Suriye’de 2011 yılından bu yana devam eden çatışmalar ve savaşlar ile birçok Suriyeli kendi can güvenliğini
sağlamak için çoğunlukla Türkiye’ye, akabinde Lübnan, Ürdün gibi komşu ülkelere göç etmiştir. Göç eden
Suriyeliler kendi yaşam alanlarını, işlerini ve tüm varlıklarını bırakarak yeni bir yerleşim yerinde uyum sürecine
girmeye başlamıştır. Fakat göç edenler büyük oranda çocuklardan ve gençlerden oluşmaktadır. Dolayısıyla
hassas olan ve ergenlik çağında olan çocuklarda göçün yarattığı etkiler olumsuz izler bırakmaktadır. Bundan
hareketle saha çalışmasına dayanan bu çalışmada, Türkiye’nin Hatay ve Niğde şehrinde yaşayan Suriyeli
erkek çocuklarda uyum sürecini etkileyen konular odak noktası olmuş ve her iki şehirde yaşayan çocuklar
arasında karşılaştırma yapılmıştır. Suriye kökenli sokakta çalışmak durumunda kalan erkek çocukların gündelik
hayat pratikleri içerisinde sokakta; hangi uyum süreçlerinden geçtiği, problemlere karşı olan dayanıklılıkları,
problemlere karşı ne gibi taktikler geliştirdikleri ve toplumla olan etkileşimlerinin anlaşılması amaçlanmıştır. 8-16
yaş aralığındaki Suriyeli çocuklarla nitel araştırma yönteminin etnografik desenine bağlı kalarak mülakatlar ve
gözlemler gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre; çocukların uyum sağlayabilmesinin önündeki en
büyük bariyer Türkçe dil becerisindeki yetersizlikler ve maddi imkânların kısıtlılığıdır. Bu durum çocukların eğitim
hayatına da olumsuz bir şekilde yansımaktadır. Her iki şehirde yaşayan Suriyeli çocuklar ekonomik problemlerden
kaynaklı sokakta çalışarak gerekli ihtiyaçlarını karşılamaya çalışmışlardır. Ayrıca uyum sürecinde Hatay’da
yaşayan Suriyeli çocukların, Niğde’de yaşayan Suriyeli çocuklara göre daha kolay bir uyum süreci geçirdiğini
söyleyebiliriz. Bu durum, Hatay’da yaşayan Türk vatandaşlarının Arapçayı bilmesinden ve Suriyelilerle rahat bir
iletişim kurabilmesinden kaynaklıdır.

With the continual conflicts and wars in Syria since 2011, many Syrians have migrated mostly to Turkey and
then to neighboring countries such as Lebanon and Jordan to ensure their life safety. Migrating Syrians have
left their areas, jobs, and all their assets and started to enter the adaptation process in a new settlement. But
the migrants consist largely of children and young people. Therefore, the effects of migration on vulnerable
children and adolescent children leave negative traces. Therefore, in this study, which is based on field research,
the issues affecting the adaptation process in Syrian boys living in cities Hatay and Nigde of Turkey, became
the focus, and comparisons were made between children living in both cities. Boys of Syrian origin who have to
work on the street within the daily life; it is aimed to understand which adaptation processes they go through,
their resilience to problems, what tactics they develop against problems, and their interactions with society.
İnterviews and observations were conducted with Syrian children in the age range of 8-16 years, adhering to the
ethnographic pattern of the qualitative research method. According to the findings of the study; The biggest
barrier to children's adaptation is inadequacies in Turkish language skills and limitation of financial opportunities.
This situation is reflected in the educational life of children negatively. Syrian children living in both cities have
tried to meet their needs by working on the street due to economic problems. In addition, we can say that Syrian
children living in Hatay have an easier adaptation process than Syrian children living in Nigde. This is due to the
fact that Turkish citizens living in Hatay know Arabic and can communicate comfortably with Syrians.

