Kamu Yönetiminde Beşeri Sermaye ve Eleştirel Düşünme Eğilimi İlişkisi: Kamu Personeli’ne Yönelik Bir Araştırma

Amaç – Bu araştırmada kamu yönetiminde beşeri sermaye ile eleştirel düşünme eğilimi arasındaki ilişkinin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Yöntem – Araştırmada nicel araştırma yöntemi kullanılmış olup, anket uygulaması yapılmıştır. Araştırmanın evrenini bir kamu kurumunda 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’na tabi olarak görev yapan 300 personel oluşturmaktadır. Örneklem seçiminde kolayda örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Toplamda 208 personele ulaşılmış olup, yapılan değerlendirme sonucunda 8 anket formu analizden çıkartılmıştır. 200 katılımcıdan elde edilen verilerin analizinde SPSS 22.0 ve Amos 22.0 programları kullanılmış ve sırasıyla frekans analizi, doğrulayıcı faktör analizi, güvenilirlik analizi ve korelasyon analizi yapılmıştır. Bulgular – Araştırma sonucunda personelin kurumun beşeri sermayesini orta seviyede (2,80) ve eleştirel düşünme eğilimlerini yüksek (4,14) olarak algıladığı tespit edilmiştir. Aynı zamanda, beşeri sermaye ile eleştirel düşünme eğilimi arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. En güçlü pozitif yönlü anlamlı ilişki ise, beşeri sermaye ve alt boyutları (çalışan nitelikleri ve kurum uygulamaları) ile katılım boyutu arasındadır. Tartışma – Araştırmanın sonucuna göre, kamu kurumları da beşeri sermayelerini geliştirmeye yönelik yöntemleri uygulamak zorundadır. Bu yöntemlerden birisi de personelin eleştirel düşünme eğilimlerinin güçlendirilmesi olmalıdır. Bilgi çağında, kamu personelinin sadece kendisine verilen görevleri yerine getiren sadık bir çalışan olarak görülmesi hatalı bir yaklaşımdır. Tam tersine kamu sektöründe çalışanların da sorgulayan, sorumluluk alan, verdiği hizmeti geliştiren, öneriler getiren, yeniliklere açık, bilişsel olgunluğa sahip, proaktif bireyler olmaları gerekmektedir.

Relation of Human Capital and Critical Thinking Tendency in Public Administration: A Research on Civil Cervant

Purpose – In this study, it is aimed to determine the relationship between human capital and critical thinking tendency in public administration. Design/Methodology/Approach – Quantitative research method was used in the research and a questionnaire was applied. The population of the study consists of 300 personnel working in a public institution subject to the Civil Servants Law No. 657. Sample selection method was used in sampling. A total of 208 personnel were reached and as a result of the evaluation, 8 questionnaires were excluded from the analysis. SPSS 22.0 and Amos 22.0 programs were used to analyze the data obtained from 200 participants and frequency analysis, confirmatory factor analysis, reliability analysis and correlation analysis were performed respectively. Findins –As a result of the research, it was determined that the personnel perceived the human capital of the institution as medium (2.80), and the tendency of critical thinking to be high (4.14). At the same time, a positive meaningful relationship was found between human capital and critical thinking tendency. The strongest positive relationship is between human capital and its sub-dimensions (employee qualifications and institution practices) and participation dimension. Discussion – According to the resaults of the research, public institutions have to apply methods to develop their human capital. One of these methods should be strengthening the critical thinking tendencies of the personnel. In the information age, it is a wrong approach to see public personnel as a loyal employee performing only the tasks assigned to him. On the contrary, employees in the public sector should also be individuals who are questioners, take responsibility, develop their services, make suggestions, open to innovation, have cognitive maturity and are proactive.

