Türkiye’de Çocuk Gelinler Sorunu: Balıkesir Örneği

Bu çalışmada, çocuk gelinler konusunda dünya ortalamasının üstünde bir orana sahip olan Türkiye’de, bu sosyal sorunun öncelikle farklı yönleriyle anlaşılmasına yönelik bilimsel katkıda bulunmak ve akabinde de çözümüne yönelik çeşitli önerilerde bulunmak amaçlanmaktadır. 2016 verilerine göre, çocuk gelinler açısından Türkiye ortalamasının üstünde bir orana sahip olan Balıkesir’in araştırma evrenini oluşturduğu çalışmada, nitel araştırma tekniklerinden derinlemesine mülakat tekniği kullanılarak, 22 kadın katılımcı ile görüşülmüş, bu görüşmelerde elde edilen veriler tasniflenerek analiz edilmiştir. Çalışmada ayrıca ikincil nicel veriden de yararlanılmıştır. Yapılan görüşmelerde, çocuk gelin sorununun sadece aile zoruyla yapılan evlilikler üzerinden ortaya çıkmadığı, küçük yaştaki kız çocuklarının, ailelerinden kaçarak bu tür evlilikler yapmalarının da bu sorunun ortaya çıkmasında etkili olduğu görülmüştür. Çok boyutlu bu sosyal sorunla mücadele de çok yönlü sürdürülmek durumundadır. Bu konuda öncelikli yapılması gereken, bu konudaki ilgili devlet birimleri, yerel yönetimler ve STK’lar arasında bir koordinasyon sağlamaktır. Yine bu sorunun önüne geçilmesi için küçük çocukları olan, eğitim seviyesi düşük ailelerle irtibata geçilmesi, bu ailelerde bu konuda bir hassasiyet oluşturulması ve bu durumdakilerin periyodik olarak takibi önem arz etmektedir. 

The Problem Of Child Brides in Turkey: Balıkesir Example

In this study, it is primarily aimed to make a scientific contribution to the understanding of child brides problem with different aspects in Turkey having a place above the World average in terms of this social problem, and then to make various suggestions for solutions. Balıkesir that has a place above the average in terms of child brides in 2016 census data is chosen as research universe, using in-depth interview from qualitative research techniques, 22 female participant were interviewed, and the data obtained in these interviews was classified and analysed. Secondary quantitative data is also used in the study. In the interviews, it is seen that the problem of child brides do not only come out the marriages made by the family force, but also the presence of girl children escaping from their family, and getting married is effective in this social problem. The struggle against this multidimensional social problem must also be multifaceted. In this regard, firstly, it is necessary to provide coordination between relevant government departments, local governments and NGOs. In order to prevent this problem, it is important to have contact with low-educated families with children to establish a sensitivity to this issue, and they should be checked periodically. 

___

  • Aktepe, Evrim ve İ. M. Atay. (2017). Çocuk Evlilikleri ve Psiko-sosyal Sonuçları. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 9(4), 410-420.
  • Arslan, Yusuf. (2015). Oyundan Düğüne Hayatlar: Güneydoğu’da Çocuk Gelinler. İstanbul: Belge Yayınları.
  • Aydemir, Elvan. (2011). Evlilik mi Evcilik mi? Erken ve Zorla Evlilikler: Çocuk Gelinler. Ankara: USAK Yayınları.
  • Aydın, Ayşe Çetinkaya. (2015). Ailenin Korunmasını Sağlayan Dayanışma Örüntüleri İle Toplumsal Cinsiyet Eşitsizliği Temelli Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Arasındaki İlişkinin Çocuk Gelinler Sorunu Açısından Analizi: Bir Ön Çalışma. Türkiye Dördüncü Nüfusbilim Konferansı: Tebliğ Metinleri Kitabı, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, 127-136.
  • Bayram, Ali. (2014). 13’ünde Kadın Olmak, İstanbul: Deva Yayıncılık.
  • Boran, P. ve diğer. (2003). Çocuk Gelinler, Marmara Medical Journal, 26, 58-62.
  • Bramham, Daphne. (2008). The Secret Lives of Saints: Child Brides and Lost Boys in Canada’s Polygamous Mormon Sect. Toronto: Random House Canada.
  • Dikeçligil, F. Beylü. (2017). Ontolojiyi Hatırlamak: Sosyolojide Yöntem Sorunu, Konya: Çizgi Kitabevi.
  • D’Onofrio, Eve. (2005). Child Brides, Inegalitarianism, and the Fundemantalist Polygamous Family in the United States. Int J Law Policy Family, 19(5), 373-394.
  • Durdu, Zafer, Y. Yelboğa. Türkiye’de Çocuk Gelinler Üzerine Bir Araştırma: Mersin Örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(44), 800-807.
  • Jensen, Robert, R. Thornton. (2003). Early Female Marriage in the Developing World. Gender and Development, 11(2), 9-19.
  • Kaynak-Malatyalı, Meryem. (2014). Türkiye’de ‘Çocuk Gelin’ Sorunu. Nesne Psikoloji Dergisi, 2(3), 27-38.
  • Kidjo, Angélique. (2016). A Fair Chance for Girls – End Child Marriage. The State of the World's Children 2016: A Fair Chance for Every Child. New York: UNICEF, 38-39.
  • Otoo-Oyortey, Naana, S. Pobi. (2003). Early Marriage and Poverty: Exploring Links and Key Policy Issues. Gender and Development, 11(2), 42-51.
  • Sweetman, Caroline. (2003). Editorial. Gender and Development, 11(2), 2-8.
  • Syrett, Nicholas L. (2016). American Child Bride: A History of Minors and Marriage in the United States. Chapel Hill: University of North Carolina Press.
  • Şen, Hasan. (2014). Çocuk Gelinler: Evcilikten Evliliğe. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Taylan, Hasan Hüseyin. (2016). Sakarya Roman Ailelerinde Erken Evlilik Araştırması, The Journal of Academic Social Science Studies, 52, 221-228.
  • Tan, Canan. (2014). Pembe ve Yusuf, İstanbul: Doğan Kitap.
  • United Nations Children’s Fund. (2005). Early Marriage: A Harmful Traditional Practice. New York: UNICEF.
  • United Nations Children’s Fund. (2014). Ending Child Marriage: Progress and Prospects. New York: UNICEF.
  • United Nations Children’s Fund. (2015). A Profile of Child Marriage in Africa. New York: UNICEF.
  • United Nations Children’s Fund. (2016). The State of the World's Children 2016: A Fair Chance for Every Child. New York: UNICEF.
  • Yazıcı, Ayşegül. (2011). Çocuk Gelin. İstanbul: Nemesis Kitap.
  • Yüksel-Kaptanoğlu, İ. ve B. Ergöçmen. (2012). Çocuk Gelin Olmaya Giden Yol, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 15(2), 129-161.