Geleneksel Medyadan Dijital Çağa UNESCO İletişim Politikaları

UNESCO, II. Dünya Savaşı’ndan günümüze uluslararası iletişim politikalarının belirlenmesinde önemli rol oynayan örgütlerden birisidir. Bu çalışmada UNESCO’nun tarihsel süreç içerisinde iletişim alanındaki politikaları “Herkes için İletişim Programı” öncesi ve sonrası ekseninde incelenecektir. Bu program öncesindeki geleneksel medyaya yönelik politikalarla bu program sonrasındaki yeni iletişim teknolojileri politikaları arasında karşılaştırma yapılacaktır. Böylelikle politikalar arasındaki devamlılıklar ve kopuşların ortaya çıkarılması hedeflenmektedir. İletişim eşitsizliği açısından bu politikaların etkililiği tartışılacaktır. UNESCO’nun iletişim alanına ilişkin yayımladığı raporlar, bildirgeler, düzenlediği toplantı ve konferanslar, yürüttüğü projeler değerlendirilecek, çalışmada niteliksel ve betimleyici araştırma tasarımından faydalanılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Unesco, Uluslararası İletişim Politikaları, Macbride Raporu, Yeni İletişim Teknolojileri, İletişim Eşitsizliği.

UNESCO Communication Policies From Traditional Media to Digital Age

UNESCO, since the end of the second world war, has been one of the leading actor in determining international communication policies. This study focuses on the UNESCO’s communication policies. These policies will be analyzed on the basis of “Information for All Programme” in the course of history. A comparison will be made between the policies towards traditional media before this program and new communication technology policies afterwards. Hence, it is aimed to reveal the (dis) continuities between these policies. The efficiencies of these policies will be argued in terms of inequality of communication. The reports, declarations, meetings and conferences organized, and the projects carried out by UNESCO will be evaluated and qualitative and descriptive research design will be utilized in the study

Keywords:

Unesco, International Communication Policies, New Media Technologies, Inequality of Communication.,

