MİKROKREDİ UYGULAMALARI VE KADIN İSTİHDAMI: İZMİT ÖRNEĞİ

Dünya nüfusunun yarısından biraz fazlasını kadınlar teşkil etmesine rağmen, kadınların gelir getiren ekonomik aktivitelere katılım oranları oldukça düşüktür. Kadın istihdamını teşvik eden farklı enstrümanlar ve düzenlemelerle, son otuz yıllık süreçte kadının işgücü piyasalarına katılım oranının yükseldiği görülmektedir. Yapılan çalışmaların büyük bir bölümü finansal araçlara erişim ile yeni iş yaratım süreçleri arasında pozitif yönlü ilişkiye işaret etmektedir. Kadınların işgücü piyasalarına katılımını destekleyen finansal enstrümanların bir tamamlayıcısı olarak, mikrokredilerin, hedef kitlesi yoksul kadın girişimcilerdir. Bu çalışma kapsamında, Kocaeli'nin İzmit ilçesinde ikamet eden, 231 Grameen Bank mikrokredi kullanıcısı kadın girişimciye, 2015 yılının Kasım ve Aralık aylarında anket uygulanmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgular, daha önce işsiz olduğunu belirten % 68,8 gibi bir oranda yoksul kadının, mikrokredi sonrası bir iş sahibi olarak işgücü piyasasına katıldığını ortaya koymaktadır. Araştırma, mikrokredi kullanan kadın girişimcileri, bir işyeri sahibi olup olmama durumlarına göre, karşılaştırmalı olarak analiz ederek, yapılan ekonomik aktivitelerin gelişimini etkileyen şartları ortaya koymaktadır. Çalışma, İzmit ilçesinde kadın girişimcilerin, %92,2'sinin işlerini geliştirmek istedikleri yönündeki beyanatı, kurdukları işleri %54,5 oranında 3-4 yılıdr, %40,3 oranında 5 yıl ve üzeri bir süredir devam ettiriyor ve gelir artışı neticesinde işlerine ait, alet ve ekipmanlara yatırım yapıyor olmalarının yanısıra ortalama eğitim sürelerinin 9,2 yıl (Lise düzeyi) olduğu koşulları dikkate alarak, İzmit ilçesinde mikrokredi kullanımının yoksulluk ve istihdam politikalarında yardımcı bir politika olarak etkin olacağı sonucuna varmıştır.

MICROCREDIT APPLICATION AND WOMEN EMPLOYMENT:IZMIT CASE

Even though women represent more than half of the World population, their participation in income bringing economic activities is quite low. In various instruments and regulations supporting women employment, it is seen that the participation rate of women in labor market has increased in the last thirty years. Most of the studies have revealed that there exists a positive relation between the access to financial tools and new employment creation processes. As a complement of financial instruments supporting the women participation in labor markets, microcredits take poor women as their target. Within the framework of this study, 231 women entrepreneurs living in İzmit, Kocaeli and using Grammen Bank microcredits were given questionnaires in November and October, 2015. The results of the study reveal that about 68.8 % poor women who had mentioned their unemployment started to participate in labor market after taking microcredits. The study foreground the conditions affecting the development of labor by analysing micro-credit user women entrepreneurs according to their working status. The study foresees the conditions that microcredit usage can be used as a supporting policy in poverty and employment policies, taking into account 92,2 % women entrepreneur's desire to develop their work as well as the fact that they continue their jobs for 3-4 years with 54,5 % rate, for 5 years with 40,3 rates and that they invest in devices and equipments when their income increase and that their average education duration is about 9,2 year (high school level).

