Türkiye’deki Suriyeli Mültecilerin Irksallaştırılma Deneyimleri ve Baş Etme Stratejileri

Irk, ırkçılık ve beyaz/lık kavramları ile ilgili çalışmalar çoğunlukla Batı kökenli tanımlamaların ötesine geçememiştir ve beyazlığın birbirine kenetlenmiş olan güç eksenleri, coğrafi konumlar ve tarihi perspektif bağlamında incelenmesi göz ardı edilmiştir. Küresel beyaz üstünlüğü, tüm coğrafya ve uluslarda farklı bir şekilde, doğrudan veya dolaylı olarak sosyal sistemlerin oluşumunda etkin bir rol oynamaktadır. Bu olgunun, sadece etnik ve ırksal açıdan çeşitlilik gösteren toplumlarda değil, aynı zamanda herkesin beyaz ırka mensup olduğu ya da aksine beyazlardan oluşmayan toplumlarda da sosyal, siyasal, ekonomik ve kültürel alanlarda izdüşümlerini görmek mümkündür. Bu çalışma, Türkiye’deki ırk, beyazlık, modernite ve Türklük arasındaki ilişkiyi, daha geniş bir proje olan ‘küresel beyaz üstünlüğü’ bağlamında ele almayı hedeflemektedir. On sekiz Suriyeli katılımcı ile yapılan yarı yapılandırılmış görüşmelerden elde edilen verileri kullanarak, Türkiye’deki beyazlık algısının Suriyeli mültecilerin ırksallaştırılmaları sürecine etkilerini ve onların bu süreçle baş etme stratejilerini, ırk bilimi çerçevesinde ele alacak olan bu çalışma ırk araştırmacılarının dikkatini bu konuya yöneltmeyi ve yeni bir tartışma başlatmayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Irksallaştırma, Küresel Beyaz Üstünlüğü, Beyazlık, Türkiye, Suriyeli Mülteciler

The Racialization Experiences of Syrian Refugees and Their Coping Strategies in Turkey

The studies about race, racism and white/ness have not been mostly able to go beyond the Western-oriented definitions, and the study of whiteness in the context of interconnected power axes, geographies, and historical perspectives has been ignored. Global white supremacy, directly or indirectly, plays a critical role in the social systems of societies. It is possible to see the social, political, economic, and cultural broadcast projections of this phenomenon not only on ethnically and racially diverse societies but also in societies where everyone is White or no-white. This study addresses the relations between race, whiteness, modernity, and Turkishness in the context of global white supremacy in Turkey. Additionally, using a semi-structured interview with eighteen Syrians, the effects of the perception of whiteness in Turkey on the racialization of Syrian refugees and their coping strategies are discussed in light of race and ethnic studies. This study aims to draw the attention of race researchers on this issue and to initiate a new discussion.

Keywords:

