Kamu Düzeni, İdare ve Tarihsel Bakiye Dolayımıyla Ezeli ve Ebedi Öte(de)ki: Afrika

Bu çalışmada ilkin, Afrika’nın fiziki, siyasal, toplumsal ve tarihsel süreçlerine dair bilgilendirmenin yanı sıra kolonyalizm öncesi ve sonrası kamu düzeni ve kurumlarının kısa bir değerlendirmesini yapılacaktır. Ardından genellikle Batı tipi kurumsallıkları norm addederek mukayese faaliyetine girişen cari kamu yönetimi konvansiyonlarının karşısında Afrika’nın kendine özgü bir öznelliği mi cisimlediği yahut Batıdaki kurumların yerel renkli sıradan bir benzerinden mi ibaret olduğuna dair çıkarımlar yapmak gayretindedir. Buradan hareketle Afrika, her ne kadar kolonyalizmin kahredici etkilerinin yarattığı muazzam bir tahribatı haiz olsa da Batı tipi bir çatışmacı toplumsal-siyasal gelenekten ziyade köklerindeki oydaşma, müzakere, ortak karar alma ve yaşamı müşterek sevk ve idare etmeye dayalı kadim kültürü nedeniyle son yıllarda fazlasıyla dillendirilen Batı-dışı bir kamu yönetimi anlayışı tesis etmeye fazlasıyla namzettir.

Africa: An Eternal and Endless Other/Yonder via Public Order, Administration and Historical Residual

The study is primarily intended to provide a brief overview of the physical, political, social and historical processes of Africa, as well as a brief assessment of public order and public institutions before and after colonialism. Then it attempts to make inferences about whether Africa embodies an idiocratical subjectivity against the current public administration conventions, which generally embark on comparison activities by considering Western-style institutionalisms a norm, or whether it is a simple and colourful local imitation of institutions in the West. Thus, although Africa has faced a tremendous destruction due to the overwhelming effects of colonialism; it is a strong candidate for the establishment of a non-Western sense of public administration discussed particularly in recent years, due to its roots in consensus, negotiation, joint decision-making and its ancient cultural life based on joint management instead of a conflict-oriented Western social-political tradition.

___

  • Authaler, C., Michels, S. (2014) Post-war Colonial Administration (Africa). U. Daniel ext.,1914-1918 Online International Encyclopedia of the First World War. İssued by Freie Universität. Berlin. Erişim Tarihi: 24.04.2018 (1-12).
  • Balta, E. (2003). Afrika’daki Savaşlara Karşılaştırmalı Bir Bakış. Birikim 175/176. 15-25.
  • Ching, G., Low, L. (1996). Onun Öyküleri mi? Emperyalizm Hikayeleri ve İmgeleri. G. Bowman vd., Yitik Ülke Masalları. (131-166). Çev: T. Yöney. İstanbul: Sarmal Yayınevi.
  • Dirlik, A. (2008). Postkolonyal Aura. Çev: G. Doğduaslan. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • Fanon, F. (1985). Yeryüzünün Lanetlileri. Çev: B. Doktor. İstanbul: Bir Yayıncılık.
  • Ferro, M. (2002). Sömürgecilik Tarihi. Çev: M. Cedden. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Gharehaghaji, A. V. (1997). Afrika. Yayımlanmamış Doktora Tezi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi SBE.
  • Güven, G. (1995). Ortaklaşmacı Demokrasi ve Güney Afrika Cumhuriyeti. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi SBE.
  • Hall, S. (1998). Kültürel Kimlik ve Diaspora. J. Rutherford vd., Kimlik Topluluk/ Kültür /Farklılık. (173-192). Çev: İ. Sağlamer. İstanbul: Sarmal Yayınevi.
  • Hardt, M., Negri, A. (2001). İmparatorluk. Çev: A. Yılmaz. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Hinz, M. O. (2008). Traditional Governance and African Customary Law: Comparative Observations from a Namibian Perspective. N. Horn, A. Bösl (Eds.), Human Rights and the Rule of Law in Namibia. (59-87). Windhoek: MacMillan Education.
  • Hyden, G. (2010). Where Administrative Traditions and Alien: Implications for Reform in Africa. M. Painter, B.G. Peters (Eds.), Tradition and Public Administration. (69-83). Basingstoke: Palgrave Macmillan.
  • Lijphart, A. (2016). Demokrasi Modelleri. Çev: G. Ayas, U. U. Bulsun. İstanbul: İthaki Yayınları.
  • Loomba, A. (2000). Kolonyalizm Postkolonyalizm. Çev: M. Küçük. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Mabasa, K. (2014). Building a Bureaucracy for the South African Developmental State: An Institutional-Policy Analysis of the Post-Apartheid Political Economy. MA Thesis by Sup. M. Qobo in Department of Political Sciences, Faculty of Humanities. South Africa: University of Pretoria.
  • Norval, A. J. (1995). Toplumsal Belirsizlik ve Apartheid’in Krizi. E. Laclau (Der.), Siyasal Kimliklerin Oluşumu. (149-172). Çev: A. Fethi. İstanbul: Sarmal Yayınevi.
  • OXFAM. (2003). Afrika Kavşakta: Hizmet Götürme Zamanı. Çev. İ. Uğur. Birikim 175/176. 26-39.
  • Örmeci, O. (2015). Siyasal Sistemler: Güney Afrika Cumhuriyeti. http://politikaakademisi.org/ 2015/02/01/siyasal-sistemler-guney-afrikacumhuriyeti/. Erişim Tarihi: 25.04.2018.
  • Said, E. W. (2000). Kış Ruhu. Çev: T. Birkan. İstanbul: Metis Yayınları. Stillwaggon, E. (2003). Afrika’da AIDS ve Yoksulluk. Çev: İ. Akça. Birikim 175/176. 132-138.
  • South African Goverment. (2018). Structure and Functions of the South African Goverment. https://www.gov.za/node/537988. Erişim Tarihi: 25.04.2018.
  • Süreya, C. (2005). Sevda Sözleri. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları. TC. Dışişleri Bakanlığı. (2018). Güney Afrika’nın Siyasi Görünümü. http://www.mfa.gov.tr/guney-afrika-siyasi-gorunumu.tr.mfa. Erişim Tarihi: 24.04.2018.
  • Tilly, C. (2014). Demokrasi. Çev: E. Arıcan. Ankara: Phoenix Yayınevi.
  • Wallerstein, I. (1998). Liberalizmden Sonra. Çev: E. Öz. İstanbul: Metis Yayınları.