Türklerin ikinci bir dil olarak Arap dilini seçmeleri, müslümanlığı kabul ettikleri tarihe kadar gerilere gitmektedir. Devlet olarak İslam’ı seçen Türkler, katıldıkları yeni toplumun bilgi değerlerini de kabul etmişlerdir. Arap dili bu bilgi sisteminin aracı olunca, bu dilin öğrenimi, bilgilenme sürecinin bir basamağını teşkil etmiştir. Ancak, çok eskilere giden bu dil tecrübesinin, iyi ayarlanmış, neredeyse on asra ulaşan süreçte, toplumu Araplaştırmayan bir yapısı olmuştur. Bunun, üzerinde iyi düşünülmüş bir plan sonucu gerçekleştiği kanaatindeyiz. Dilin kutsal sınırları yerli yerinde çizilmiştir.

The Turks' choice of the Arabic language as a second language goes back to the date when they accepted the Muslim language. The Turks, who chose Islam as the state, accepted the knowledge values ​​of the new society they attended. When the Arabic language became the instrument of this information system, the learning of this language was a step of the information process. However, this linguistic experience, which had reached very early years, has become a well-structured, almost ten-century process, a society that has not been Arabized. We believe that this is a well thought out plan. The sacred boundaries of language are drawn in their native place.