PDF

___

Agndal, H. ve Nilsson, U. (2006). Generation of Human and Structural Capital: Lessons from Knowledge Management. The Electronic Journal of Knowledge Management, 4(2), 91-98.
Akyüz, Ö. F. (2011). İnsan ve Bilgi Ekseninde Entelektüel Sermayenin Etkin Yönetimi. İstanbul: THY Teknik A.Ş.
Alston, K. (2001). Re/Thinking Critical Thinking: The Seductions of Everyday Life. Studies in Philosophy and Education, (20), 27-40.
Arıkboğa, Ş. (2003). Entellektüel Sermaye. İstanbul : Derin Yayınları. Bassi, L. J. ve Van Buren, M. E. (1999). Valuing investments in intellectual capital. International Journal of Technology Management, 18(5), 414-433.
Becker, G. S. (1993). Human Capital A Theoretical and Empirical Analysis with Special Reference to Education. Chicago : The University of Chicago Press.
Bontis, N. (1998). Intellectual Capital: An Exploratory Study That Develops Measures and Models. Management Decision, 36(2), 63-76.
Bounfour, A. ve Edvinsson, L. (2005). Introduction. A. Bounfour ve L. Edvinsson (Ed.) içinde, Intellectual Capital for Communities (s. xi-xv). Massachusetts: Elsevier Butterworth–Heinemann.
Brooking, A. (1996). Intellectual Capital. London: International Thomson Business Press.
Campos, E. B., Salmador, M. P. ve Merino, C. (2006). Towards A Model of Intellectual Capital in Public Administrations. Learning and Intellectual Capital, 3(3), 214-232.
Carkhuff, R. R. (2000). Human Possibilities Human Capital in the 21. Century. Massachusetts: Possibilities Publishing.
Castells, M. (2013). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür, I. Cilt. (E. Kılıç, Çev.) İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Cinca, C. S., Molinero, C. M., & Queiroz, A. B. (2003). The Measurement of Intangible Assets in Public Sector Using Scaling Techniques. Journal of Intellectual Capital, 4(2), 249-275.
Cretu, V. ve Cretu, N. (2014). Critical Thinking Competency for an Open Government. Topic Report No. 2014/11: European Public Sector Information Platform.
Daniello, R. J. ve Laubsch, P. (2008). Scenarios in Public Administration: Critical Thinking Exercises. Maryland: University Press of America.
Davenport, T. H. (2006). Düşünerek Yaşayanlar. (V. Karatay, Çev.) İstanbul: Bahçeşehir Üniversitesi Yayınları.
Drucker , P. (2017). İnovasyon ve Girişimcilik: Uygulama ve İlkeler. (İ. Gülfidan, Çev.) İstanbul: Optimist Yayıncılık.
Edvinsson, L. (1997). Developing Intellectual Capital at Skandia. Long Range Planning, 30(3), 366-373.
Ennis, R. H. (2018). Critical Thinking Across the Curriculum: A Vision. Topoi, (37), 165-184.
Facione, P. A. (1990). Critical Thinking: A Statement of Expert Consensus for Purposes of Educational Assessment and Instruction Research Findings andRecommendations. Newark, Del.: American Philosophical Association.
Farah, A. ve Abouzeid, S. (2017). The impact of intellectual capital on performance: Evidence from the public sector. Knowledge Management & E-Learning, 9(2), 225-238.
Guitton, J. (2011). Düşünme Sanatı. (C. Perin, Çev.) Ankara: Elips Kitap. Johnson, R. H. ve Hamby, B. (2015). A Meta-Level Approach to the Problem of Defining ‘Critical Thinking’. Argumentation, (29), 417-430.
Kayış, A. (2016). Güvenilirlik Analizi. Ş. Kalaycı (Ed.) içinde, SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. 7. Baskı (s. 403-419). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Kılıç Ertaş, H. ve Şen, A. İ. (2014). UF/EMI Eleştirel Düşünme Eğilimi Ölçeğini Türkçeye Uyarlama Çalışması. Eğitim ve Bilim, 39(176), 1-12.
