FİNANSAL KRİZLERİN TÜRK EKONOMİSİNE ETKİLERİ VE BU KRİZLERE KARŞI ALINAN EKONOMİK POLİTİKALAR

Finansal kriz, finansal piyasaların en önemli aktörleri olan bankaları en çok etkilemektedir. Banka iflaslarına yol açacak şekilde öz sermayelerin erimesine yol açan krizler, bir taraftan para piyasaları ve menkul kıymet piyasalarının yani ödeme sistemlerinin işlemez hale gelmesine sebep olurken, diğer yandan, ekonomide atıl fon birikimini yükselterek; dışsal fon kullanım imkanlarını azaltıcı etki yapmaktadır. Finansal piyasalarda başlayan kriz süreci sonuçta makro ekonomik krize dönüşerek reel ekonomiyi de çok olumsuz etkilemektedir. Özellikle 2001 Türkiye’deki finansal kriz, hem uzun sürdü hem de ekonomide büyük tahribatlara yol açtı. 2008 krizin Türkiye’deki etkileri ise daha kısa sürdüğü için daha az tahribatta sebep oldu. Her iki krize karşıda zamanında etkili önlemler alınarak krizden çıkış sağlandı.

THE EFFECTS OF FINANCIAL CRISIS ON TURKISH ECONOMY AND ECONOMIC POLICIES AGAINST THIS CRISIS

The financial crisis has the greatest impact on banks, which are the most important actors of financial markets. The crises leading to the bankruptcy of banks and impairment of their capital, cause the money markets and securities markets to become ineffective, while increasing the accumulation of idle funds in the economy; it has the effect of reducing the possibility of using external funds. The crisis process that starts in the financial markets ultimately transforms into a macro economic crisis, which negatively affects the real economy. In particular, the financial crisis in Turkey in 2001 caused both long-term macroeconomic damage and great damage to the real economy. The effects of the 2008 crisis on Turkey caused less destruction because it lasted shorter. Effective measures were taken during both crises and Turkey overcame the crisis.

___

  • Bakır, T, E. (2013), “2008 Küresel Finansal Krizi Ve Uluslararası Para Fonu’nun Rolü”. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı Uluslararası İktisat Bilim Dalı, Ankara.
  • Başçı, E., Kara, H. 2011), Finansal İstikrar ve Para Politikası. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Çalışma Tebliği. No: 11/08, Mayıs 2011.
  • BDDK, Bankacılık Sektörü Yeniden Yapılandırma Programı Gelişme Raporu- (VII), Ekim 2003.
  • BOCUTOĞLU, Ersan., EKİNCİ Aykut., “Genel Teori, Küresel Krizler ve Yeniden Maliye Politikası”, Maliye Dergisi, Sayı 156, Ocak-Haziran 2009.
  • Çolak, Ö.F., (2009) “2008 Krizinin 1929 Krizi ile Benzerlikleri Üzerine Bir Analiz”, TİSK AKADEMİ Özel Sayı:2, 2009.
  • Çolak, Ö.F., (2001) “Finansal Kriz ve Bankacılık Sektöründe Yeniden Yapılandırma Programı Üzerine Bir Eleştiri”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt:3 Sayı:2,(Güz), 2001.
  • Dinçer, A. (2006). Bankacılık Sektöründe Konsolidasyon, Ülke Deneyimleri ve Türkiye İçin Öneriler, DPT Yayın No: 2607, Ankara, 135-6.
  • Oktar, S. Yurdabak, K., (2015) “2008 Küresel Kriz Sonrası Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Para Politikası Uygulamaları” Akademik Hassasiyetler Dergisi, Yıl:2015, Cilt: 2, Sayı: 4.
  • Özatay, F. 2(013)., Parasal İktisat Kuram ve Politika, Efil Yayınevi , Ankara.
  • T.C. Ziraat Bankası (2002), Yeniden Yapılandırma ve Özelleştirmeye Hazırlık Raporu, Aralık 2002 s.45.
  • T.C.M.B. (2002), Bankacılık Sektörü Raporu 2002.
  • T.C.M.B. (2016) Finansal İstikrar Raporu.
  • TÜİK, Web sitesi Muhtelif yıllar.