İJİTAL LİDERLİK UYGULAMASI İLE ÖĞRENEN ÖRGÜT İLİŞKİSİNİN BİREYSEL PERFORMANSA ETKİSİ

Teknolojik alandaki hızlı değişmeler yönetim uygulamalarını da etkilemekte ve ortaya yeni kavramlar çıkmaktadır. Dijital liderlik, alan yazına son yıllarda giren kavramlardan birisidir. Bu çalışmada dijital liderlik algısı ile öğrenen örgüt ilişkisinin bireysel performansa etkisi araştırılmıştır. Araştırmanın temel hipotezi, dijital liderlik uygulama algısı ile öğrenen örgüt ilişkisinin bireysel performansa etkisi üzerinde pozitif yönlü bir ilişki olduğu varsayımıdır. Bu çalışmada Ulutaş ve Arslan (2018), Şahin ve diğerleri (2014) ve Karakurum (2005) tarafından geliştirilen ölçekler birleştirilerek kullanılmıştır. Araştırma bankacılık sektöründe gerçekleştirilmiştir. İnternet üzerinden gerçekleştirilen ankete 234 kişi geri dönüş yapmış, 193 katılımcının anketleri kullanılabilir nitelikte bulunmuştur. Veriler SPSS 25.0 yazılım programı ile analiz edilmiştir. Analizler sonucunda “dijital liderlik uygulaması ile öğrenen örgüt ilişkisinin bireysel performansa etkisi” arasında istatistikî anlamlılık (p =0,000; p

THE EFFECT OF RELATION BETWEEN DIGITAL LEADERSHIP PRACTICE AND LEARNING ORGANIZATION ON THE PERCEPTION OF INDIVIDUAL PERFORMANCE

Rapid changes in the technological field affect management practices and create new concepts. Digitalleadership is one of the concepts that have entered the literature in recent years. In this study, the perceptionsof digital leadership and learning organization were investigated. The primary hypothesis of the study is theassumption that there is a positive correlation between the perception of digital leadership application andorganizational learning. The scales that were developed by Ulutaş and Arslan (2018), Şahin, Çakır and Öztürk(2014), and Karakurum (2005) were combined and used in this study. The research was conducted in bankingand finance sector. 234 people participated in the online survey, and the questionnaires of 193 participants wereavailable for analysis. The data was statistically analyzed with SPSS 25.0. As a result of the analysis, the effectof the relationship between digital leadership and learning organization on individual performance was foundas statistically significant and the primary hypothesis of the study was accepted (p=0,000; p

PDF

___

Abbatiello, A., Knight, M., Philpot, S., & Roy, I. (2017). Rewriting the rules for the digital age: 2017 Deloitte Global Human Capital Trends. UK: Deloitte University Press.
Akdemir, A., Konakay, G., & Demirkaya, H. (2014). Y kuşağının kariyer algısı, kariyer değişimi ve liderlik tarzı beklentilerinin araştırılması. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Ekonomi Ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 11-42.
Akın, Ö., & Çolak, H. E. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarıyla örgütsel performans arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Çankırı Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(2), 85- 114.
Altınöz, M. (2008). Ofis otomasyon sistemlerinin bireysel performans üzerine etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 51-63.
Ateş, H. A. (2017). İşletmelerde performans yönetimi ile ilgili bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Edirne: TC Trakya Üniversitesi.
Bess, J. L., & Goldman, P. (2001). Leadership ambiguity in universities and K–12 schools and the limits of contemporary leadership theory. The Leadership Quarterly, 12(4), 419-450.
Bilgin, K. U. (2015). Kamu personel yönetiminde ölçüt ve gösterge odaklı performans yönetimi. Strategic Public Management Journal, 1(1), 24-39.
Büte, M. (2011). Etik iklim, örgütsel güven ve bireysel performans arasindaki ilişki. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(1), 171-192.
Ege, T., Esen, A., & Aşık Dizdar, Ö. (2017). Organizational learning and learning organizations: an integrative framework. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 13(2), 439-460.
Gümüştekin, G. E. (2004, Eylül). Bilgi yönetiminin stratejik önemi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 18(3-4), 201-212.
Harvey, C., & Denton, J. (1999, December). To come of age: the antecedents of organizational learning. Journal of management studies, 36(7), 897-918. doi: https://doi.org/10.1111/1467- 6486.00163
Karakurum, M. (2005). The effects of person-organization fit on employee job satisfactıon, performance and organizational commitment in a turkish public organization. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Orta Doğu Teknik Üniversitesi. Kırmaz, B. (2010). Bilgi çağı lideri. Ankara Barosu Dergisi, 68(3), 207-222.
Marsick, V. J., & Watkins, K. E. (2003). Demonstrating the value of an organization's learning culture: the dimensions of the learning organization questionnaire. Advances in developing human resources, 5(2), 132-151.
Matt, C., Hess, T., & Benlian, A. (2015, Ağustos 4). Digital transformation strategies. Business & Information Systems Engineering, 57(5), 339-343. doi:https://doi.org/10.1007/s12599-015- 0401-5
Meffert, J., & Swaminathan, A. (2018). Leadership and the urgency for digital transformation. Leader to Leader, 2018(88), 44-49. doi:https://doi.org/10.1002/ltl.20357
Öge, S. (2005). Düzen mi düzensizlik (kaos) mi? Örgütsel varlığın sürdürülebilirliği açısından bir değerlendirme. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(13), 285-303.
Qi, C., & Chau, P. Y. (2018). Will enterprise social networking systems promote knowledge management and organizational learning? An empirical study. Journal Of Organizational Computing and Electronic Commerce, 28(1), 31-57. doi:https://doi.org/10.1080/10919392.2018.1407081
Şahin, S., Çakır, Ç., & Öztürk, N. (2014). Öğrenen örgüt profili ölçeği'nin Türkçe' ye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(1), 153- 168.
Senge, P. (1994). The Fifth Discipline. New York: Currency Doubleday.
Şimşeker, M., & Ünsar, S. (2008). Küreselleşme süreci ve liderlik. 3(9), 1029-1045.
Soysal, A., & Kılınç, E. (2016). İşletmelerde stratejik insan kaynakları yönetimi sürecinde performans değerlendirme ve kariyer yönetimi uygulamaları. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi(31), 325-347.
Tekin, M., Zerenler, M., & Bilge, A. (2005). Bilişim teknolojileri kullanımının işletme performansına etkileri: lojistik sektöründe bir uygulama. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 4(8), 115-129.
Tunçer, P. (2013). Örgütlerde performans değerlendirme ve motivasyon. Sayıştay Dergisi, 88(1), 87- 108.
Ulutaş, M., & Arslan, H. (2018). Bilişim liderliği ölçeği: bir ölçek geliştirme çalışması. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 47(47), 109 - 118.
Ünal, M. (2012). Bilgi çağında değişim ve liderlik. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 32(1), 297- 310.
Wilson III, E. J. (2004). Leadership in the digital age. In G. R. Goethals, G. Sorenson, & J. M. Burns, The Encyclopedia of Leadership (Vol. 4, 858-861).