Racialization, Global White Supremacy, Whiteness, Turkey, Syrian Refugees,

PDF

___

Abbas, M. S. (2019). Conflating the Muslim refugee and the terror suspect: responses to the Syrian refugee “crisis” in Brexit Britain. Ethnic and Racial Studies, 42(14), 2450-2469.
Abdelhady, D. (2017). The Racialization of Syrian Refugees in National Newspapers in Jordan and Turkey. In Annual Meeting of the American Sociological Association, 2017.
Akcan, A. T. (2018). Türkiye işgücü piyasasında suriyeli sığınmacıların yeri ve etkileri. SGD-Sosyal Güvenlik Dergisi, 8(2), 59-73.
Arat-Koç, S. (2018). Culturalizing politics, hyper-politicizing ‘culture’: ‘White’ vs.‘Black Turks’ and the making of authoritarian populism in Turkey. Dialectical Anthropology, 42(4), 391-408.
Aslan, G. G., & Güngör, F. (2019). Suriyeli sığınmacıların Türkiye’ye göç sonrası yaşadığı sorunlar: İstanbul örneği. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 11(18), 1602-1632.
Beydoun, K. A. (2015). Boxed in: Reclassification of Arab Americans on the Census as Progress or Peril. Loy. U. Chi. LJ, 47, 693.
Bonilla-Silva, E. (1997). Rethinking racism: Toward a structural interpretation. American sociological review, 62(3), 465-480.
Bonilla-Silva, E. (2006). Racism without racists: Color-blind racism and the persistence of racial inequality in The United States. Rowman & Littlefield Publishers.
Bora, T. (1996). İnşa döneminde türk milli kimliği. Toplum ve Bilim, 71, 168-192.
Cainkar, L. A. (2009). Homeland insecurity: the Arab American and Muslim American experience after 9/11. New York City, NY: Russell Sage Foundation.
Christian, M. (2019). A global critical race and racism framework: Racial entanglements and deep and malleable whiteness. Sociology of Race and Ethnicity, 5(2), 169-185.
Çağlar, İ., & Özkır, Y. (2014). Suriyeli Mültecilerin Türkiye BasınındaTemsili. Middle East Yearbook/Ortadoğu Yıllığı, (2014), 485. DOI:10.17829/midr.20152419995
Doğanay, Ü., & Keneş, H. Ç. (2016). Yazılı basında Suriyeli ‘mülteciler’:Ayrımcı söylemlerin rasyonel ve duygusal gerekçelerinin inşası.Mülkiyedergisi, 40(1), 143-184.
Du Bois, W. E. B. (2007). The Philadelphia negro. Cosimo, Inc.
Edward, Said. (2003). Orientalism: Western Conceptions of the Orient. Penguin Books Limited.
Ergin, M. (2008). ‘Is the Turk a white man?’ Towards a theoretical framework for a race in the making of Turkishness. Middle Eastern Studies, 44(6), 827-850.
Ergin, M. (2014). The racialization of Kurdish identity in Turkey. Ethnic and Racial Studies, 37(2), 322-341.
Esin, M. N., Ardıç, A., Nar, Ş., Yıldırım, B. ve Sunal, N. (2014). İstan- bul’un bir bölgesinde yaşayan Suriyeli göçmenlerin yaşam koşul- ları. 17.Ulusal halk sağlığı kongre kitabı içinde (s. 425-426). Edirne, Türkiye. ISBN: 978-605-84926-2-2.
Frankenberg, R. (Ed.). (2009). Displacing whiteness: Essays in social and cultural criticism. Duke University Press Books.
Garner, S. (2014). Injured nations, racializing states, and repressed histories: making whiteness visible in the Nordic countries. Social Identities, 20(6), 407-422.
Garner, S., & Selod, S. (2015). The racialization of Muslims: Empirical studies of Islamophobia. Critical Sociology, 41(1), 9-19.
Göker, G., & Keskin, S. (2016). Haber medyası ve mülteciler: Suriyeli mültecilerin Türk yazılı basınındaki temsili. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (41).
Gölcü, A., & Dağlı, A. N. (2017). Haber Söyleminde ‘Öteki’yi Aramak: Suriyeli Mülteciler Örneği. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (28), 11-38.
Hesse, B. (2007). Racialized modernity: An analytics of white mythologies.Ethnic and Racial Studies, 30(4), 643-663.
Husain, A. (2019). Moving beyond (and back to) the black–white binary: a study of black and white Muslims’ racial positioning in the United States. Ethnic and Racial Studies, 42(4), 589-606.
Irmak, S. (1937). Türklerin kan grupları ve kan gruplarının antropolojik karakterlerle ilgisi. II. Türk Tarih Kongresi, Ankara, Türkiye, 845-876. İçişleri Bakanlığı Göç İdaresi Başkanlığı. (2016).
İnan, A. (1947). Türkiye halkının karakterleri ve Türkiye tarihi, Türk ırkının vatanı Anadolu. Türk Tarih Kurumu, Ankara.
İncetahtacı, N. (2020). Gaziantep’teki Suriyeli Ailelerin Baş Etme Stratejileri. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 19(2), 499-525.
Kansu, Ş. A. (1991). İnsanlığın Kaynakları ve İlk Medeniyetler. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
Karaman, N., & Christian, M. (2020). “My Hijab Is Like My Skin Color”: Muslim Women Students, Racialization, and Intersectionality. Sociology of Race and Ethnicity, 6(4), 517-532.
Khabeer, S. A. (2016). Muslim Cool: Race, religion, and hip hop in the United States.New York: NYUPress.
Kızmaz, Z. (2018). Suriyeli sığınmacılar: güvenlik kaygıları ve suç. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 392-431.
Mollaer, F. (Ed.) (2014). Kimlik Politikaları-Tanınma, Özdeşleşme ve Farklılık Ankara: Doğu Batı yayınları.
Mullings, L. (2005). Interrogating racism: Toward antiracist anthropology. Annual Review of Anthropology, 34 (12), 325-375.
Münüsoğlu, H. (2010). Türkiye’de antropolojinin kurulma ve kurumsallaşmasorunlarına tarihsel bir yaklaşım: DTFC örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara Üniversitesi, Türk İnkilâp Tarihi Enstitüsü
Naber, N. (2008). Introduction: Arab Americans and US racial formations. Race and Arab Americans before and after 9/11: From invisible citizens to visible subjects, 1-45.
Omi, M., & Winant, H. (2014). Racial Formation in the United States. 2nd ed.New York City, NY: Routledge.
Paksoy, A. F. (2018). Beyaz Türkler: Medyanın Ürettiği ve Dönüştürdüğü Bir Kavram. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (29), 35-53.
Rana, J. (2007). The story of Islamophobia. Souls, 9(2), 148-161.
Robins, K. (2014). Kimlikleri Kesintiye Uğratmak. Mollaer, Fırat (der.), Kimlik Politikaları-Tanınma, Özdeşleşme ve Farklılık- (Ankara: Doğu Batı yayınları): 502-535, 2014.
Selen, H. S. (1956). Irk Mes' eleleri ve Türkiye Halkının Irki Hususiyetleri. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 11(04), 74-84.
Selod, S., & Embrick, D. G. (2013). Racialization and Muslims: Situating the Muslim experience in race scholarship. Sociology Compass, 7(8), 644-655.
Shome, R. (1999). Whiteness and the politics of location: Postcolonial reflections. Whiteness: The communication of social identity, 107 128.
Vesek, S., & Suğur, N. (2021). Türkiye’deki Suriyelilerin Kentsel Yaşam Deneyimleri Gaziantep ve İzmir Örneği. İnsan & Toplum, 11(1), 169-207.
Yanık, A. (2017). Sosyal Medyada Yükselen Nefret Söyleminin Temelleri. Global Media Journal: Turkish Edition, 8(15), 364-383.
Yardım, M. (2017). Aşırı Sağ ve Çokkültürlük: Avrupa’da Ötekileştirilen “Göçmenler”. Akademik İncelemeler Dergisi, 12(2), 217-234.
Yetkin, M. K. (2017). Sığınmacıların Günlük Yaşam Deneyimleri, Temel Sorunları ve Sorunlarla Baş Etme Stratejileri: Eskişehir Örneği (Doctoral dissertation, Anadolu University (Turkey).
Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (9. Baskı). Ankara:SeçkinYayıncılık.