Zirai Meteorolojik Açıdan Iğdır İklim Etüdü

Bir bölgenin ikliminden söz edebilmek için en az otuz yıllık düzenli ve güvenilir verilere ihtiyaç vardır (WMO, 1987). İklim dinamik ve değişkendir. İklim elemanları, yıl içinde ve yıldan yıla ortalamalardan sapmalar gösterir. Bununla birlikte, iklim çok kısa mesafeler içinde önemli farklılıklar gösterebilir. İklim özellikleri dikkate alınmadan yapılacak planlama ve çalışmalar hatalı sonuçlara ve ciddi zararlara sebep olacaktır. Bu sebeple, bölgelerin iklim etüdü yapılmalı, sürekli olarak izlenmeli ve belli sürelerde yenilenmelidir. Zirai Meteoroloji, klimatolojinin tarıma uygulanmasıdır. “Zirai Meteorolojik Açıdan Iğdır İklim Etüdü” adlı bu araştırmada, Iğdır iline ait uzun yıllar iklim verileri kullanılarak iklim özellikleri, don takvimi, iklim diyagramları ve su bütçesi belirlenmiştir. Bu sonuçlara göre Iğdır ilinin, nem, yağış ve rüzgâr enerjisi az; sıcaklık, güneşlenme süresi ve buharlaşması yüksektir. Iğdır ili, bazı problemler olmakla birlikte iklim özellikleri açısından tarım ve hayvancılığa uygundur

Anahtar Kelimeler:

Iğdır, Zirai meteoroloji, İklim elemanları, Don takvimi, İklim diyagramları, Su bütçesi

The Study of Iğdır Climate in terms of Agricultural Meteorology

In order to be able to mention the climate of a region, minimum thirty years of regular and reliabledata are required (WMO, 1987). Climate is a dynamic and variable. Climatic elements indicate deviations fromthe averages within the year and from year to year. However, the climate may show important differences within avery short distance. Planning and work to be done without taking into account climatic conditions will lead to erroneousresults and serious damage. Therefore, climate studies of the regions should be made, constantly monitoredand renewed in certain periods. Agricultural Meteorology is the application of Climatology to Agriculture. In thisresearch called “The Study of Iğdır Climate in terms of Agricultural Meteorology”, climate conditions, frost calendar,climate diagrams and water budget were investigated by using long-term climate data (1976-2005) belongingto Iğdır district. According to these results, it has low humidity, precipitation and wind energy, high temperatures,sunshine duration and evaporation. Although there are some problems, it is convenient for agriculture and animalhusbandry in terms of climate features.

Keywords:

Iğdır, Agricultural meteorology, Climate factors, Frost calendar, Climate diagrams, Water budget,

PDF

___

Buckman, H.O., Brady, N.C., 1960. The nature and properties of soils.
Karaoğlu, M., 2002. Don Hadisesi ve Türkiye’nin Don Takvimi. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü Yayınları. Yayın No. 2002/01. Ankara, Türkiye.
Meyer, B.S., Anderson, D.B., Böhning, R.H., 1961. Introduction to plant phsysiology. D. Van Norstrand Com. Inc. NewYork, 541 Pgs.
Şensoy, S., Ulupınar, Y., 2007. İklim Sınıflandırmaları. DMİ Genel Müdürlüğü web sitesi. (http://www.dmi.gov.tr/FILES/iklim/ iklim_siniflandirmalari.pdf)
Thornthwaite, C. W., 1948. An approach toward a rational classi- fication of climate.
Geographic Review 38:55-94.
Türkeş, M., Tatlı, H., 2010. Kuraklık ve yağış etkinliği indislerinin çölleşmenin belirlenmesi, nitelenmesi ve izlenmesindeki rolü. Çölleşme İle Mücadele Sempozyumu Tebliğler Kitabı, 245- 263. T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, 17-18 Haziran 2010, Çorum.
Türkeş, M., Tatlı, H., 2009. Use of the standardized precipitation index (SPI) and modified SPI for shaping the drought proba- bilities over Turkey. International Journal of Climatology 29: 2270–2282. DOI: 10.1002/joc.1862
Türkeş, M., 2001. Hava, iklim, şiddetli hava olayları ve küresel ısınma. Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü 2000 Yılı Seminerleri, Teknik Sunumlar, Seminerler Dizisi: 1: 187-205, Ankara.
Türkeş, M., 1999. Vulnerability of Turkey to desertification with respect to precipitation and aridity conditions. Turkish Journal of Engineering and Environmental Science 23: 363-380.
Türkeş, M., 1998. İklimsel değişebilirlik açısından Türkiye’de çölleşmeye eğilimli alanlar. DMİ/İTÜ II. Hidrometeoroloji Sempozyumu Bildiri Kitabı, 45-57, T.C. Başbakanlık Devlet Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
WMO, 1987. Guide to Climatological Practices. 2nd edition. WMO- No. 100. Genewa, Switzerland.