PDF

___

Aşkın, E., Ö., Barış, S., (2015), Kadın İstihdamının Artırılmasında Mikro Kredi Uygulamasının Etkisi: Tokat İli Örneği, Çalışma ve Toplum, 63-93.
Bakan İ.,vd., (2010), Türkiye'de Mikrokredi Uygulamaları Araştırmasının Sonuçları, Lofça, Aydın, Güngör ve Büyükyenigün (Ed.), Mikrokredi ve Yoksulluk, Kahramanmaraş; Kahramanmaraş Valiliği, 192-209.
Balkenhol B., and Guézennec, C., (2014), Microcredit in France: What Impact Does It Have On Employment?, ILO, İsviçre.
Çağatay, G., (2008), Türkiye'de Mikro Kredi Uygulamaları ve İstihdama Yansımaları, Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü, Ankara.
Doğan Bahar Burtan, Kaya Mehmet (2013), Yoksullukla Mücadelede Mikrokredi Sistemi: Diyarbakır Örneği, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:12, Sayı:45, 144-170.
Dunn, E., and Gordon, A., (2001), "The Impact of Microcredit:A Case Study from Peru", AIMS Report, Washington, D.C.: Management Systems International.
Dunn, E., (2005), "Impact of Microcredit on Clients in Bosnia and Herzegovina", Paper presented at the Foundation for Sustainable Development, Federation of Bosnia and Herzegovina and Republika Srpska Development and Employment Foundation.
Dündar O.,S., (2007), Mikrofinansman, Türkiye Kalkınma Bankası A.Ş., Ankara. Gündoğan N., Biçerli K., (2004), Çalışma Ekonomisi, T.C Anadolu Üniversitesi Yayını No:1461, Eskişehir.
Hossain, M. (1988), "Credit for alleviation of rural poverty: the grameen bank in Bangladesh", Research Report No: 65, Washington, DC: International Food Policy Research Institute, Washington, DC. ILO (2015), World Employment Social Outlook.
Khandker, S., R., and Chowdhury, O., (1995), "Targeted Credit Programs and Rural Poverty in Bangladesh", Paper presented at the World Bank and Bangladesh Development Studies Workshop on Credit Programmes and the Poor, Dhaka.
Khandker, S., R.,, vd., (1998), "Income and Employment Effects of Micro-credit Program Evidence from Bangladesh", The Journal of Development Studies 35, No:2, 96-124.
Korkmaz, İ., vd., (2004), Mikrokredi Yoluyla Yoksulluğun Azaltılması: İstanbul Örneği, Yayın No:2004-32, İstanbul, İTO.
Krogh, E. vd., (2009), Promoting Employment for Women as a Strategy for Poverty Reduction, OECD.
Latifee, H, I., (2003), "Microcredit and Poverty Reduction". Paper presented at the International Conference on Poverty Reduction through Microcredit, 9-10, Istanbul.
Levin G., (2012), Critique of Microcredit as a Development Model, The Journal of Undergraduate Research at the University of Tennessee, Vol.4:1.
Mosley, P., (1996), "Metamorphosis from NGO to Commercial Bank: The Case of Bancosol in Bolivia". In Finance Against Poverty II: Country Case Studies, edited by David Hulme and Paul Mosley. London: Routledge.
Mukherjee J., (1998), Consultative Group to Assist the Poorest: A Microfinance Program, Focus, Number 1, CGAP.
http://www.cgap.org/sites/default/files/CGAPFocus-Note-The-Consultative-Group-to-Assist-the-Poorest-A-MicrofinanceProgram-Sep-1998.pdf, Erişim: 03.Ocak.2016.
Öz, C.,S., Çolakoğlu, C., (2014), Türkiye'de Mikrokredi Uygulamasının Sakarya İli Özelinde İncelenmesi, Çalışma ve Toplum. 177-206. Özar Ş., (2005), GAP Bölgesi'nde Kadın Girişimciliği, GAP-GİDEM Yayınları, Ankara.
Sebstad, Jennefer and Martin Walsh, (1991), Microenterprise Credit and its Effects in Kenya: An Exploratory Study.Washington, D.C.: Coopers and Lybrand. Schreiner, M., Colombet, H., H., (2001) "From Urban to Rural: Lessons for Microfinance from Argentina", Development Policy Review, Vol. 19, No. 3, pp. 339-354.
Stewart, R, vd., (2010), What Is The Impact of Microfinance On Poor People? A Systematic Review of Evidence From Sub-Saharan Africa, Technical Report, London: EPPI-Centre, Social Science Research Unit, University of London.
Tanılır, M. N., (2010), Dünyada, Türkiye'de ve Kahramanmaraş'ta Mikrokredi Projesi, Mikrokredi ve Yoksulluk, Kahraman Maraş Valiliği, 76-87.
TGMP, (2016), Mikrokredi Projesinde Başarı, http://www.tgmp.net/tr/haber/mikrokredi-projesi'nde-basari/215.
The Microcredit Summit Report 2-4 February 1997, http://www.microcreditsummit.org/resource/59/1997-microcredit-summitreport.html, Erişim: 12.12.2015.
UNEP-IETC, (2003), Microfinance in the Urban Environmental Development Perspective.
Yıldız, S., Göktaş, N., (2013), Kadın Yoksulluğu ve Mikrokredi Uygulamaları, Kırıkkale Örneği, Ail eve Kadın Sempozyumu, Kırıkkale, 131-140.