.

Berkowitz, B. (2002). Intelligence and the war on terrorism. Orbis, 46(2): 289-300.

Blomberg, S. B., Gaibulloev, K. ve Sandler, T. (2011). Terrorist group survival: Ideology, tactics, and base of operations. Public Choice, 441-463.

Byman, D. (2005). Deadly connections: States that sponsor terrorism. Cambridge University Press.

Byman, D. (2013). The intelligence war on terrorism. Intelligence and National Security, 29(6): 837-863. doi: 10.1080/02684527.2013.851876.

Crenshaw, M. (2001). Theories of terrorism: Instrumental and organizational approaches, David Rapoport (ed.), Inside terrorist organizations, Frank Cass.

Dahl, E. J. (2005). Warning of terror: Explaining the failure of intelligence against terrorism. Journal of Strategic Studies, 28(1): 31-55.

Demir, C.K. (2008). Öğrenen örgütler ve terör örgütleri bağlamında PKK. Uluslararası İlişkiler Dergisi. 5(19), 57-88.

Demir, C. K. (2017). Sebeplerinden mücadele yöntemlerine etnik ayrılıkçı terörizm: PIRA, ETA, PKK. Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.

Dixon, M. (2020). Militants in retreat: how terrorists behave when they are losing. Studies in Conflict & Terrorism. 46(2), ss.137-161.

Dupont, A. (2003) Intelligence for the twenty-first century. Intelligence and National Security, 18(4): 15-39, doi:10.1080/02684520310001688862.

Flavius-Cristian, M. ve Andreea, C. M. (2013). The role of intelligence in the fight against terror. European Scientific Journal, 9(2): 1-11.

Gentry, J.A. ve Spencer, D.E. (2010). Colombia’s FARC: A portrait of ınsurgent ıntelligence, Intelligence and National Security, 25:4, 453-478. DOI:10.1080/02684527.2010.537024

Gill, P., Marchment, Z., Corner, E., Bouhana, N. (2020). Terrorist decision making in the context of risk, attack planning, and attack commission. Studies in Conflict & Terrorism, 43(2), ss.145-160.

Ganor, B. (2021). A typology of terrorist attacks: the “32 profiles” model. Studies in Conflict & Terrorism, 1-18.

Hoffman, B. (2017). Inside terrorism. Columbia University Press. Hou, D. (2021). The formation of terrorist groups: an empirical analysis. Defence and Peace Economics, 32(6), ss.698-707.

Hughbank, R. J. ve Githens, D. (2010). Intelligence and its role in protecting against terrorism. Journal of Strategic Security, 3(1): 31-38. doi: 10.5038/1944-0472.3.1.3.

Ilardi, G. J. (2008). Al Qaeda’s operational ıntelligence—a key prerequisite to action. Studies in Conflict & Terrorism, 31(12), 1072-1102. DOI: 10.1080/10576100802508086

Ilardi, G. J. (2009). The 9/11 attacks—a study of Al Qaeda's use of intelligence and counterintelligence. Studies in Conflict & Terrorism, 32(3), 171-187.

Ilardi, G. J. (2009a). Al-Qaeda’s counterintelligence doctrine: The pursuit of operational certainty and control, International Journal of Intelligence and Counter Intelligence, 22:2, 246-274, DOI: 10.1080/08850600802698226

Ilardi, G. J. (2010). IRA operational intelligence: the heartbeat of the war. Small Wars & Insurgencies, 21

Ilardi, G. J. (2010a). Irish Republican Army counterintelligence. International journal of intelligence and counterintelligence, 23(1), 1-26. DOI: 10.1080/08850600903347152

Irish Republican Army General Headquarters. (1956). Handbook for volunteers of the Irish Republican Army: Notes on guerrilla warfare. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2023, https://ia601300.us.archive.org/30/items/IRAHandbook1956/IRA Handbook_1956.pdf Irish Republican Army General Headquarters. (1956a).

Green book. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023, https://cain.ulster.ac.uk/othelem/organ/ira/ira_green_book.htm

Karmon, E. (2002). The role of intelligence in counter-terrorism. The Korean Journal of Defense Analysis, 14(1): 119-139.