"> [PDF] Hatay ve Niğde Örneğinde Sokakta Çalışan Suriye Kökenli Erkek Çocukların Yaşam Koşulları ve Uyum Problemleri | [PDF] Living Conditions and Adaptation Problems of Male Children of Syrian Origin Working on The Street in Hatay and Niğde Suriye’de 2011 yılından bu yana devam eden çatışmalar ve savaşlar ile birçok Suriyeli kendi can güvenliğini
sağlamak için çoğunlukla Türkiye’ye, akabinde Lübnan, Ürdün gibi komşu ülkelere göç etmiştir. Göç eden
Suriyeliler kendi yaşam alanlarını, işlerini ve tüm varlıklarını bırakarak yeni bir yerleşim yerinde uyum sürecine
girmeye başlamıştır. Fakat göç edenler büyük oranda çocuklardan ve gençlerden oluşmaktadır. Dolayısıyla
hassas olan ve ergenlik çağında olan çocuklarda göçün yarattığı etkiler olumsuz izler bırakmaktadır. Bundan
hareketle saha çalışmasına dayanan bu çalışmada, Türkiye’nin Hatay ve Niğde şehrinde yaşayan Suriyeli
erkek çocuklarda uyum sürecini etkileyen konular odak noktası olmuş ve her iki şehirde yaşayan çocuklar
arasında karşılaştırma yapılmıştır. Suriye kökenli sokakta çalışmak durumunda kalan erkek çocukların gündelik
hayat pratikleri içerisinde sokakta; hangi uyum süreçlerinden geçtiği, problemlere karşı olan dayanıklılıkları,
problemlere karşı ne gibi taktikler geliştirdikleri ve toplumla olan etkileşimlerinin anlaşılması amaçlanmıştır. 8-16
yaş aralığındaki Suriyeli çocuklarla nitel araştırma yönteminin etnografik desenine bağlı kalarak mülakatlar ve
gözlemler gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre; çocukların uyum sağlayabilmesinin önündeki en
büyük bariyer Türkçe dil becerisindeki yetersizlikler ve maddi imkânların kısıtlılığıdır. Bu durum çocukların eğitim
hayatına da olumsuz bir şekilde yansımaktadır. Her iki şehirde yaşayan Suriyeli çocuklar ekonomik problemlerden
kaynaklı sokakta çalışarak gerekli ihtiyaçlarını karşılamaya çalışmışlardır. Ayrıca uyum sürecinde Hatay’da
yaşayan Suriyeli çocukların, Niğde’de yaşayan Suriyeli çocuklara göre daha kolay bir uyum süreci geçirdiğini
söyleyebiliriz. Bu durum, Hatay’da yaşayan Türk vatandaşlarının Arapçayı bilmesinden ve Suriyelilerle rahat bir
iletişim kurabilmesinden kaynaklıdır.

"> Suriye’de 2011 yılından bu yana devam eden çatışmalar ve savaşlar ile birçok Suriyeli kendi can güvenliğini
sağlamak için çoğunlukla Türkiye’ye, akabinde Lübnan, Ürdün gibi komşu ülkelere göç etmiştir. Göç eden
Suriyeliler kendi yaşam alanlarını, işlerini ve tüm varlıklarını bırakarak yeni bir yerleşim yerinde uyum sürecine
girmeye başlamıştır. Fakat göç edenler büyük oranda çocuklardan ve gençlerden oluşmaktadır. Dolayısıyla
hassas olan ve ergenlik çağında olan çocuklarda göçün yarattığı etkiler olumsuz izler bırakmaktadır. Bundan
hareketle saha çalışmasına dayanan bu çalışmada, Türkiye’nin Hatay ve Niğde şehrinde yaşayan Suriyeli
erkek çocuklarda uyum sürecini etkileyen konular odak noktası olmuş ve her iki şehirde yaşayan çocuklar
arasında karşılaştırma yapılmıştır. Suriye kökenli sokakta çalışmak durumunda kalan erkek çocukların gündelik
hayat pratikleri içerisinde sokakta; hangi uyum süreçlerinden geçtiği, problemlere karşı olan dayanıklılıkları,
problemlere karşı ne gibi taktikler geliştirdikleri ve toplumla olan etkileşimlerinin anlaşılması amaçlanmıştır. 8-16
yaş aralığındaki Suriyeli çocuklarla nitel araştırma yönteminin etnografik desenine bağlı kalarak mülakatlar ve
gözlemler gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre; çocukların uyum sağlayabilmesinin önündeki en
büyük bariyer Türkçe dil becerisindeki yetersizlikler ve maddi imkânların kısıtlılığıdır. Bu durum çocukların eğitim
hayatına da olumsuz bir şekilde yansımaktadır. Her iki şehirde yaşayan Suriyeli çocuklar ekonomik problemlerden
kaynaklı sokakta çalışarak gerekli ihtiyaçlarını karşılamaya çalışmışlardır. Ayrıca uyum sürecinde Hatay’da
yaşayan Suriyeli çocukların, Niğde’de yaşayan Suriyeli çocuklara göre daha kolay bir uyum süreci geçirdiğini
söyleyebiliriz. Bu durum, Hatay’da yaşayan Türk vatandaşlarının Arapçayı bilmesinden ve Suriyelilerle rahat bir
iletişim kurabilmesinden kaynaklıdır.