PDF

___

Alemdar, Korkmaz, (2010). “Giriş”, UNESCO Kitle İletişim Bildirgeleri, Ankara: Unesco Türkiye Milli Komisyonu, s. 1-10.
Alemdar, K. ve Erdoğan, İ., (2005). Öteki Kuram, Ankara: Erk Yayınevi.
Bianet(2019). https://m.bianet.org/bianet/kultur/204076-abd-ve-israil-unesco-danayrildi Erişim tarihi: 20.05.2019.
Binark, Mutlu, (2017). “Yeni Medya Okuryazarlığı Tekno-Toplumsal Politikası Herkes için Neden Gerekli?” Herkes için İletişim, Unesco, s. 51-65.
Bir Çok Ses Tek Bir Dünya, (1993). Ankara: Türkiye Milli Komisyonu.
Castells, M. (2008). Enformasyon Çağı:Ekonomi, Toplum ve Kültür Ağ Toplumunun Yükselişi, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Çakır, Hatice. (2012). Uluslararası İletişim Sistemindeki Dengesizlikler ve UNESCO’nun Üçüncü Dünya Ülkelerinde Çözüm Arayışları:Herkes İçin İletişim Politikası, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Dünya Bilgi Toplumu Zirvesi (2019). (http://www.bilgitoplumu.gov.tr/uluslararasicalismalar/dunya-bilgi-toplumu-zirvesi/) Erişim Tarihi: 20 Mayıs 2019.
Dünya Bilgi Toplumu Zirvesi Nihai Dokümanlar (2008). Devlet Planlama Teşkilatı.
Erdoğan, İrfan, (2000). Kapitalizm, Kalkınma, Postmodernizm ve İletişim, Ankara: Erk Yayınevi.
Geray, Haluk, (1994). Yeni İletişim Teknolojileri, Ankara.
Geray, Haluk, (2003). İletişim ve Teknoloji, Ankara: Ütopya.
Haentzschel, Alexander, (2004). “Should Singapore rejoin the UNESCO?”, Asia Europe Journal, 2:549-556.
Hamelink, J.Cees, (1997). The Politics of World Communication, London: Sage Publication.
Hepkon, Zelihan, (2011). “Yeni İletişim Teknolojileri” Tartışmanılarının “Yeni” Olmayan Boyutu: Teknolojik Determinizm”, İletişim ve Teknoloji Olanaklar, Uygulamalar ve Sınırlar, İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınları, s. 121-141. Herkes İçin İletişim, (2017) .Unesco.
Karaata, S., Enver, (2012). Dünya Ekonomik Forumu Tarafından Yayımlanan (Bilişim Sektörü Perspektifinden) Birbiriyle Bağlantılı Olmaya (Şebekeler/Ağlar İçinde Olmaya) Hazırlık Endeksi Hakkında Bilgi Notu Bankası, Sabancı Üniversitesi. https://ref.sabanciuniv.edu/sites/ref.sabanciuniv.edu/files/not_skaraata_nre.pdf
MacBride Sean ve diğerleri, (1993). Bir Çok Ses Tek Dünya, Ankara: UNESCO.
Mattelart, Armand, (2012). Bilgi Toplumunun Tarihi, Ankara: İletişim Yayınevi.
Mattelart, A. ve Michele, (1998). İletişim Kuramları Tarihi, Ankara: İletişim Yayınevi.
Metze-Mangold, Verena, (2008). “UNESCO Media Policy”, Encyclopedia of Political Communication (ed. Lynda Lee Kaid and Christina Holtz-Bacha), v.2, p.796- 797.
Nejad, M., N.ve Badii, N., (2000). “The Problems of Press Freedom in İran: From the Constitutional Revolution to the Islamic Revolution”, Religion, Law and Freedom A Global Perspective (ed. Joel Thierstein ve Yahya R. Kamalipour), London: Praager Pub.
Nordenstreng, Kaarle, (1984). The Mass Media Declaration of Unesco, Norwood, N.J. : Ablex Publishing Corporation.
Postman, Neil, (1994). Televizyon: Öldüren Eğlendce, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Preston, W., Herman, S., E., ve Schiller, H., (1989). Hope&Folly The United States and Unesco 1945-1985, Minneapolis: University of Minnesota Press.
Ray, E. ve Schaap W., (1989). “Introduction” Hope&Folly The United States and Unesco 1945-1985, Minneapolis: University of Minnesota Press, s. xiii-xxv.
Seferoğlu, S. S., Avcı, Ü. ve Kalaycı, E., (2008). Sayısal uçurum: Türkiye’deki durum ve mücadelede uygulanabilecek politikalar. 25. Ulusal Bilişim Kurultayı, Bilişim’08 Bildiriler Kitabı (BTIE-2008), 17-21, Ankara: Türkiye Bilişim Derneği.
Tacar, Pulat, (1995). Ellinci Yılında UNESCO, Ankara: UNESCO.
The Global Information Technology Report , (2016) (ed. Silja Baller, Soumitra Dutta, Bruna Lanvin). http://www3.weforum.org/docs/GITR2016/WEF_GITR_Full_ Report.pdf
Thussu, Daya Kishan, (2006). International Communication Continuity and Change, London: Hodder Education.
Timisi, Nilüfer, (2003). Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi, Ankara: Dost Kitapevi.
Toffler, Alvin, (2008). Üçüncü Dalga, İstanbul: Koridor Yayıncılık.
Tokgöz, Oya, (2003). Temel Gazetecilik, Ankara, İmge.
Törenli, Nurcan, (2004). Enformasyon Toplumu ve Küreselleşme Sürecinde Türkiye, Ankara: Bilim ve Sanat Kitapevi.
UNESCO Kitle İletişim Bildirgeleri, (2010). Ankara: Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu Türkiye Milli Komisyonu.
Unesco Executive Board, (2019). Unesco (2019a). https://en.unesco.org/programme/ipdc Erişim Tarihi: 20 Mayıs 2019.
Unesco (2019b). https://en.unesco.org Erişim Tarihi: 20 Mayıs 2019.
Unesco (2019c). https://en.unesco.org/youthmobile Erişim Tarihi: 20 Mayıs 2019.
Unesco (2019d). https://en.unesco.org/programme/ifap Erişim Tarihi: 20 Mayıs 2019.
Unesco (2019e). https://en.unesco.org/programme/ifap Erişim Tarihi: 20 Mayıs 2019.