Lipman, M. (1988). Critical thinking: What can it be? Educational Leadership, (46), 38-43.
Martincova, J. ve Lukesova, M. (2015). Critical Thinking as a Tool for Managing Intercultural Conflicts. Procedia - Social and Behavioral Sciences, (171), 1255-1264.
Matovac, V. A., Bilas, V. ve Franc, S. (2010). Understanding the Importance of Human Capital and Labor Market Competitiveness in the EU Candidate Countries and Selected EU Memebers. Economic Thought and Practice, (2), 359-382.
Microsoft. (2014). Developing Critical Thinking Through Web Research Skills. http://download.microsoft.com/download/A/6/4/A645E848-4937-4564-9CF6- 16A57EF8BF48/CriticalThinking.pdf (Erişim Tarihi: 12.10.2019).
OECD. (1999). Programme Notes and Background. An International Symposium Measuring and Reporting Intellectual Capital: Experience, Issues, and Prospects. Amsterdam: OECD.
Oliver, R. W. (2001). The Return on Human Capital. Journal Of Business Strategy, July/August, 7-10.
Özkan, H. H. (2009). Bilgi Toplumu Eğitim Programları. SDÜ sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(10), 113-132.
Özsağır, A. (2016). Bilgi Ekonomisi: Tanım, Uygulamalar, Örnekler. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Paul, R. ve Elder, L. (2016). Kritik Düşünce. (E. Aslan ve G. Sart, Çev.) Ankara: Nobel Yayıncılık.
Petty, R. ve Guthrie, J. (2000). Intellectual capital literature review: Measurement, Reporting and Management. Journal of Intellectual Capital, 1(2), 155-176.
Possin, K. (2014). Critique of the Watson-Glaser Critical Thinking Appraisal Test: The More You Know, the Lower Your Score. Informal, 34(4), 393-416.
Roos, C. (2008). The Use of Human Capital for Good Governance. Institute of Social Studies.
Ruggiero, V. R. (2017). Eleştirel Düşünme İçin Bir Rehber. (Ç. Dedeoğlu, Çev.) İstanbul: Alfa Yayıncılık.
Sarnovics, A. (2010). Human Resource Development in Public Administration: A Case of Latvia. Human Resources Management & Ergonomics, 4(1), 1-12.
Schermelleh-Engel K., Moosbrugger H. and Müller H. (2003). Evaluating the Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
Schultz, T. W. (1993). The Economic Importance of Human Capital in Modernization. Education Economics, 1(1), 13-19.
Scriven, M. ve Paul, R. (1987). Presentation. 8th Annual International Conference on Critical Thinking and Education Reform. http://www.criticalthinking.org/pages/defining-critical-thinking/766 (Erişim Tarihi: 10.11.2019).
Segler, H. (2015). Critical Thinking: Powerful Strategies That Will Make You Improve Decisions And Think Smarter. CreateSpace Independent Publishing Platform.
Stewart, T. A. (1997). Entellektüel Sermaye: Örgütlerin Yeni Zenginliği. İstanbul: MESS Yayınları.
Tarchi, C. ve Mason, L. (2019). Effects of Critical Thinking on Multiple-Document Comprehension. European Journal of Psychology of Education,1-25, https://doi.org/10.1007/s10212-019-00426-8.
Trevors, J. T. (2011). Critical Thinking: Apply It to Global Pollution! Water Air Soil Pollut, (218), 1-2.
Vidotto, J. D., Ferenhof, H. A., Selig, P. M. ve Bastos, R. C. (2017). A Human Capital Measurement Scale. Journal of Intellectual Capital, 18(2), 316-329.
Weatherly, L. A. (2003). Human Capital-The Elusive Asset. Virginia: Society for Human Resource Management.
Weissberg, R. (2013). Critically Thinking about Critical Thinking. Academic Questions, 26(3), 317-328.
Yeh-Yun Lin, C. ve Edvinsson, L. (2011). National Intellectual Capital. London: Springer.
Zulmaulida, R., Wahyudin ve Dahlan, J. A. (2018). Watson-Glaser’s Critical Thinking Skills. Journal of Physics: Conference Series: 1028.