With the continual conflicts and wars in Syria since 2011, many Syrians have migrated mostly to Turkey and
then to neighboring countries such as Lebanon and Jordan to ensure their life safety. Migrating Syrians have
left their areas, jobs, and all their assets and started to enter the adaptation process in a new settlement. But
the migrants consist largely of children and young people. Therefore, the effects of migration on vulnerable
children and adolescent children leave negative traces. Therefore, in this study, which is based on field research,
the issues affecting the adaptation process in Syrian boys living in cities Hatay and Nigde of Turkey, became
the focus, and comparisons were made between children living in both cities. Boys of Syrian origin who have to
work on the street within the daily life; it is aimed to understand which adaptation processes they go through,
their resilience to problems, what tactics they develop against problems, and their interactions with society.
İnterviews and observations were conducted with Syrian children in the age range of 8-16 years, adhering to the
ethnographic pattern of the qualitative research method. According to the findings of the study; The biggest
barrier to children's adaptation is inadequacies in Turkish language skills and limitation of financial opportunities.
This situation is reflected in the educational life of children negatively. Syrian children living in both cities have
tried to meet their needs by working on the street due to economic problems. In addition, we can say that Syrian
children living in Hatay have an easier adaptation process than Syrian children living in Nigde. This is due to the
fact that Turkish citizens living in Hatay know Arabic and can communicate comfortably with Syrians.

">

Hatay ve Niğde Örneğinde Sokakta Çalışan Suriye Kökenli Erkek Çocukların Yaşam Koşulları ve Uyum Problemleri

Suriye’de 2011 yılından bu yana devam eden çatışmalar ve savaşlar ile birçok Suriyeli kendi can güvenliğini sağlamak için çoğunlukla Türkiye’ye, akabinde Lübnan, Ürdün gibi komşu ülkelere göç etmiştir. Göç eden Suriyeliler kendi yaşam alanlarını, işlerini ve tüm varlıklarını bırakarak yeni bir yerleşim yerinde uyum sürecine girmeye başlamıştır. Fakat göç edenler büyük oranda çocuklardan ve gençlerden oluşmaktadır. Dolayısıyla hassas olan ve ergenlik çağında olan çocuklarda göçün yarattığı etkiler olumsuz izler bırakmaktadır. Bundan hareketle saha çalışmasına dayanan bu çalışmada, Türkiye’nin Hatay ve Niğde şehrinde yaşayan Suriyeli erkek çocuklarda uyum sürecini etkileyen konular odak noktası olmuş ve her iki şehirde yaşayan çocuklar arasında karşılaştırma yapılmıştır. Suriye kökenli sokakta çalışmak durumunda kalan erkek çocukların gündelik hayat pratikleri içerisinde sokakta; hangi uyum süreçlerinden geçtiği, problemlere karşı olan dayanıklılıkları, problemlere karşı ne gibi taktikler geliştirdikleri ve toplumla olan etkileşimlerinin anlaşılması amaçlanmıştır. 8-16 yaş aralığındaki Suriyeli çocuklarla nitel araştırma yönteminin etnografik desenine bağlı kalarak mülakatlar ve gözlemler gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre; çocukların uyum sağlayabilmesinin önündeki en büyük bariyer Türkçe dil becerisindeki yetersizlikler ve maddi imkânların kısıtlılığıdır. Bu durum çocukların eğitim hayatına da olumsuz bir şekilde yansımaktadır. Her iki şehirde yaşayan Suriyeli çocuklar ekonomik problemlerden kaynaklı sokakta çalışarak gerekli ihtiyaçlarını karşılamaya çalışmışlardır. Ayrıca uyum sürecinde Hatay’da yaşayan Suriyeli çocukların, Niğde’de yaşayan Suriyeli çocuklara göre daha kolay bir uyum süreci geçirdiğini söyleyebiliriz. Bu durum, Hatay’da yaşayan Türk vatandaşlarının Arapçayı bilmesinden ve Suriyelilerle rahat bir iletişim kurabilmesinden kaynaklıdır.

Living Conditions and Adaptation Problems of Male Children of Syrian Origin Working on The Street in Hatay and Niğde

With the continual conflicts and wars in Syria since 2011, many Syrians have migrated mostly to Turkey and then to neighboring countries such as Lebanon and Jordan to ensure their life safety. Migrating Syrians have left their areas, jobs, and all their assets and started to enter the adaptation process in a new settlement. But the migrants consist largely of children and young people. Therefore, the effects of migration on vulnerable children and adolescent children leave negative traces. Therefore, in this study, which is based on field research, the issues affecting the adaptation process in Syrian boys living in cities Hatay and Nigde of Turkey, became the focus, and comparisons were made between children living in both cities. Boys of Syrian origin who have to work on the street within the daily life; it is aimed to understand which adaptation processes they go through, their resilience to problems, what tactics they develop against problems, and their interactions with society. İnterviews and observations were conducted with Syrian children in the age range of 8-16 years, adhering to the ethnographic pattern of the qualitative research method. According to the findings of the study; The biggest barrier to children's adaptation is inadequacies in Turkish language skills and limitation of financial opportunities. This situation is reflected in the educational life of children negatively. Syrian children living in both cities have tried to meet their needs by working on the street due to economic problems. In addition, we can say that Syrian children living in Hatay have an easier adaptation process than Syrian children living in Nigde. This is due to the fact that Turkish citizens living in Hatay know Arabic and can communicate comfortably with Syrians.