Yükseköğretimde Öğretimsel Algı ve Uygulamalar Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Bu çalışma, Yükseköğretimde Öğretimsel Algı ve Uygulamalar Ölçeği’ni Türkçe’ye uyarlamayı amaçlamaktadır. İki ölçekten oluşan ölçme aracı toplam 152 öğretim elemanına uygulanmıştır. İlk olarak, Yükseköğretimde Öğretimsel Algı Ölçeği için yapılan doğrulayıcı faktör analizi sonuçları, modelin veriye yeterli düzeyde uyum sergilemediğine işaret etmiştir. Bu nedenle, veri açımlayıcı faktör analizi yöntemiyle yeniden analiz edilmiştir. Ölçümlere ilişkin hesaplanan iç tutarlılık katsayısı .90 olarak bulunmuştur. Ölçme aracının ikinci bölümünü oluşturan Yükseköğretimde Öğretimsel Uygulamalar Ölçeği’nden elde edilen ölçümler üzerinde yapılan doğrulayıcı faktör analizi sonuçları, modelin veriye yeterli düzeyde uyum sergilediğine işaret etmiştir. Ölçümlere ilişkin elde edilen iç tutarlılık katsayısı .93 olarak bulunmuştur. Sonuç olarak, elde edilen bulgular ölçme aracının öğretmen yetiştirmede Türk öğretim elemanlarının algı ve uygulamalarını belirlemede geçerli ve güvenilir biçimde kullanılabileceğini ortaya koymuştur.

Anahtar Kelimeler:

Bireysel Farklılıklar, Farklılaştırılmış Öğretim, Ölçek Uyarlama, Doğrulayıcı Faktör Analiz

Adaptation of Instructional Perceptions and Practices in Higher Education Scale into Turkish: The Validity and Reliability Study

This study aimed to adapt the scale of Instructional Perceptions and Practices in Higher Education into Turkish. The data collection tool, composed of two parts, was conducted on 152 teacher educators. Firstly, the findings of the confirmatory factor analysis for the scale of Instructional Perceptions in Higher Education indicated that the model did fit the data adequately. Therefore, the data was reanalyzed via exploratory factor analysis method. Internal consistency of the measurements was found to be .90. Confirmatory factor analysis, performed on the measurements obtained from the scale of Instructional Practices in Higher Education, constituting the second part of the data collection tool showed that the model fitted the data adequately. Internal consistency of the measurements was found to be .93. As a result, findings showed that the scale might be used in a valid and reliable way to determine the perceptions and practices of Turkish lecturers in teacher education.

Keywords:

Individual Differences, Differentiated Instruction, Scale Adaptation, Confirmatory Factors Analysis,

