Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi kararlarında basın özgürlüğünü sınırlama nedeni olarak genel ahlak

İfade özgürlüğünün en etkin kullanım araçlardan biri olan basın, çoğulcu demokratik rejimlerde, dördüncü kuvvet olarak yer alması nedeniyle tartışmasız bir öneme sahiptir. Basın, meşruiyetini kendisini demokratik rejimin bir parçası olarak gören bu görüşten alırken, aynı şekilde devlet de meşruiyetini ve güvenilirliğini basının denetim gücüyle sağlamakta; belgelemektedir. Sorumluluklar çerçevesinde kullanılabilecek bu özgürlüğün, her özgürlük gibi sınırlandırılması kaçınılmazdır. Söz konusu alanda uluslararası bir yargı organı olan AİHM, özellikle genel ahlak ve dini değerler gibi toplumların tarihi miras, kültürel gelenek ve görenekleriyle şekillenen hususlarda sözleşmeci devletlere nispeten geniş bir takdir marjı bırakmaktadır Ancak bu takdir marjı da sınırsız değildir. Nitekim AİHM diğer meşru sınırlama nedenlerinde olduğu gibi genel ahlak konusunda da çeşitli kriterler geliştirmiş olup dava konusu olayı söz konusu kriterler ışığında ayrıntılı bir değerlendirmeye tabi tutmaktadır.

Morality as the limitation of press freedom in the decisions of the European Court of Human Rights

Press, one of the most effective use tool of the freedom for expression, has an unarguable importance because of its place in pluralistic democratic regime as fourth force. As press takes its legality from this view which sees itself as a part of democratic regime, similarly the government ensures and certify its legality and security with the media’s supervision power.. This right that can be used within responsibilities is limited by certain reasons as all other freedoms. Although these limits range in different communities, the verdicts of European Court of Human Rigts show the increasingly tend to restrict the scope of the article in democratic countries. The ECHR, which is an international jurisdiction in the field, leaves a relatively broad margin of appreciation to contracting states, particularly in matters shaped by the heritage, cultural traditions and customs of societies, such as general morality and religious values, and adapts to the decisions of local authorities. As a matter of fact, the Court has developed various criteria for general morality as well as for the reasons of other legitimate restrictions and subject the case to a detailed assessment of the criteria.

___

  • Araslı, Oya (1995). “Anayasa Hukuku Açısından Düşünce Özgürlüğü”, Düşünceye Saygı, Düşünce Özgürlüğü Konuşmaları, Edebiyatçılar Derneği, Ankara.
  • Baykan, Metin (2011.) Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararlarında Basın Özgürlüğü, Adalet Yayınevi, Ankara.
  • Bıçak, Vahit (2001). “Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararları Işığında İfade Özgürlüğü”, Liberal Düşünce, Yıl:6, Sayı:24, Güz, s.55-77.
  • Bulut, Nihat (2000). “Hak ve Özgürlüklerin Sınırlandırma Nedeni Olarak Genel Ahlak”, AÜEHFD, Cilt IV, Sayı:1-2, s.29-42.
  • Cankaya, Özden; Yamaner, Melike Batur (2006). Kitle İletişim Özgürlüğü, Turhan Kitabevi, Ankara.
  • Girgin, Atilla (2008). Gazeteciliğin Temel İlkeleri, Der Yayınları, İstanbul.
  • Odyakmaz, Necla (2003). “Basın Özgürlüğünün Düşünsel Tarihi” İ. Ü. İletişim Fakültesi Dergisi, Sayı:18.
  • Özgen, Murat (2006). Gazetecinin Etik Kimliği, Set-Systems, 3. Baskı, İstanbul.
  • Salihpaşaoğlu, Yaşar (2007). “Türkiye’de Basın Özgürlüğü”, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Ankara. Schauer, Frederick (2002). İfade Özgürlüğü: Felsefi Bir İnceleme, Çev. M. Bahattin Seçilmişoğlu, Liberal Düşünce Topluluğu, Ankara.
  • (Çevrimiçi) http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5352cb1639c897.18373597, 01.01.2013
  • (Çevrimiçi) http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bilimsanat&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5352cbbc34bb19.04453211, 24.12.2013
  • (Çevrimiçi) http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5352cd73ac4f76.02643180, 22.02.2013