Magazin gazeteciliği ve etik anlayışı

Bulvar gazeteciliği anlayışının yaygınlaşmasıyla gelişen magazin basını, bugün tüm dünyada popüler kültürün bir yansıması olarak kabul görmüş ve medyadaki etkisini artırmıştır. Medyada magazinsel haberlerin ağırlık kazanmasıyla birlikte etik konusu yoğun bir şekilde tartışılmaya başlanmıştır. Haberin standartları, kalitesi ve doğruluğu üzerinde eleştiriler artarken, özel hayata müdahale ve mahremiyet, haber kaynaklarıyla ilişkiler ve reyting-tiraj kaygıları gibi nedenler gazetecilere olan güveni önemli ölçüde azaltmıştır. Bu durum basında ve dolayısıyla magazin basınında ahlaki kurallar ve kavramların yanı sıra özdenetim konusunu ortaya çıkarmıştır. Bu çalışmanın amacı, magazin ve etik ilişkisine farklı bir perspektiften bakarak, magazin haberlerinin magazin gazetecileri tarafından nasıl anlamlandırıldığını ve konumlandırıldığını ortaya koymaktır. Çalışmada derinlemesine görüşme yöntemi kullanılmıştır. Bu kapsamda Ankara, İstanbul ve İzmir’de görev yapan 13 magazin muhabiriyle görüşülmüş ve elde edilen veriler değerlendirmeye tabi tutulmuştur. 

Tabloid journalism and its ethics approach

The magazine press, which is developed with the spread of the understanding of the boulevard journalism, has been accepted as a reflection of popular culture all over the world today and has increased its effect on the media. With the gaining importance of magazines in the media, ethical issues have begun to be discussed intensively. While criticisms on standards, quality and accuracy of news have increased, the reasons such as interference in private life and privacy, relations with news sources, and rating-circulation concerns have significantly reduced the confidence in journalists. This has revealed ethical rules and concepts as well as subject of self-control in the press, and therefore in the magazine press. The purpose of this study is to reveal how the magazine news are interpreted and positioned by magazine journalists, by looking at magazine and ethics relationship from a different perspective. Depth interview method has been used in the study. In this scope, 13 magazine correspondents working in Ankara, Istanbul and Izmir were interviewed and the data obtained was evaluated.    

___

  • Dağtaş, E. (2006), Türkiye’de Magazin Basını: Magazin Eklerinin Sektör ve Metin Analizi, Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Erdoğan, İ. ve Alemdar, K. (2005), Öteki Kuram, Geliştirilmiş 2. Baskı, Ankara: Erk Yayınları.
  • Golding, P. ve Murdock, G. (2002), “Kültür, İletişim ve Ekonomi Politik”, Medya Kültür ve Siyaset, Çev: Beybin Kejanlıoğlu, Der: Süleyman İrvan, Ankara: Alp Yayınları, ss.59-100.
  • Güngör, N. (2011), İletişim Kuramlar Yaklaşımlar, Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Kellner, D. (2008), “Ayrımın Üstesinden Gelmek: Kültürel Çalışmalar ve Ekonomi-politik”, (Çev: Hakan Ergül), İletişim Çalışmalarında Kırılmalar ve Uzlaşmalar içinde, (Der. Sevilay Çelenk), Ankara: De Ki Basım Yayım, ss. 147-172.
  • Kuyucu, M. (2015), “Türkiye’de Değişen Magazin Basını: Ses Dergisi Örneğinde Magazin Yayıncılığı Sorunsalı”, Proceedings of INTCESS15- 2 nd International Conference on Education and Social Sciences, http://www.ocerint.org/intcess15_e-publication/papers/343.pdf, ss. 448-463.
  • Oskay, Ü. (2000), Kitle Haberleşmesi Teorilerine Giriş, İstanbul: Der Yayınları.
  • Tekinalp, Ş. ve Uzun, R. (2004). İletişim Araştırmaları ve Kuramları, İstanbul: Derin Yayınları.
  • Tılıç, L. D. (2001), 2000’ler Türkiye’sinde Gazetecilik ve Medyayı Anlamak, İstanbul: Su Yayınları.
  • Tokgöz, O. (2000), Temel Gazetecilik, Ankara: İmge Kitabevi