PDF

___

Akıllı, M. Keskin, H. K. & Ay, Ş. (2017). Farklılaştırılmış Fen Deneylerini Değerlendirme Sürecinin Öğrencilerin Fene Karşı Tutum ve Motivasyonları Üzerindeki Etkisi. Kafkas Üniversitesi, e – Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 51-56.
Avcı, S., Yüksel A., Soyer M. & Balıkçıoğlu, S. (2009). The cognitive and affective changes caused bye the differentiated claaroom environment designed fort he subject of poetry. Educational Sciences: Theory & Practice, 9 (3), 1069-1084. Beler, Y. (2010). Farklılaştırılmış öğretim ortamının sınıf yönetimine ve öğrencilerin başarısına etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
Bravmann, S. (2004). Two, four, six, eight, let’s all differentiate. Differential education: Yesterday, today, and tomorrow. New Horizons for Learning. http://education.jhu.edu/PD/newhorizons/strategies/topics/Differentiated%20Instruction/differentiate/ sayfasından erişilmiştir.
Burns, J. P. (2004). An analysis of the Implementation of differentiate instruction in a middle school and high school and the effects of implementation on curriculum content and student achievement. Unpublished doctoral dissertation. Seton Hall University.
Çalık, T., & Sezgin, F. (2005). Küreselleşme, bilgi toplumu ve eğitim. Kastamonu Eğitim Dergisi. 13(1), 55-66.
Çam, Ş. S. (2013). Öğretmenlerin farklılaştırılmış öğretim yaklaşımını uygulama ve buna ilişkin yetkinlik düzeyleri (Yayımlanmamış doktora tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
Gould, H. C. (2004). Can novice teachers differentiate instruction? Yes, they can! New Horizons for Learning. http://education.jhu.edu/PD/newhorizons/strategies/topics/Differentiated%20Instruction/novice/ sayfasından erişilmiştir.
Gregory, G., & Chapman, C. (2002). Differentiated instructional strategies: One size doesn't fit all. USA: Corwin Press.
Hall, T., Strangman, N., & Meyer A. (2003). Differentiated instruction and implication for UDL implementation. Wakefield, MA: National Center on Accessing the General Curriculum. http://aim.cast.org/learn/historyarchive/backgroundpapers/differentiated_instruction_udl#.U9bE2U3lqP8 sayfasından erişilmiştir.
Hambleton, R. K., & Patsula, L. (1999). Increasing the validity of adapted tests: Myths to be avoided and guidelines for improving test adaptation practices. Journal of Applied Testing Technology, 1(1), 1-16.
Heacox, D. (2012). Differentiating instruction in the regular classroom: How to reach and teach all learners. USA: Free Spirit Publishing.
Holloway, J.H. (2000). Preparing teachers for differentiated instruction. Educational Leadership, 58, (1), 82-83.
Joseph, S. (2013). Differentiating instruction: Experiences of pre-service and in-service trained teachers. Caribbean Curriculum, 20, 31-51.
Joseph, S., Thomas, M., Simonette, G. & Ramsook, L. (2013). The Impact of Differentiated Instruction in a Teacher Education Setting: Successes and Challenges. International Journal of Higher Education, 2(3); 28-40.
Karadağ, R. ve Yaşar, Ş. (2010). Effects of differentiated instruction on students’ attitudes towards Turkish courses: an action research. Procedia Social and Behavioral Sciences, 9, 1394–1399.
Karip, F. (2016). Farklılaştırılmış görsel sanatlar öğretiminin 7. sınıf öğrencilerinin akademik başarı, tutum ve çalışmalarına etkisi. Doktora tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
Kesal, F., & Aksu, M. (2005). Özel Öğretim Yöntemleri II derslerinde oluşturmacı öğrenme ortamı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 28, 118-126.
Koeze, A. P. (2007). Differentiated instruction: The effect on student achievement in an elementary school (Unpublished doctoral dissertation). Eastern Michian University, Michian.
Kuzgun, Y., & Deryakulu, D. (2004). Bireysel farklılıklar ve eğitime yansımaları. Yıldız Kuzgun ve Deniz Deryakulu (Ed.), Eğitimde bireysel farklılıklar içinde (s. 1-12). Ankara: Nobel.
Özden, Y. (1999). Eğitimde dönüşüm eğitimde yeni değerler. Ankara: Pegem Akademi.
Saban, A. (2005). Çoklu zeka teorisi ve eğitim. Ankara: Nobel.
Santangelo, T., & Tomlinson, C. A. (2012). Teacher educators' perceptions and use of differentiated instruction practices: An exploratory investigation. Action in Teacher Education, 34(4), 309-327.
Şaldırdak, B. (2012). Farklılaştırılmış öğretim uygulamalarının matematik başarısına etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2006). Using multivariate statistics (5th Ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Tomlinson, C. A. (1999). The differentiated classroom: Responding to the needs of all learners. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Tomlinson, C. A. (2005). The differentiated classroom: Responding to the needs of all learners. Upper Saddle River, NJ: Pearson Education.
Tomlinson, C. A. & Allan, D. (2000). Leadership for differentiating schools and classrooms. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Tomlinson, C. A., & Moon, T. R. (2013). Assessment and student success in a differentiated classroom. Alexandria, Va.: ASCD.
Watts-Taffe, S., Laster, B. P., Broach, L., Marinak, B., Connor, C. M., & Walker-Dalhouse, D. (2012) Differentiated instruction: Making informed decisions. Reading Teacher, 66(4), 303-314.
Whipple, A. K. (2012). Differentiated instruction: A survey study of teacher understanding and implementation in a southeast Massachusetts school district (Doctoral dissertation). Northeastern University, Boston.
Wormeli, R. (2006). Busting myths about differentiated instruction. Copyright national association of secondary school principals. http://teachingss.pbworks.com/f/BustingMythsaboutDI.pdf sayfasından erişilmiştir.
Yabaş, D. (2008). Farklılaştırılmış öğretim tasarımının öğrencilerin özyeterlik algıları, bilişüstü becerileri ve akademik başarılarına etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.