___

• Aktan, C., C. (2007). “Yüksek Öğretimde Değişim: Global Trendler ve Yeni Paradigmalar”, içinde: C., C. Aktan, Değişim Çağında Yüksek Öğretim, İzmir: Yaşar Üniversitesi Yayını. Altbach, P. G. (Ed.). (1999). Private Prometheus: Private Higher Educationand Development in the 21st Century. ContributionstotheStudy of Education No. 77. Connecticut: GreenwoodPress. Cerna, L. (2014). The Internationalisation of higher education: Three European universities in comparative perspective. Working Paper No: 114, Centre on Migration, Policy and Society, Oxford University, 1-26. Çalık, T. , Sezgin, F. (2005). Globalization, information society, and education. Kastamonu Education Journal, Vol: 13, No: 1. Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, Kalite, Uluslararasılaşma: Türkiye Yükseköğretimi İçin Bir Yol Haritası. Eskişehir: Yüksek Öğretim Kurumu Yayınları. Duderstadt, J. J. (2000). A university for the 21st century. Ann Arbor: University of Michigan Press. Egron-Polak, E., (2005). The Public Responsibility for Higher Education and Research-Conclusions and Suggestions, Council of Europe Publishing. Guruz, K. (2011). Higher Education and International Student Mobility in the Global Knowledge Economy, SUNY. Hayden, M. (2006). Introduction to International Education: International Schools and their Communities. SAGE Publications Ltd. Kaçmazoğlu, H. B. (Ocak 2002). Doğu-Batı Çatışması Açısından Globalleşme. Eğitim Araştırmaları 6: 44-55. Kalkınma Bakanlığı, Kalkınma Araştırmaları Merkezi. (2015). Yükseköğretimin Uluslararasılaşması Çerçevesinde Türk Üniversitelerinin Uluslararası Öğrenciler İçin Çekim Merkezi Haline Getirilmesi, Ankara. Kaplan, Y. (1991). Giriş: Enformasyon Devrimi Efsanesi, (Der ve Çev: Y. Kaplan), İstanbul: Rey Yayınları, 1-10. Keohane, N. O. (2006). Higher Ground Ethics and Leadership in the Modern University, DUKE. Küçükcan, T. , Gür, B. (2009). Türkiye’de Yükseköğretim: Karşılaştırmalı Bir Analiz. Ankara, SETA Yayınları. OECD, (2011). Education at a Glance 2011 OECD Indicators, OECD Publishing. Öğüt, A. (2003). Bilgi Çağında Yönetim (2. Baskı), Ankara: Nobel Yayıncılık. Özoğlu, M., Gür, B., Coşkun İ. (2012). Küresel Eğilimler Işığında Türkiye’de Uuslararası Öğrenciler, Ankara, Seta Yayınları. Öztürk, N. (2005). İktisadi kalkınmada eğitimin rolü. Sosyoekonomi, 1(1), 27-44. Reddi, U., V. (1991). Sanayi Devriminin Aşılması. Enformasyon Devrimi Efsanesi. (Der ve Çev: Y. Kaplan), İstanbul: Rey Yayınları 345-370. Toulmin, S. (1999). The ambiguities of globalization. Futures, 31, 905- 912. Üniversitelerin Kabul Koşullarına İlişkin İlkeler, Yükseköğretim Kurumlarının Yurt Dışından Öğrenci Kabulü Kriterleri. http://www. yok.gov.tr/content/blogcategory/222/43/, Erişim Tarihi: 02.03.2016. YÖK Başkanı Saraç: Uluslararası öğrenci sayısı 50 bine yaklaştı. http:// www.hurriyet.com.tr/yok-baskani-sarac-uluslararasi-ogrencisayisi- 50-bine-yaklasti-28996677, 13 Mayıs 2015, Erişim Tarihi: 02.03.2016.