Kent, S. (2003). Stratejik istihbarat. Özbek, Y. B. ve Arıca, N. (çev.). Asam Yayınları.

Kerstetter, W. A. (1979). Terrorism and intelligence. Studies in Conflict & Terrorism, 3(1-2), 109-115. DOI:10.1080/10576107908435447

Kruys, G. P. (2007). The role of intelligence in countering terrorism and insurgency. Institute for Strategic Studies University of Pretoria. ss.83-103.Erişim tarihi: 01 Ekim 2020, https://repository.up.ac.za/bitstream/handle/2263/5638/Kruys_Role(20 07). pdf?sequence=1.

Lowenthal, M. M. (2009). Intelligence from secrets to policy. Fourth Edition. CQ Press.

Lubrano, M. (2021). Navigating terrorist ınnovation: A proposal for a conceptual framework on how terrorists innovate. Terrorism and Political Violence, 35(2), ss.248-263.

Marone, F. (2021). Dilemmas of the terrorist underworld: the management of internal secrecy in terrorist organisations, Behavioral Sciences of Terrorism and Political Aggression, DOI: 10.1080/19434472.2021.1947867

Mobley, B. W. (2012). Terrorism and counterintelligence: How terrorist groups elude detection. Columbia University Press.

Önder, Ç. ve Üsdiken, B. (2020). Örgütsel ekoloji: örgüt toplulukları ve çevresel ayıklama. Sargut, A.S. ve Özen, Ş. (Der.). Örgüt kuramları içinde (133-191). İmge Kitabevi.

Phillips, B.J. (2018). Terrorist group rivalries and alliances: Testing competing explanations. Studies in Conflict & Terrorism, 42(11), ss.997-1019.

Pillar, P.R. (2004). Intelligence. Cronin, A. K. ve Ludes, J. M. (Ed.) Attacking terrorism: Elements of a grand strategy içinde. (ss.115139). Georgetown University Press.

Pollard, N. (2009). On counterterrorism and intelligence. G. Treverton & W. Agrell (Ed.), National Intelligence Systems: Current Research and Future Prospects içinde (ss. 117-146). Cambridge University Press. doi:10.1017/CBO9781139174541.007.

Post, J.M. (2004). Military Studies in the Jihad Against the Tyrants: The Al Qaeda Training Manual. USAF Counterproliferation Center

Riedel, B. (2011). Terrorist intelligence capabilities: Lessons from the battlefield. Georgetown Journal of International Affairs, 26-33.

Robertson, K. G. (1987). Intelligence, terrorism and civil liberties. Journal of Conflict Studies, 7(2): 43-62.

Sayğan, S. (2014). Örgüt biliminde karmaşıklık teorisi, Ege Akademik Bakış Dergisi, 3(14), ss.413-423

Sargut, A.S. (2020). Yapısal koşul bağımlılık kuramının örgütsel çevre kuramları bağlamındaki yeri. Sargut, A.S. ve Özen, Ş. (Der.). Örgüt kuramları içinde (35-75). İmge Kitabevi.

Sharfman, D. ve Kahana, E. (2012). Combating Terrorism With Intelligence: The Normative Debate in Israel. International Journal of Intelligence and CounterIntelligence, 25(3), 546–570. doi:10.1080/08850607.2012.652542

Sims, J. (2009). Defending adaptive realism. Intelligence theory comes of age. Gill, P., Marrin, S., ve Phythian, M. (Ed.). Intelligence Theory: Key questions and debates içinde (ss.151- 165). Routledge.

Sulc, L. (1987). Terrorism and the importance of intelligence. Terrorism, 10(2): 133-138, doi:10.1080/10576108708435655.

Tsichritzis, G. (2015). Intelligence collection, analysis and reporting of terrorist groups: A study on effectiveness. RUSI Journal, 153(5), 34.

Wagner, A. (2007). Intelligence for counter‐terrorism: Technology and methods. Journal of Policing, Intelligence and Counter Terrorism, 2(2): 48-61, doi: 10.1080/18335300.2007.9686897.