Hüseyin KAYHAN

Haçlılar karşısında dânişmendliler

Anadolu’da kurulan en eski Türk devletlerinden olan Dânişmendliler, Karadeniz kıyılarından Suriye’ye kadar uzanan geniş toprakların sahibi idiler. Onlar hem Anadolu’daki güçlerle savaştılar, hem de ilk iki Haçlı seferi ile Anadolu’dan Suriye’ye inmeye çalışan Avrupalı Hıristiyanlarla mücadele ettiler. Birinci ve ikinci Haçlı seferinde Selçuklulara verdikleri destekle Haçlıların yıpratılmasında büyük pay sahibi oldular. Urfa ve Antakya ile bunların arasındaki topraklarda hâkim olan Haçlı devletleri ile başarılı mücadeleler yaptılar.

Danishmends against the crusaders

Danishmends, which was one of the oldest Turkish states founded in Anatolia, ruled of vast lands from the Black Sea coast in the north to Syria in the south. They struggled against the forces in Anatolia as well as carrying out campaigns against the first two Crusades and the European Christians, who were trying to move down to Syria through Anatolia. They played a very important role in the diminishment of the Crusaders during the First and the Second Crusades with the support they gave to the Seljuks. They fought successfully against the Crusader states that ruled Edessa (Urfa), Antioch (Antakya) and the lands in between.

PDF

___

ABÛ’L-FARAC, Abû’l-Farac Tarihi, çev. Ö. R. Doğrul, Ankara, 1987.
ALBERTUS AQUENSIS, Liber Christianae Expeditionis pro Ereptione, Alm. tr. H. Hefele,Albert von Aachen, Geschichte des Ersten Kreuzzuges, Jena, 1923.
ANNA KOMNENA, Alexiad, çev. B. Umar, Malazgirt’in Sonrası, İstanbul, 1996.
ANONİM SÜRYANİ VEKAYİ-NÂMESİ, Kısmen İng. tr. M. A. S. Tritton, "The First and Second Crusaders from an Anonymous Syriac Chronicle", JRAS, 1933.
AZÎMÎ, Azîmî Tarihi (Selçuklular Dönemiyle İlgili Bölümler), nşr. ve çev. A. Sevim, Ankara, 1988.
CAHEN, C., Osmanlılardan Önce Anadolu, çev. E. Üyepazarcı, İstanbul, 2000.
DEMİRKENT, I., “1101 yılı Haçlı seferleri”, Prof. Dr. Fikret Işıltan’a 80. Doğum Yılı Armağanı, İstanbul, 1995.
DEMİRKENT, I., Urfa Haçlı Kontluğu Tarihi (1098-1118), İstanbul, 1974.
DEMİRKENT, I., Urfa Haçlı Kontluğu Tarihi (1118-1146) II, Ankara, 1987.
EBÎ’L-FİDÂ, Târîh, nşr. M. Dayyûb, Beyrut, 1997.
FULCHERİUS CARNOTENSIS, Gesta Francorum Iherusalem Peregrinantium, İng. tr. F. R. Ryan, A History of the Expedition to Jerusalem 1095-1127, Tennessee, 1969.
GESTA FRANCORUM ET ALİORUM HİEROSOLİMİTANORUM, İng. tr. R. Hill, The Deeds of The Franks, Oxford, 1979.
İBNU’L-ADÎM, Zubdetu'l-Haleb min Târîhi Haleb, nşr. S. Dahhan, Dimaşk, 1954.
İBNU’L-ESÎR, el-Kâmil fî’t-Târîh, çev. A. Ağırakça, A. Özaydın, İstanbul, 1987.
İBNU’L-KALÂNİSÎ, Zeyli Târîhi Dimaşk, nşr. H. F. Amedroz, Beyrut, 1908.
KADI İMÂDEDDÎN, el-Bustânu’l-Câmi Tevârîhu’z-Zemân, nşr. Cl. Cahen, “Une Chronique Syrienne du VI/XIIe siecle: Le “Butsān al-Jāmi”, BEO, VII-VIII, 1937-38.
MELİKOFF, I., “Dânishmendids”, EI2, II.
ÖZAYDIN, A., “Dânişmendliler”, TDİV İA, VIII.
RUNCIMAN, S., Haçlı Seferleri Tarihi, çev. F. Işıltan, Ankara, 1987.
SÜRYANİ MİHAİL, Vekayinâme, İkinci Kısım (1042-1195), çev. H. D. Andreasyan, 1944 (TTK Kütüphanesi’nde bulunan basılmamış tercüme).
TURAN, O., Selçuklular Zamanında Türkiye Tarihi, İstanbul, 1984.
URFALI MATEOS, Urfalı Mateos Vekayi-nâmesi (952-1136) ve Papaz Grigor'un Zeyli (1136-1162), çev. H. D. Andreasyan, Ankara, 1987.
VARDAN VARTABET, Türk Fütuhatı Tarihi (889-1269), çev. H.D. Andreasyan, TSM, I, 1937.
VİLLERMUS TYRENSIS, Historia Rerum in Partibus Transmarinis Gestarum, İng. tr. A. C. Krey, A History of Deeds Done Beyond The Sea, Newyork, 1943.