Hz. Peygamber’in okuma-yazma bilip bilmediği meselesi erken dönemlerden itibaren tartışılmaya başlanmıştır. Ancak bu konu ile ilgili müstakil olarak kaleme alınan ilk eser Ebû’l-Velîd el-Bâcî’nin Tahkîku’l-Mezheb adlı eseridir. Bu itibarla önemli bir eserdir. Ancak yazılış serüveni, üslûbu, içeriği açısından ayrıntılı olarak ele alınınca, bu kitabın ilmî amaçlardan ziyade polemik tarzı bir tartışmanın ürünü olarak ortaya çıktığı görülmektedir. Eser bir taraftan Hz. Peygamber’in okuma-yazma bilip bilmediğine dair farklı görüşleri ve ihtimalleri sunmakta, öte taraftan da hicri V. y.y.’da Endülüs’te cereyan eden fikrî, siyasî ve mezhebî tartışmalara ışık tutmaktadır.