Sünnet Perspektifinden “Cinsel İstismâr” Üzerine Bazı Mülâhazalar

Cinsel istismar günümüzde “yüksek tansiyonlu” bir konu olarak karşımıza çıkmaktadır. Modern dünyada cinsellikte meşru olanın ilahi bir normla belirlenmesinin anlaşılabilirliğinde sorun bulunmaktadır. Hz. Peygamber’in uygulamalarında toplum sağlığına zarar verici cinselliklere karşı doğal önlemler alınmıştır. Cinsel istismar olayı dini açıdan “şer” olarak nitelenebilecek bir olaydır. Hz. Peygamber’in getirdiği anlayışta hayatın içinde hayır da şer de bulunacaktır, şerri sıfırlamak mümkün değildir. Şerre karşı koruyucu ve önleyici tedbirler almak gerekir. Hayır ve şer potansiyeli, kötülük edebilen, günah işleyebilen bir varlık olarak insanla birlikte var olmaya devam edecektir. Meşru olmayan cinsel ilişkilerden korunma, cinsel disiplini gerektirir. Bu disiplini de ancak kuvvetli bir dini inanç sağlar. 

Some Remarks on "Sexual Abuse" From the Sunnah Perspective

Sexual abuse is today one of fiercely debated topics. In the modern world the understandability of the designation of what is legitimate in sex by a divine norm seems to be problematic. In the practice of the Prophet (pbuh), natural precautions have been taken against sexualities damaging the community health. Sexual abuse is a phenomenon that can be described as 'evil'  in religious terms. Even though evil can not be eradicated, it is necessary to take protective and preventive measures against it. Potential for good and evil will continue to exist with human, a fallible entity with capability of doing good or evil. Protection from illegitimate sexual relations requires sexual discipline, which is only provided by a strong religious belief. According to the sunnah perspective, regulation of laws only in view of evil does not corroborate community health.

___

  • Ahmed b. Hanbel (1999/1920). el- Müsned (thk. Şuayb Arnavut) (I- L). Beyrut. Alıcı, Mehmet (2015). Maniheizm, Dinler Tarihi El Kitabı (editör: Baki Adam). Ankara: Grafiker Yayınları.Ayan, Sezer (2010). Aile ve Şiddet. İstanbul: Ütopya Yayınevi.el- Buhârî, Muhammed b. İsmail (1407/1987). el- Câmiu’s- sahih (thk. Mustafa Dîb el- Buğâ),(I- VI). Beyrut.Duran, Büşra Nur(2016). Çocuğun İstismarının Kişilik ve Karakter Gelişimine Etkisi, Uluslararası Kişilik ve Karakter İnşâsında Dinin Yeri Sempozyumu, 10-12 Haziran 2016, Ordu, 2016, cilt: II, s. 323-338ed- Dârimî. (2015/1436). es- Sunen (thk. Merzuk b. Heyyâs ez- Zehrânî). Beyrut.Ebû Dâvud (t.y.) es- Sunen (I- IV). (thk. Şuayb Arnavud). Beyrut: Dâru’l- kitâbi’l- arabiyy.Hâkim Nisâburî (1990/ 1411). Müstedrek. (thk. Mustafa Abdulkâdir Atâ) (I- IV). Beyrut.el- Hattâbî. (1932/1351). Meâlimu's-Sunen (I- IV). Halep.İbn Âşûr (t.y.). et-Tahrîr ve't-tenvir (I- XXX). Tunus: Dâru’t- tûnusiyye.İbn Hacer (1960/1379). Fethu’l- bârî (I- XIII). Beyrut: Dâru’l- ma’rife.İbn Hıbbân. (1993/1414) Sahih (I- XVIII). Beyrut.İbn Mâce, Ebu Abdillah (t.y.) es- Sünen, (thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî)(I- II), Beyrut. Korkmazlar Oral, Ümran (2010). Türkiye’de Çocuk İstismarı ve Aile İçi Şiddet Araştırması. Türkiye: Unicef.el- Kurtubî, Ebu Abdullah. (2003/1423). el- Câmiu li ahkâmi’l- kur’ân, I- XX. Riyâd: Dâru âlemi’l- kutub. Malik b. Enes (1991/1413). Muvattaü Mâlik Rivâyetü Muhammed b. Hasan (thk. Takıyyüddîn en- Nedvî), (I- III). Dımaşk.el- Mubârekfûrî, Muhammed Abdurrahman (t.y.) Tuhvetü’l- ahvezî, (I- X). Beyrut. Müslim b. Haccâc (t.y.) el- Câmiu’s- sahîh. (thk. Muhammed Fuâd Abdülbâkî). (I- V). Beyrut. en- Nesâî, Ebu Abdirrahman (1999/1420). Sünenü’n- Nesâî bi şerhi’s- Suyûtî ve hâşiyeti’s- Sindî, (I- VIII). Beyrut. Polat, Oğuz (2016). Çocuk istismarına Yönelik Rapor. İstanbul: Şiddeti Önleme ve Rehabilitasyon Derneği/Acıbadem Üniversitesi Suç ve Şiddetle Mücadele Uygulama ve Araştırma Merkezi. Sanay, Büşra (2018). Kardeşini Doğurmak Türkiye’de Ensest Gerçeği, İstanbul: Doğan Kitap.et- Tirmizî( t.y.). el- Camiu’s- sahih. (thk. Ahmed Muhammed Şakir), (I- V). Beyrut.