HANEHALKI SORUMLUSUNUN YOKSULLUK OLASILIĞINI ETKİLEYEN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİ: DÜZEY 1 BÖLGELERİ

Bu çalışmada Türkiye’de yoksulluğu etkileyen demografik faktörler hanehalkı sorumlusu bağlamında bölgesel olarak incelenmiştir. Bu amaçla TÜİK 2017 hanehalkı gelir ve yaşam koşulları anketinden derlenen verilere probit analizi uygulanmıştır. Bağımlı değişken yoksulluk sınırına göre 2 kategorili olarak tanımlanmıştır. Açıklayıcı değişkenler ise hane nüfusu, hanehalkı sorumlusunun yaşı, cinsiyeti, esas faaliyet durumu, medeni durumu, resmi nikâhının olup olmadığı, eğitim seviyesi ve genel sağlık durumudur. Bulgular değerlendirildiğinde, bütün bölgeler için hanehalkı sorumlusunun cinsiyeti, medeni durumu, resmi nikâhlı olup olmaması ve sağlık durumu ailenin yoksulluğu üzerinde anlamlı farklılık sergilememiştir. Bir diğer önemli bulgu ise hanehalkı sorumlusunun eğitim seviyesi arttıkça yoksulluk olasılığının azalmasıdır.

HOUSEHOLD HEAD’S DEMOGRAPHIC CHARACTERISTICS WHICH AFFECT PROBABILITY OF POVERTY: LEVEL 1 REGIONS

In this study, demographic factors concerning household head which affect the poverty of household in Turkey is examined locally. For this purpose, probit analysis was applied to the data obtained from TUIK 2017 household income and living conditions survey. The dependent variable is defined as 2 categories according to the poverty line. The explanatory variables are as the following: the household population, the age of the household head, the gender of the household head, the real activity status of the household head, the marital status of the household head, whether the household head has civil marriage, the education level of the household head, and the general health status of the household head. According to a common finding for all regions, gender, marital status, presence of official marriage and health status of the householder did not show any significant differences on the poverty of the family. Another important finding is that as the education level increases, the probability of poverty decrease

PDF

___

Acar, A. & Başlevent, C. (2013). Examination of the transition of Turkish households into and out of poverty between 2007-2010. EcoMod No 5779, https://econpapers.repec. org/paper/ekd004912/5779.htm, Erişim Tarihi: 10.11.2019.
Alisjahbana, A. & Yusuf, A. A. (2003). Poverty dynamics in Indonesia: panel data evidence. Working Paper in Economics and Development Studies, Erişim adresi: https://ideas.repec.org/p/unp/wpaper/ 200303.html, Erişim Tarihi: 5.11.2019.
Andriopoulou, E. & Tsakloglou, P. (2011). The determinants of poverty transitions in Europe and the role of duration dependence. http://ftp.iza.org/dp5692.pdf, Erişim Tarihi: 05.10.2020.
Aydın, K. T. & Güloğlu. (2011). Türkiye’de nispi yoksulluğun sosyo-ekonomik analizi. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 60, 89-118. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü (2010). Türkiye’de Aile Değerleri, Ankara.
Bokosi, F.K. (2006). Household poverty dynamics in Malawi. MPRA Paper. https://mpra.ub.uni-muenchen.de/1222/1/MPRA_paper_1222.pdf, Erişim Tarihi: 05.10.2020.
Çağlayan, E. & Dayıoğlu, T. (2011). Comparing the parametric and semiparametric logit models: household poverty in Turkey. International Journal of Economics and Finance, 3(5), 197-207.
Dalgıç, B., İyidoğan Varol, P. ve Güven, A. (2015). Yoksulluk ve yoksulluk geçişlerinin belirleyenleri: Türkiye örneği. Sosyoekonomi, 23(24), 51-70.
Dartanto, T. & Nurkholis (2013). The determinants of poverty dynamics in Indonesia: evidence from panel data. Bulletin of Indonesian Economic Studies, 49(1), 61-84.
Devicienti F. (2002). Poverty persistence in Britain: a multivariate analysis using the BHPS, 1991‐1997. Journal of Economics, 9, 307‐340.
Dünya Bankası (1990). World development report 1990: poverty. World Development Report. New York: Oxford University Press.
Finney, D.J. (1952). Probit analysis: a statistical treatment of the sigmoid response curve (2nd ed.). Cambridge University Press.
Geda, A., Jong, N., Kimenyi, M. S. & Mwabu, G. (2005). Determinants of poverty in Kenya: a household level analysis. www.econ.uconn.edu/working/ 2005-44pdf. Erişim Tarihi:11.10.2019.
Kızılgöl, Ö. (2008). Yoksulluğun belirleyicileri: Türkiye örneği. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 45(526), 79-92.
Kızılgöl, Ö. (2009). Türkiye'de yoksulluk sorunu: ekonometrik bir bakış. Yayınlanmamış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Kızılgöl Ö. & Demir, Ç. (2010). Türkiye’de yoksulluğun boyutuna ilişkin ekonometrik analizler. Business and Economics Research Journal, 1(1), 21-3.
Limanlı, Ö. (2015). Intertemporal poverty in Turkey. Procedia Economics and Finance, 30, 487-497.
McKernan, S.M & Ratcliffe, C.E. (2002). Transition events in the dynamics of poverty. The Urban Institute, http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.2205860, Erişim Tarihi: 05.10.2020.
Muyanga, M., Ayiekox, M. & Bundiy, M. (2006). Determinants of transient and chronic poverty: evidence from Kenya. PMMA Network Session Paper, http://www.pep-net.org/sites/pep-net.org/files/typo3doc/pdf/ files_events, Erişim Tarihi: 05.10.2020.
Nestic, D. & Giovanni, V. (2007). Regional poverty in Croatia. Social Policy and Regional Development Proceedings, https:// www.eizg.hr/UserDocsImages/ djelatnici/znanstvenici/Nestic-Regional_Poverty_in_ Croatia.pdf, Erişim Tarihi: 05.10.2020.
Okidi, J. A. & Mckay, A. (2003). Poverty dynamics in Uganda: 1992-2000. CPRC Working Paper No 27, https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id= 1754443, Erişim Tarihi: 05.10.2020.
Sigeze, Ç. & Şengül, S. (2018). Türkiye’de yoksulluğun rassal etkiler multinomial logit model ile incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(4), 503-521.
Şengül S. & Fisunoğlu H. M. (2012). Adana kentsel kesiminde yoksulluk ve yoksulluğun belirleyicileri. İktisat, İşletme ve Finans, 27, 59-84.